عند هاجر.
يا جماعه النهاردة يوم تخرج هاجر وخلاص هتبقه دكتورة نفسيه
تستيقظ هاجر من النوم بنشاط لان يوم تخرجه
هاجر:ايعيعييييييي
ندى بخوف:يا مااااماااااا امنه الغوله
هاجر بضحك:ههه ده انا يا بت ههههههههه
ندى:طب قولى احم او دستور او اى حاجه يا شخه ده انا كنت هموت مفظوعه
هاجر بضحك: ماشى يلا متنكديش عليه انا يوم تخرجى انهاردة
ندى:لولولولللولوللوللللللولول
هاجر:هههههههههههه انا هقوم انا علشان الباس باااى
ندى:باى ايه يا اختى انا رجلى على رجلك افرض وحد عكسك فى الشرع الناس هتكل وشى عيزه الناس تقول عليه كيس برتقان يلا يا ابله قدامى
هاجر:ماشى يا صاحبى هههههههههههه يذهبو ندى وى هاجر علشان يبسوه
يجرجان هاجر وندى ملاكان من السماء يرتدين
هاجر


ندى


ويذهبان الى قاعات التخرج
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
عند عمر
عمر بيكلم مع مالك
عمر:متشفلى يا مالك حد يعلج اختى ملاك اصله من ساعت ما بابا وى ماما اتوفو وهى عنده عقده نفسيه متعرفش اي حد يعلجه
مالك:اه انا عرف وحده لسه متخرجه انهارده اخت صحبى ينفع
عمر:اي حد عادى
مالك:هجبلك الرقم بكره ماشى
عمر:ماشى
مالك:سلام يا صاحبى
عمر:سلام
سقفل عمر مع مالك
ملاك :كنت فين يا ابيه
عمر:معلش يا حببتى كان عندى شغل مهام
ملاك:ربنا يكون فى عونك يا ابيه
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
عند احمد
احمد :ايه يا مالك فى ايه
مالك:كنت بكلمك عن اختك الى اتخرجات انهارده
احمد بغضب:انت مجنون ازاى تكلم عن اخوتى انت مجنون ويضربه ئى البكس فى وشه
مالك بتعب:يا احمد ده وحده عيز تتعلج وى انا قالت القريب احسن من الغريب
يبتادى احمد يهده شويه شويه
احمد بتفهم:طب كنت قالت كده من الاول انت عرف انى بغير على اخواتى اووى
مالك:طب ماشى هات رقم اختك
احمد بغضب:انت عيز تدفان مكنك انهارده
مالك:طب هات رقمك انت
احمد :انت غبى يلا انت معاك رقمى
مالك:اه صح معلش نثيت
احمد :ههههه ماشى
مالك:سلام يا صاحبى
احمد :سلام
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
عند مريم
مريم:ماما انا رحه النار لا لا لا قصضى رحه عند هاجر (اصله اتعوودات على الكلمه ده وهى ريحه الجامعه)
الام بضحك:هههههههه ماشى يا بنتى ربنا معاكى
مريم:ماشى باااااى
تذهب مريم الى هاجر وهى رحه تنصدم بسياره بس الحمد لله ربنا ساطره
أنت تقرأ
خطفت مجنونه ( بلهجه المصريه)
Adventureراجل شديد جدا لا يحب السيدة لان يعتبر كل السيدات خانات مثل زوجته الماضيه بس فى يوم وليل يتحول كل نظرته لسيدات ام باخص حبيبته المجنونه يخطتفه لراد الجيميل لكان لقدر راى اخر روايه بعامه المصريه بقلم:ندى محمود
