ACI

1

     Hiçbir şey çektiğim acılara denk değildi. Ben mi, ben Clara Wilson. Hayatım önceden belirlenmiş ne yapmamı söyleyen bir sürü insanla doluydu. Hiçbir gün güldüğümü hatırlamıyorum. Babam Mark Wilson, bir iş adamıydı. Ben bir prensestim en azından onlar boule düşünüyor, ama ben bir prenseste olan özellikler yoktu. Hayatımda hiç okula gitmedim. Neden mi, söyleyim benim babam sadece işadamı değil, dünyada bulunan sayılı isadamlarindandi. Bu yüzden özel ders alıyordum. Okula gitmeme izin vermiyorlardı. Dışarı çıktığımda sayamadığım kadar korumayla çıkıyordum. Tamam biraz abartmış olabilirim ama çok fazla korumam var. Hiç arkadaşım olmamıştı veya sevgilim hic birseyim olmamıştı. Annem ben küçükken olmuştu. O günden beri hiç tanıtamına mutlu olmamıştım. Cok farklı şeyler istiyordum. Hayatımın tam tersini yaşamak istiyorum kısaca özgür olmak istiyorum. Hayat herkese istediğini sunmuyor malesef. Aynanin karşısındaki derin düşüncelerimi gelen bir sesle bozuldu. Bu ses tabiki babama aitti. Bu gece çok önemli işadamlarının geldiği bir baloya katılıyorduk. Üstümde su mavisi renginde elbise vardı. Babam bana dönüp:
  Çok güzel olmuşsun kızım.
  Saol
  Biraz gülümse lütfen. Hem orda yeni insanlarla tanışırsın. Artık 19 yaşındasın. Geleceğin bizim için önemli.  Biliyorsun benden sonra bütün bu her şey senin olucak.
   Yapmacik mi olmamı istiyorsun. Ben gelmesem olmaz mı ?
   Tabiki olmaz sen cok önemlisin. Hem orda taliplerinde olucak
   Nee! Sen ne. Ne ara. Bana niye fikrimi sormadin. Ben evlenmek istemiyorum ki. Neden? Niye hic benim fikirlerimi almiyorsun?
   Hey hey sakin ol.
   Nasıl sakin olabilirim ki! Hem benim hayatımı kendin çiziyorsun. Yetmezmiş gibi de bunu en son ben öğreniyorum. Birak artik hayatimi yasamak istiyorum . Hic okula gitmedim, hic arkadasim olmadi. Hatta ne biliyormusun daha nasil sevilecegini bile bilmiyorum. Sen geçmiş karşıma sakin ol diyorsun. Hey söylesene sen beni hiç mi sevmiyorsun ?her gece nasıl ağladığımi bir ben biliyorum. Ne kadar aci cekiyorum biliyormusun. Pordon ya sen nerden bilebilirsin ki senin için ne varsa yoksa para par–
     Yeteerr! Cabuk ol hazirlan ve asagi in bes dakikan var.
     AAAAA! Yeter ya yeter
Işte benim de hayatım böyleydi. Ama gorucek o kacicam ama önce hazırlık yapmam lazım. Odamdaki kasaya gidip  yüzmilyondolar aldım,bilerek kredi kartı almadım çünkü kartları iptal ettirirdi birde yeni telefonu aldım. Beni takip ettirebilirdi birde arabanın anahtarını alıp kacicaktim kenarda önceden hazirladigim bavulu alıp arka kapıdan garaja gittim elveda baba elveda servetim. Arabaya binip parayı topluyo gözünü koydum ama oradada bir canda dolusu para vardı işte babam her ihtimale karşı  her arabada kıyafet para vesaire bulunduruyordu. Neyseki işime geldi. Bir an önce çıktım. Nereye gidecegimi bilmiyordum ama düz yolda arabayı sürdüm. Biraz sürdükten sonra yolları karıştırarak izimi kaybettirdim. Babam beni bulmak icin her seyi yapardi. Yapmayacagi hic birsey yoktu. Oyle asfalta arbayi surdum. Com yorulmustum. Arabayo bir kenara cekerek icinde yatip uyudum.
##Babam##
    Nerdeydi bu kiz gerçekten sonunda patladı. Gerci haklilik payi vardi nede olsa heeseyi ben karar veriyordum. Ama benim kim oldugumu bilmiyorduki. Bilse bulmiyorum . Bir mafya babasi oldugumu duysa ne yapardi hic bir fikrim yoktu, gerci normal karsilamazdi. Onbeş dk geçmesine rağmen gelmemişti acaba basina bir is mi gelmistiki. Hemen korumalari cagirip odasuna bakmasini istedim. Koruma endişeli bir şekilde yanıma gelip 'efendim kızınız yok. Gitmiş malikanede yok.'

## Beğenip beğenmemek size kalmış. Ama beğendiyseniz lütfen oylayın. Yorum yapmayı unutmayın.##