10.bölüm

165 12 0
                                    

     Büyük kurdun pamuk beyaz tüyleri şimdi kömür siyahı olmuştu koyu mavi gözleri vampirin gözleri gibi kırmızıydı. "İnsan sen buraya hiç gelmemeliydin.  Gerçi siz o kadar aptalaınızki bunun bir tuzak olduğunu bile far etmediniz." dedi.

      Ne olmuştu kurt beni ne için kandırmıştı. Bana ne yapacaktı. Kafam patlayacak gibiydi. Ne yapmalıydım? Kaçmalı mıydım? Evet kaçmalıydım.

     Arkamı dönüp tam kaçacakken kurtlar önümü kesti. Her biri hırlıyordu. Ardından Büyük kurt ışık saçmaya başladı. Karanlık bir güneşti sanki. Ban yaklaştı. Işıklar göz alıcıydı bir o kadar da can yakıcı. Hayatımda bu kadar fiziksel olarak acı çektiğimi hazırlamıyordum. Sanki tüm enerjim kayboluyordu. Güçsüzleşiyordum. Nefes alamamaya başlamıştım sonrası zaten karanlık.

    Yavaş yavaş kendime gelmeye başladım. Canım hala acıyordu. Gözlerimi kırpıştırarak açtım her taraf bembeyazdı. Bu yüzden gözümü açmakta zorlandım. Etrafında kimse yoktu daha doğrusu hiçbir şey yoktu.

    Ne olmuştu bana? Ben neredeydim? Bir sürü sorunun cevabını arıyordum ama hiçbirisinin cevabı net değildi.

   Etraf kararmaya başladı zifiri karanlık oluyordu. Lanet olsun benim karanlık korkum vardı. Tir tir titremeye başladım. Nefes alamıyordum. Birden tekrar aydınlanmaya başladı.

   Tamamiyle ayldınanınca artık boş bir yerde olmadığımı gördüm. Neredeydim ben?

    Büyük kurdun sesini duyunca dediklerini dinlemeye başladım Siz insanlardan hep nefret ederdim yasak ormana girip ormana zarar verirdiniz. Önce sürümün yarısını öldürüp yaktınız sonra alfa olarak beni öldürdünüz. Ama benim lanetli olduğumu bilmiyordunuz. Ben ölünce sürümden kalanlar da size saldırınca beni yakamamıştınız. Ben de hayalet olarak buradaki yaşayan canlıların efendisi benim. Sen benim toprağıma girdin bu yüzden seni cezaldıracağım." dedi sonrası sessizlik.

   Ne kadar sessiz olsada benim içimde fırtına kopuyordu.

Haylet Kurt Ve KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin