(Author's Note) Hi I'm aMiishu first time ko lang gumawa ng story dito sa wattpad sana magustuhan niyo.
Kahit first story ko lang po tong Ms.NBSB and Her Mr.Playboy I'll promise that I will do my best para maging maganda at mapakilig kayo ng story na to. ^_^)
PROLOGUE
**********
"Ano ba yan, ang malas ko naman mukhang uulan pa ata".
Ang kulimlim ng langit at kumikidlat pa nakakatakot.Im scared.Huhuhu T_T. Nakakaasar kasi yung leader namen pa VIP ang tagal tagal dumating yan tuloy katatapos lang namen sa group project namen. Tapos yung pamasahe ko sana pauwi naipang'ambag ko pa sa materials para sa project. Asar talaga! Kaya eto ako ngayon naglalakad pauwi malapit lang naman pero nakakapagod kaya maglakad hehe ^_^ kawawa naman ako. :( . Si leader kasi ang puno't dulo ng lahat ng ito *evil smile*.
"Siguradong nag'aalala na saken si Mommy".
Malapit lang naman bahay namen pero mukhang uulan na talaga.
"Hmm" *isip*isip* *TING*
"Alam ko na! talino ko talaga kaya I'm so proud of myself eh Hihi ^_^".
Tatakbo na lang ako para mabilis akong makauwi at hindi maabutan ng ulan *tango*tango*
*takbo*takbo*
*bogshhhhhhhh*
"Ay, kabayo!"
Putek sino ba tong tangang nilalang na bumangga saken ang engot naman niya. Alam ng malapit ng umulan eengot engot pa. Tsk.Tsk.
"Ano ba! Hindi kaba tumitingin sa tinatakbuhan mo! Tsk"
asar na sabi nung lalaking masungit at mayabang. As if, naman na ako yung bumangga sa kanya.
"Hoy, Mister!" sabay turo ng hintuturo kong daliri sa kanya
"Para sabihin ko po sayo na ikaw po ang bumangga at hindi ako!"
yabang talaga so parang ako pa yung lumalabas na may kasalanan UNGENTLEMAN!!! talagang wala ng natitirang matinong lalaki dito sa mundong ibabaw kaya hindi ko pinangarap na magkaroon ng boyfriend as in never! N-E-V-E-R !! They're all the same.Hmpp! Bitter ko masyado ^_^
"Nonsense! Okay, If accept it, ako na ang mali" sabi niya pero parang hindi bukal sa puso niya, yung parang napilitan lang. Hmm, pero okay na din mukhang medyo mabait naman siya. Pero medyo lang ha ^_^
"So-r-r-r-y" sabi niya sa gumagaralgal na salita. Marunong naman palang mag-sorry pero teka, umiiyak ba siya? Ang bakla naman niya kung ganon. Nagsasabi lang ng sorry iiyak pa! Ang weird ha..
"Are you crying?" sabi ko.
"Pake mo!?!"-siya.
Aba ang taray ha! Nagtatanong lang naman. Ano ba yan para siyang baliw, kanina galit, tapos manghihingi ng sorry, tapos ngayon umiiyak. Yung totoo? takas ata to sa mental eh.Hayy naku, makauwi na nga lang baka mahawaan pa ako ng isang to! Tumalikod na siya habang nakatungo. Humarap ulit ako.
"Psst, kuya eto oh" binato ko sa kanya yung panyo at tumalikod na ko.
"Punasan mo nga yang luha mo para kang bakla este bata pala! Pati na rin pala yung sipon mo! Nakakahiya ka, sayang cute ka pa naman" .
Tumakbo na ako baka habulin pa ko eh hehe. Sayang gwapo pa naman siya tapos cute pa *iniimagine yung mukha niya *_*
"So cute ^__^." Kaso mukhang kabilang siya sa pederasyon ng mga ano haha :D alam niyo na beki ^___^
"Sayang talaga"
(A/N) Okay ba? Comment lang po kayo ^__^. Thank you.
Shareeeeeeeeee
Voteeeeeeeeeee
Commenttttttttt
Thanks. God Bless You ^__^)
BINABASA MO ANG
The Way To Your Heart
Teen Fiction---------- What if a girl met a boy in an embarassing situation ? And years passed they meet again ? ***** And that girl was a NBSB (No Boyfriend Since Birth) at si boy na hobby na ata ang manloko ng mga babae. What if magkasalubong ulit ang landas...
