The Invisible Academy

CHAPTER 1

I was about to prepare my things but suddenly a thought came into my mind.

    " Magtransfer na kaya ako? Pumunta kaya Ako dun sa school na yun?o mag drop out na lang tas mag ipon-ipon. Haysssts nakakairita kase mga tao ngayon, super judgemental. Bwiset na buhayy"

    "Hoyyy leahh!!! Ano na?? Hindi ka man lang maglilinis o maghuhugas ng pinggan bago pumasok huh??"

Umaga na naman kaya naman, ayan na naman ang bunganga ni tita. Parang manok, tilaok ng tilaok!

    "Eto na lalabas naaa, umagang umaga ang ingay ingay niyo na naman tita."

     "Aba kung gumising ka ng maaga , edi sana di ako maingayy."

Blah, blah, blahhhhh blahh so ayun natapos ko na kaya naman papasok nakooo!

I was standing infront of school looking at it right now, And wala akong balak pumasok HAHA. Naisip ko kase, hindi talaga ako belong dito eh . Parang may tumutulak sakin palayo. Paalis nako sa harap ng school nang biglang may narining akong  ingay bandang likod ng school.  Yes you're right! Sa likod at rinig na rinig ko yun. Kase nga i have the ability to hear 300m. Away from me.

     " Magnanakaw, magnanakawww. Tulongan niyo ko!"
   
     " saan po??" tanong ko sa ale
   
     "ayunnn!!" sabay turo sa nakaitim na lalakeng tumatakbo sa medyo may kalayuan.

Sobrang binilisan ko yung takbo ko para mahuli ko yung salarin. Sobrang layo na ng narating namin. Sa pagkaalam ko, nagmotor na din yung may ari ng bag para masundan kami. Tapos, Nabigla ako nung...

Huminto yung lalaki at nag smirk. Saka niya binato yung bag nung ale papunta saken. Nagtaka nga ako kase nagpahabol pa siya kung wala din naman siyang balak iyuwi yubg bag aytss, pinagod lang ako!Tatalikod na sana ako nang bigla siyang nagsalita

   " You're fast! See you soon babe!"
Nilingon ko siya. Pero pagharap ko, wala na siya. Pero 1 sec. Lang yung lumipas saka ako lumingon. Ambiliss naman kung ganun?

I was about to give the bag to the owner but bigla niya itong kinuha sakin saka nagsisigaw.

   " Witch ang batang tooo!!! Nakita niyo yun?? Ang bilis niyang tumakbo" natatakot na sabi nito.

Binato nila ako ng kung ano-ano saka pinagsalitaan ng masasama. Kung di ko lang hinabol yung lalake, edi sana wala na yung bag nun. Di man lang nagpasalamat. Nambully pa, kasalanan ko ba na may abilidad akong ganito aytss. Diko kase namalayan na hindi na normal yung speed ko, kaya ganun na lamang ang reaksyon ng mga nakasaksi. Yap! Tama ka nga reader, isa rin ito sa ability ko.

Di ko na sila pinansin, naglakad na lang ako uli, papunta sa bahay.

   " Pano yun? Diko na siya makita pero parang nasa tabi lang ng tenga ko yung nagsalita , sa lakas ng narinig ko. Aytsss! Ba't siya nagpahabol? Para sabihin na magkikita na kami soon ganonn? May pa 'babe' pa siyang nalalaman a"

Isang iglap lang andito nako sa bahay at ayan agad agad na namang nakarating kay tita yung mga nangyare. Oh diba ng bilis? Nauna pa kesa sakin. Haysst

"Nakakahiya ka talaga kahit kailan. Parehas na parehas kayo ng nanay mo..... !!"

Andami niyang sinabi pero hindi ko na pinakinggan kase naman wala namang kwenta pinagsasabi niya.

"Bukas na bukas, aalis ako dito!. Nakakasawa na! I don't deserve here!
I know there is a place where I belong.
Kailangan ko ng makaalis dito hangga't wala pang gustong magbanta ng buhayy koo!

Yes, i should get out of here!!"

Yan yung mga naisip ko habang umiiyak . Hindi na muling napunta sa isip ko yung lalaking naencounter ko sa daming gumulo sa isip ko. Hanggang sa diko namalayang nakatulog nako dahil sa lakas ng iyak ko.

(A/N): boring pa sa ngayon but next chapter will be excitingggg!