THE ANDROGYNOUS GAY AND THE BULLY (BOYXBOY) (COMPLETED)

KABANATA 25 ☆

Art's Pov

Umaga na ngayon at walang gana akong bumaba mula sa kwarto ko dahil sa kakaiyak ko kagabi. Buong magdamag lang ako umiyak dahil sobrang sakit ng nararamdaman ko hindi ko kaya na galit siya sa akin.

Nang bumaba ako ay may nakita akong sulat na nakalagay sa lamesa. Si mama ang nag sulat at sinasabi nitong maaga siya pumasok dahil marami silang gagawin ngayon. Mabuti na lang at wala siya dahil ayoko na makita niyang ganito ang itsura ko hindi ko alam ang sasabihin ko.

Hindi pa alam ni mama ang tungkol sa amin ni tristan pero nagpa-plano na kami ni tristan na sabihin sa kaniya pero hindi ko alam kung matutuloy pa. Tumingin ako sa salamin at nakita kong namamaga ang aking mata at halata na galing ako sa matinding pag-iyak.

Sinubukan kong puntahan si tristan sa kanila kahapon pero wala siya doon, tinawagan ko siya pero nakapatay ang cellphone niya, tinawagan ko din ang mga kaibigan niya pero hindi rin nila alam kung nasaan ito kaya naisip ko na umuwi na lang at baka kailangan pa niya ng oras para makapag-isip.

Kumain ako pero konti lang dahil wala akong gana pagkatapos nun ay umalis na ako at sumakay papuntang school.

Nang makarating ako sa school ay agad akong pumunta sa classroom nila tristan.

“Oh art anong ginagawa mo dito?” tanong ni marco sa akin

“Gusto ko lang tanungin kung anjan na si tristan?” tanong ko dito

“naku art wala pa eh” sagot nito na ikinalungkot ko

“Ah ganun ba? Sige salamat na lang” ani ko

“Art kung ano man problema niyo ni tristan pag-usapan niyo malalampasan niyo rin yan” payo nito sa akin

“Sige salamat ng marami!” sagot ko at dumiretso na sa classroom namin.

“Art anong nangyari sayo bakit ganiyan ang itsura mo? Mukha kang umiyak ng umiyak!” sabi nito sa akin ni steph

“Magkaaway kami ni tristan sis” sagot ko at kinwento ko sa kaniya ang buong pangyayari

“Naku sis kung ako sayo kausapin mo siya at ipaliwanag mo ang totoong nangyari” ani nito sa akin

“ Oo sis pupuntahan ko siya sa kanila mamayang uwian” ani ko

“Tama yan sis! Wag ka ng malungkot maayos niyo rin yan” sabi nito sa akin

Makalipas ang napakahabang oras ay sumapit na rin ang oras ng aming uwian, nagpaalam agad ako kila steph dahil pupunta pa ako kila tristan gusto ko magka-ayos na kami dahil sobrang miss ko na siya.

Pagkarating ko sa bahay nila tristan ay tinanong ko muna ang gard kung nasa loob siya at sinabi naman nito na nandoon si tristan kaya pumasok na ako. Kilala na ako dito sa kanila dahil pinakilala na ako ni tristan sa kanilang lahat at mababait naman sila.

“Magandang hapon po manang nasa taas po ba si tristan?” tanong ko dito ng makapasok na ako sa loob ng bahay.

“Ay oo anak hindi pa nga kumakain iyong alaga ko at ayaw niya lumabas sa kwarto niya” sabi sa akin ni manang na ikinalungkot ko, kasalanan ko ito eh.

“Sige po manang ako pong bahala” sabi ko dito at umakyat na.

Nandito ako sa tapat ng pinto ng kwarto niya at huminga muna ako ng malalim bago kumatok.

Tok tok tok

“Manang gusto ko pa po munang mapag-isa!” sagot ni tristan mula sa loob

“lu-luv?” tawag ko rito narinig ko naman ang mga yabag na papalapit sa pinto.

“Anong ginagawa mo dito?” tanong nito sa akin nang buksan niya ang pinto. Nakita kong napakagulo ng itsura niya.

“Luv mag-usap tayo please?” malungkot na sabi ko rito atsaka pumasok sa loob ng kwarto niya.

Magulo ang kwarto niya halatang hindi niya ito inayos may nakita din akong ilang bote ng alak dito sa loob ng kwarto niya. Parang dinudurog ang puso ko kapag iniisip ko na ako ang dahilan kung bakit nagkakaganito si tristan.

“Anong pag-uusapan natin ha?” tanong nito sabay talikod sa akin.

“Luv patawarin mo ako mali ka ng iniisip” sabi ko sabay yakap sa likod niya habang tumulo na ang kanina pang luha na pinipigilan ko.

Hindi siya kumibo kaya patuloy ako sa pagsasalita.

“Luv please hindi ko kaya na galit ka sa akin, mahal na mahal kita kaya sana pakinggan mo ako” sabi ko habang humahahulgol

Humarap sa akin si tristan at nakita ko sa mga mata niya ang labis ring kalungkutan at awa.

“Shhh! Luv please wag ka na umiyak di ko kayang makita kang umiiyak parang tinutusok ang puso ko” sabi nito sa akin

“Sorry talaga luv mali ka ng iniisip hindi kami naglalandian ni luke” paghagulgol ko pa rin sa kaniya.

“Opo luv makikinig na ako sayo please stop crying na hindi ko kaya” sabi nito sa akin atsaka niyakap ako.

Kinuwento ko sa kaniya ang buong pangyayari simula nung magsorry sa akin si luke at pinatawad ko siya, naintindihan naman ni tristan at naniniwala siya sa akin kaya pinatawad niya na ako. Heto kami ngayon magkatabi na nakahiga sa kama habang yung ulo ko nakaunan sa kaniyang dibdib.

“Luv dapat pinakinggan muna kita bago ako nagalit sayo” sabi nito sa akin habang hinahaplos ang buhok ko

“Okay lang luv ang mahalaga pinatawad mo na ako” sabi ko

“Pero luv dahil nagkasala ka kailangan mong maparusahan” sabi nito sa akin

“huh? Anong parusa luv?” tanong ko.

Nagulat ako ng bigla siyang oumatong sa akin at agad na hinalikan ang mga labi ko, sa una ay nagulat pa ako pero hindi nagtagal ay naglabanan na kami ng halik.

Naghalikan kami na parang waka ng bukas habang hinahaplos ko ang likod niya. Hinubad niya ang damit ko atsaka sinupsop ang utong ko.

“Ugh shit sige pa luv” ungol ko

Hinubad niya na rin ang pangbaba ko at nagulat ako ng makita siyang wala ng saplot.

Pinasubo niya sa akin ang napakalaki niyang kargada habang ako'y nakahiga. Ang sarap ng t*t" niya hinding hindi ako magsasawa, nang sobrang tigas na ng alaga niya ay hinugot niya na ito atsaka tinutok sa butas ko.

“This is your punishment baby” sabi nito sa akin

“Ugh shit baby fuck me harder” ungol ko

At binayo niya na ako ng binayo hanggang sa labasan siya. Masaya ako dahil magkabati na ulit kami ni tristan.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

INIKSIAN KO TALAGA ANG BED SCENE PARA MABITIN KAYO HAHAHA!

SALAMAT SA MGA NAGBABASA!

~ALWIINAA