RÜZGAR HİÇ AĞLAR MI?

✨1-RHAM ♠️

Duyurular için @melisacar__hikayeleri ✨♠️✨♠️

Efsa YILDIRIM
Can sıkıntısından patlamak üzereyim. Elimdeki kitabı kenara koyup yatakta dik pozisyonuna geçtim hafifçe başımı kaldırıp camdan dışarıya baktım.

Gökyüzünde neredeyse hiç bulut yoktu ve hava haddinden fazla sıcaktı. Yaz mevsiminin ikinci ayındaydık, Temmuzun sıcaklığı yakıp kavuruyordu ortalığı.
Bakışlarımı pencereden alıp duvardaki tabloya yönelttim.  Masum bir gülüş ile tabloyla birbirimize baktık.

Galata, sonsuzluğu ve her şeye rağmen ayakta duran İstanbul Avrupa Yakasının biricik incilerinden olan kule. İnsanın hayran kalması elinde değil.

‘Elbet bir gün sana geleceğim Galata, elbet bir gün.’

Yavaşça yataktan kalkıp komidinin üzerindeki cam tabak ve bardağımı elime aldım. Adımlarımı kapıya yöneltip kapının kolunu tutup aşağıya indirdim açılan kapı ile mutfağa doğru yürümeye başladım.

Küçüklüğümden beri hayalimdir Galata, sırf koca şehir İstanbul’a bu yüzden gitmek gezmek istiyorum.
Kız Kulesi, Galata, Mısır Çarşısı, Sultanahmet, Eyüp Sultan vs. vs.  Yani anlayacağınız bütün İstanbul’u gezmek istiyorum.

Biz Adananın Seyhan ilçesinde yaşıyoruz. Babam, bir otomobil sektöründe çalışıyor, Annem ise ev hanımı, Bir abim ve bir ablam var ve evet ailenin en tatlı biraz şımarık biraz asi kızı benim.

Abim bilgisayar mühendisi, ablam tasarımcı olma yolunda, bende hayallerimin peşindeyim. İlk hayalim, ana okul öğretmeni olmak. Çocukları çok severim, onlarla oynamak uğraşmak terapi gibi gelir insana.
İkinci, istediğim şehir ve üniversitesi evet tamda tahmin ettiğiniz gibi, İstanbul üniversitesi.
Son olarak da Galata kulesine gitmek.

“Anne bugün kızlarla alışverişe gidebilir miyim?” elimdeki bardak ve cam tabağı dikkatlice tezgaha koyarak anneme döndüm.
Elindeki patates ve soyacağı siyah mermer görünümlü tezgaha koydu ellerini yıkayıp havlu yardımıyla kuruladı.

“Efsa bugün misafirler gelecek bir yere gitme.
Bugün bana lazımsın.” Buzdolabının kapağını açıp içinden un süt margarin birkaç malzeme daha çıkardı.

Her hafta bir insanın evine mi gelinir Allah aşkına. Tamam misafir berekettir ama cidden sinir bozucular. Umarım misafirleri tek ben sevmiyorumdur.

‘Evlilik ne zaman, Okul nasıl, nerede okuyorsun, o bölüm hiç güzel değil, öğretmenlik zordur o kadar çocukla başa çıkamazsın.’ Gibi sorular ve dahası.

Masum gözlerle anneme bakarken rendelediği patates ve kaşar peyniri bir kapta buluşturdu yumurtası unu ve üzerine bahara ekledi. Karıştırmaya başladı.
“Ama anne, kaç gündür çıkmıyorum. N'olur ya, söz aradığın zaman bir şey demeden geleceğim. Lütfen anne ya,” düşünür gibi oldu.
“Geç de kalmam.” Diye ekledim annem başını sallayınca ilk anlamadım.

“İzin verdii yoksa vermedii?”. Sondaki i’leri birazcık uzattım.
“verdim.” Kısa cevap hakkını kullandı ve hızla odama gidip giyinmeye başladım.

V yaka beyaz tişört, mavi kot ceket ve pantolonu üzerime geçirdim. Saçlarımı at kuyruğu yaptım hafif bir makyaj ile işimin bitmesiyle yatağımın üzerindeki telefonumu ve kumbaradan bir miktar para aldım ve telefon kabının içerisine koydum . Kapıyı açarak dışarı çıktım uzun koridorun ardından ayakkabılıktan beyaz sporları  ayağıma geçirdim aynadan kendime bakıp hazır olduğuma kanaat getirerek anneme seslendim.

“Anne ben çıkıyorum.” Mutfak kapısının pervazına yaslanmış bir şekilde bana bakarken her zamanki gibi öğüt vermeye başlamıştı.
“Çok fazla orada burada gezmeyin, bara falanda gitme telefonun sessize alma. Bir şey olduğu zaman ara.”