Καραντίνα... Αγάπης

Απόστασεις

     Πέρασαν δέκα μέρες και τα πράγματα άλλαζαν συνεχώς. Αρχικά ο αγαπημένος ηθοποιός ήταν για έφτα μέρες στο κρεβάτι. Πλέον σιγά σιγά καλυτέρευε από τον ιό και ετοιμαζόταν για δυναμική επάνοδο.

     Σήμερα που αισθάνεται περδίκι, ξεκινάει τα δικά του. Πάιζει ντραμς. Η Ναταλία μόλις ακούει την μουσική, κάνει το σταυρό της. Η αλήθεια είναι, πως δεν της άρεσε τόσες μέρες να βλέπει άπραγο τον άντρα της.

     Πηγαίνει στο δωμάτιο που είναι εκείνος, ενώ του απευθύνει τον λόγο.

      - Βρε τον Νίκο μας... Τι έγινε; Πώς και παίζεις ντραμς; Μην μου πεις... Μιλούσες με τον Θάνο και αποφάσισες να ασχοληθείς με την μουσική;

      Ο Νίκος σηκώνεται, ενώ χαμογελάει. Την πλησιάζει και της απαντάει.

     - Όχι... Απλά θα αναλάβω το προμόσιον του, την διαφήμιση του ξέρεις! Θα γίνει μεγάλος και τρανός. Μιλάει ήδη με τον Περικλή. Εγώ του πρότεινα να συνεργαστή με Ρέμο ή Οικονομόπουλο, αλλά ... Έχει στόμφα ο γιος μου, είναι επιλεκτικός πολύ.

     Η Ναταλία γελάει. Μα τα περισσότερα να τα κληρονομήσει από τον πατέρα του, αυτό το παιδί; Ωστόσο, κάτι την ανησυχεί στον άντρα της. Την παρακολουθεί θυμωμένος, σαν να είναι έτοιμος για... έκρηξη. Συνεχίζει τον λόγο του.

      -  Εγώ πάλι είμαι τελείως απογοητευμένος. Οι θαυμάστριες μου έπαθαν κατάθλιψη με την απώλεια μου. Στην καραντίνα με είχαν ανάγκη πιο πολύ. Εσένα πάλι σε κατηγορώ σίγουρα. Παρέλειψες τα συζηγικά σου καθήκοντα...