You're so mean Destiny

Chapter 6

Dang's POV

Aahhhhh ansakit ng ulo ko (+_+) reklamo ko

Anong oras naba?

Woooah 5:30am na? Ang haba ng tulog ko halos haft day? Haays makainom nga ng tubig.

Nung akmang iinom nako, nakita ko ung PT na pinabili ko, ouw nga pala gagamitin to ngayong umaga ng wala pang iniinom na tubig, sakto naiihi nako. Pagkabasa ko nung instructions sinundan ko ito at after 5 mins. binalikan ko sa CR yung test.

I was shocked OoO, it has 2 red lines. Whoaaaaa :/

Buntis ako? Ako buntis?

Napasigaw ako ng WHAAAAAAAAA

Kinapa ko yung tyan ko at kinausap.

Nak antalino ng tatay mo :/ sinigurado nyang nandyan ka at mabubuo ka :( kaso anak Sorry kung lalaki kang walang tatay ha? Maiintindihan modin si mommy paglabas at paglaki mo.

Pagtingin ko sa orasan mag 6am na, lumabas nako ng kwarto para kumain. Pagbaba ko naabutan kong nagluluto si ate Joana.

Ate? Buntis ako :) - sabi ko

Ah okay buntis ka pala e. - Joana

Ano? Wait buntis ka??? Pano? Sinong ama? - sunod sunod nya pang tanong.

Natatawa akong lumapit sa kanya kahit kelan talaga te Jo ang slow mo hahahaha

Hms handa kana ba sa kwento ng buhay ko?? - sabi ko

Handa akong makinig :D sabi ni Ate

...dadadadada..
After 30mins na usapan natapos din

Kaya pala dito ka nagpa distino? So pano na yan, walang kikilaning ama? - sabi sakin ni ate Jo

Ate may tamang panahon po para malaman nya yan - Sabi ko

Wala kabang balak ipakilala yan sa tatay nya? Sino bayun ung sb19 ken bayun? - tanong nya ulit

Opo tama te. Hms wala siguro te, pero kung may pagkakataon at dumating yun, diko ipagkakaila pero ate mahirap lalo na't unti unti nang nakikilala ang group ng tatay nya.

Ayokong magulo ang malayang buhay namin mag-ina.