"အဖေပျောက်နေတယ် ဟုတ်လား "
"အရင်လိုသူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့သွားသောက်နေတာနေမှာပေါ့"
"ဟုတ်ဖူးကောရဲ့ ကျွန်တော် ဆရာသူငယ်ချင်းတွေအိမ်တွေလဲရှာပီးပီ ဆရာ သွားတတ်တဲ့အရက်ဆိုင်တွေလဲရှာပြီးပြီဘယ်မှာမှမတွေ့ဖူး...
ဇာတ်လမ်းကဒီညနေအပြီးအပ်ရမှာကျွန်တော်တို့ကိုဘာမှ
လဲမဆွဲခိုင်းထားဖူး ဒီနေ့ဇာတ်သိမ်းပိုင်းဆွဲရမယ်ပြောပြီး
ဆရာကပျောက်နေတယ် ကောရဲ့""ဘယ်အချိန်ထဲကပျောက်သွားတာလဲ"
"မနေ့ညက ၁၀ နာရီလောက်ထင်တယ် ကျွန်တော် အခန်းထဲကော်ဖီသွားပို့တော့မတွေ့တော့ဖူး
အစကလေညင်းခံထွက်ရင်းသွားသောက်ဖို့သွားတယ်
ထင်တာ ဒါပေမဲ့ ပိုက်ဆံအိတ်ရော ဖုန်းရောကားသော့ရော
အကုန်ထားခဲ့တယ် လူပဲပျောက်နေတာ"" ကောခဏနေဂျူတီပြီးရင်လာခဲ့မယ် စစ်ကျွေး"
"ဟုတ်ကဲ့ ကော"
" အော် ပါးပါးကတော့ ဘယ်တွေသွားနေတာလဲမသိဖူး
တရားခံမေးမလို့ပါဆို ဒီနေ့ဇာတ်သိမ်းမှာဆိုတော့ တရားခံလဲသိရလောက်တယ် .."Xiao Zhan ဂျူတီချိန်းပြီး ပါးပါးအိမ်ကိုTaxi ငှားပြီသွားလိုက်တယ်
တီးတောင်....
"ကောာ ရောက်ပီလား"
"အင်း ပါးပါးရော ပြန်ရောက်ပီလား"
"မရောက်သေးဖူးကော"
ကောကိုထူးဆန်းတာပြောရဦးမယ် မနေ့ကကျွန်တော်တို့အကုန်လုံး အပြင်မှာရှိနေတာ ဆရာအခန်းထဲမှာ ပုံထိုင်ဆွဲနေတာ
[Note- သူတိူ့ကအိမ်ကိုအလုပ်ခန်းလိုလုပ်ထားတာပါနော်
ဧည့်ခန်းကို စားပွဲတွေ စဥ်တွေနဲ့ အလုပ်ခန်းလုပ်ထားတာပါ သူတို့ဆရာက အိပ်ခန်းနဲ့ အလုပ်ခန်းကိုတွဲထားတာမို့ အခန်းထဲမှာလို့ပဲသုံးလိုက်တာပါနော်]ကျွန်တော် ၉ နာရီလောက်ကအခန်းထဲဝင်သွားတော့ဆရာကပုံဆွဲနေတုန်း ကျွန်တော်ကော်ဖီယူမလားမေးတော့၁၀ မှယူခဲ့လို့ပြောတယ် ထူးဆန်းတာကလေ ဆရာကပုံဆွဲနေရင်ပြုံးနေတာတကယ်ကြောက်စရာကြီး ဗီလိန်အပြုံးကြီးနဲ့ ကျွန်တော်တောင်ကြက်သီးထတယ်
YOU ARE READING
"W"
Fanfiction'W' who ဘယ်သူလဲ whereဘယ်ကလဲ why ဘာကြောင့်လဲ Wang Yi Bo တကယ်ပဲမင်းကဘာလဲ Xiao Zhan ခင်ဗျားကကျွန်တော်ရှင်သန်နေရတဲ့ အဓိကအကြောင်းအရင်းပဲ