KAÇ | Yarı Texting (Bitti)

Taktik: İstila

1 gün sonrası

Betül kapıya yapıştıkça onu çekiştirmekte daha ısrarcı davranıyordum.

"Bırak beni gelmeyeceğim! "dedi bilmem kaçıncı kez.

"Ya bu kadar korkak olma! "dedim sonunda.

Bunu der demez elini aniden bırakmasıyla onu çekmekte olduğum için geriye savrulduk. Bizi merdiven boşluğuna düşmekten kurtaran tek şey arkamızda beklemekte olan Tuğçe olmuştu.

Gerçi kızı biraz hırpaladık ama olsun kurtulmuştuk sonuçta.

"Geliyorum ulan. "Dedi Betül toparlanırken. Kışkırtma başarılı.

Güzel, şimdi valide hanım gelmeden kaçmalıyız.

"Ordu ileri! "diye bağırdığımda Betül kafamda vurdu.

Yani nazik de değildi bildiğin vurdu!

"Ne bağırıyorsun lan merdivende. "

"Komşulara ilan edelim istersen. "diye tastikledi Tuğçe.

Tamam yani coşkulu bir insansam ve bunu dışarıya vuruyorsam bu benim suçum olmamalı. Bence değil de...

"Taktik istila! Yürüyün askerlerim. "dedim bu defa akıllandığım için fısıldayarak.

Betül, kankam diye demiyorum okkalı vuruşları vardır. Vurdu mu kendine getirir adamı. Tecrübeyle sabittir.

"Yav he he kesin istiladır. "dedi Betül.

"Onlar bizi istila etmesin de. "diye destekledi Tuğçe.

"Yav kızım. Senin hayat felsefen yancılık mı?! "dedim sonunda, basamakları hızlıca inerken.

"Hayır. "dedi Betül.
"Baş belası olmak hayattaki en büyük zevkidir. "

Betül de bugün hiç bir şeyden memnun olamıyordu niyeyse...

Yolculuğumuz, Betül'ün sızlanmaları, Tuğçe'nin yancılıkları ve benim liderliğimle yürüdü.

Sonunda meçhul konum, malum alana gelmiştik.

Yeşil alanın iyice ortasına geldiğimde etrafımda dönüp çevremi inceledim.

Ne tuhaftır ki üçümüzün de bir ortak düşüncesi olmuş aynı şeyi söylemiştik.

"Nereye geldik lan biz? "

Şaşkınlığımızı biraz olsun atlattığımızda Betül yine kişiliğine büründü ve evham yapmaya başladı.

"Zeynep... Burada böbreğimizi deler dalağımızı çıkarırlar, bizi bitirirler ya gidelim. Geri dönelim! "

"İstemiyorsanız gidin bu benim meselem. "dedi Tuğçe.

"Saçmalama yeni geldik. "dedim.

Ve...
"Şu andan itibaren hepimiz birlikteyiz sakın aksini düşünecek olmayın! "diye geleceğini sezdiğim kavgayı önden kestim.

"Ya biz niye geldik ki... "diye sızlanmaya başladı Betül.

Tam o anda geldiğimizden beri ilk defa olan bir şeyi fark ettik.

Bir ses duymuştuk. Hayal zannetmiştim. Ta ki kızların korku dolu gözlerle bana baktığını görene dek.

Hay böyle işin...
Biz niye buraya geldik ki...

Etrafımızdan sarılmaya başlamıştık.
Misafirlerimiz çok kalabalıktı ve niyeyse her biri farklı bir yerden gelmeye karar vermişti.

Yavaşca kafamın çevirip içimden saymaya başladım.