~My fuckboy~

~Κεφάλαιο 15~

Ανοίξαμε την πόρτα του δωματίου μας και πήγαμε στο δωμάτιο της Ειρήνης και της Χρυσάς...

Χτυπήσαμε την πόρτα και μας άνοιξαν σχεδόν αμέσως. Μπήκαμε μέσα και ξάπλωσα στο κρεβάτι της Ειρήνης μέχρι να ετοιμαστούν οι άλλες δύο...

Πουφφ, δεν έχω πολύ όρεξη... Δεν ξέρω συνέχεια στο μυαλό μου παίζει η σκηνή με τον Πάνο στο δωμάτιο μου. Δεν μπορώ άλλο, νομίζω θα τρελαθώ...*κι άλλο...? *

Κάθισα για λίγο σιωπηλή, όσο οι άλλες τρέχανε μαζί με την Χριστίνα πανικοβλητες να βρουν τι θα βάλουν, μέχρι που χτύπησε το κινητό μου...

Ποιος σκατα είναι...?

"Ευγενέστατη όπως πάντα" είπε η μικρή φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου, που by the way δεν έχει όνομα...

"σκασε εσύ...!!" αντιγύρισα έντονα.

Για να δούμε όμως... Πως θα σε ονομάσουμε...? Τι λες για Λού?!

Λ-"απο που είπαμε βγαίνει αυτό ειπαμε?" ρώτησε νευριασμενα καθώς από ότι φαίνεται δεν της άρεσε το όνομα...

Από το επώνυμο μου γκερλλ, σκέψου λίγο...
Κωστοπούλου<Κωστοπού-Λου<Λού...
Ιδκ απλά μαρεσε και δεν ακούω κουβέντα...

Λ-"μα..." πήγε να διαμαρτυρηθεί αλλά της το έκοψα.

Κουβέντα είπα...

Λ-"ΚΑΛΆ...!! Σήκωσε το τηλέφωνο τώρα μισή ώρα περιμένει ο άνθρωπος..." είπε τελικά.

Ωχχ ναι ξέχασα το τηλέφωνο με το να μαλώνω με εμένα...*sad, δεν έχει φίλους και τσακώνεται με τον εαυτό της*

Κλήση

Μ-"ναι...?!" απάντησα το τηλέφωνο χωρίς να δω ποιος είναι...

Τ-"Μάρα, ο Τεο είμαι, τι κάνεις...?"με ρώτησε από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου κάπως διστακτικά*βελζεβουλη*...

Μ-"έλα ρε Τεο, καλά είμαι, εσύ..?" του απάντησα στο ερώτημα και ενδιαφέρθηκε και για αυτόν *γλυκούλα μωρέ #νοτ*...

Τ-"μια χαρά, να σου πω, για σήμερα είναι σίγουρο, εννοώ δεν υπάρχει πρόβλημα να έρθω μαζί σας, και αυτό σχετικά με το σχολείο, δεν εχ-" αρχησει να με ρωτάει αλλά τον έκοψα.

Μ-"οχι, Τεο δεν έχω ούτε εγώ αλλά ούτε και τα παιδιά πρόβλημα, όλοι σε συμπαθούμε πολύ, πλέον είσαι μέλος της παρέας να ξες. "του απάντησα και τον διαβεβαίωσα σε όλες του τις αμφιβολίες...