Ormanda her ne varsa varoluşun umutlarıyla besleniyordu.Jeff bira şişesine bakarak düşündü bu ormandakini öldürmelimiydi?Son damlasına kadar düşündü gülümsemesi kayboldu kırmızı büyük gülümseme yerini boş anlamsız ve tepkisiz Bi surata bıraktı.
Kasabadaki dedikodulara kulak kabartmaya çalıştı. Kasabaya Bi maskeyle iniyordu. Genelde kurbanını seçmek için ama bu sefer kurbanı ormanın içinde bekliyordu
Herkes çok uzun takım elbiseli yüzü olmayan Bi yaratıktan bahsediyorlar dı. Jeff mutluydu çünkü bunlar gerçekse jeff çok büyük Bi kurban bulmuş olacaktı.
Hazırlandı çok heyecanlı olduğunu kalbinin pompaladığı herbir kan damlasından hissedebiliyordu.Güldü birden bu harika skeç karşısında sadece güldü. Onun tiyatrosunda başka bir oyuncu vardı.
Jeff ormana doğru yol aldı yanında bıçağı ve gülümsemesi. Derinlere doğru yol aldıkça ağaçlar onla konuşuyormuş gibi hissetti "uzak dur"
"uzak dur". Jeff gülmeye devam etti ve yürümeye. Bi not buldu hayır birkaç not buldu. Bunların o uzun boylu şey tarafından konulduğu yada yazıldığı belliydi.
Karanlığın içinde Bi anda sıkışmış hissetti hayatında ilk defa böyle bişey hissediyordu bunun adı neydi. Korku mu.
Sonunda uzaktan Bi silüet gördü uzun ve siyah takım elbise kravat sonra kayboldu birden sonra başka Bi yerde tekrar tekrar ortaya çıktı. Bu adam sahne ışığını çalıyordu.Bi anda önünde bi siyahlık. Jeff in istediği andı bu yukarı baktı ve Bi anda büyülendi bembeyaz düz bir yüz "benim gibisin güzel"....
