Hiç değilse bazılarının hayatlarının anlamı var.
Peki ya olmayanlar? Bulamayanlar?
Kısa bir konuşmadan kesiti aktarayım:
- Ya hayatlarının anlamını bulamayanlar? Onlara ne olacak?
-Onlar da göğüslerinde bir et parçasıyla canlı canlı çürüyecekler.Ve buna da 'yaşamak'demeye devam edecekler.
Yaşamak...
Anlamsız yaşamak garip değil mi ? Ama
Kalpsiz yaşamaktan daha iyi dimi?
Düşünün.
Bir adam var.Hayatının anlamı diye saydığı bir eşi ve çocuklarıyla yaşıyor.Fakat kalbi taşlaşmış,yok gibi bir şey.Karısını,çoçuğunu acımadan üzüyor ve luzümsuz yere kırıyor.
Bu döngü yıllarca devam ederken,en sonunda tüm insanlar ondan uzaklaşmaya başlıyor.Hatta gün geliyor eşi terk ediyor onu.Çocuklari bu muameleden ötürü soğuk kalıyorlar babalarına.
Yani koskoca bir yıkılış ile sonlanıyor hikaye.
Bir de eşi olmayan,işi olmayan,hiç bir şeye sahip olmayan bir insan düşünün.
Ama kalbi güzel.
Çevresinde insan yok ama yoluna geleni hoşnut eden,gönül okşayan sözleri ile insanların sevgisini kazanabilen.Hayvanları seven,dahası merhametin ve iyiliğin vücut bulmuş hali.
Peki ya sizce bu hikayenin sonunda ne olur?
Tabi ki iyiye giden bir hayat.
Çünkü yardımı insanlardan bulmasa,Rabbimden bulacaktır.
Unutmayın,iyi bir komutanı yalnızca kötüler sevmez.
Keza hiç bir zafere çiçekli yollardan gidilmez.
O yüzden yitirme umudunu.
Bırak açsın filizler yüreğinde.
Varsın görmesinler yeşerenleri,sen devam et yeşertmeye.
Olacağı varsa olur zaten,dert etme.
Diyorsan,benim içimdeki filizler ancak onun suyuyla yeşerir ama o da gelmek bilmeyenlerdendir .
Bende sana derim ki,
Tek su o çeşmede midir?
SU,ben döksem de sen döksen de farklı bir maddeye dönüşmez.
İhtiyacını karşılar her türlü.
O halde mühim olan dökmeden yeşertmek.
Esasında,bulutlar çekilince herkes güneşi görür.
Asıl mesela,güneşi görmesende bir gün göreceğine inanarak sabretmektir.
Bir yerde şöyle geçer;
ßelki de umut,sonra ki sayfadadır.Kapatma kitabı."
💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~YARAM'ADI~
Sachbücher"Gönül bahçemde ki en güzel yeri sana ayırdım şiir yüzlüm,bir ömür bahtiyar olasın." ~🍀~
