|| CHAPTER FIVE ||

153 4 6
                                    

|| KIM NAMJOON ||

im kim namjoon 25 years old my ari ng sikat na coffe shop dito sa korea kapatid ko si kim taehyung single at wala ng balak pa na magmahal dahil hindi ko muna iyon iniisip ang importante muna sa akin ang negosyo ko at ang negosyo ng aming pamilya

nan dito na ako sa mansion at agad bati sa akin ng lima naming katulong nginitian ko na lang sila at patuloy na pumasok sa loob.

"namjoon si V nan dyan na ba sya?"na rinig ko ang boses ni mom kaya ako napatingin at patungo sya sa akin

"hindi pa wala pa akong balita sa kanya"tuluyan syang naka lapit sa akin

ilan taon na akong gumagawa nang paraan para mahanap ang aking kapatid kung saan man lupalot sya nang doon. nakakabalita kami na nag tungo na ito sa ibang bansa.

pero hindi kami naniniwala dahil wala kaming na tanggap na may umalis nang bansang nagngangalang kim taehyung kaya panatag ang loob namin na narito pa sya.

"miss ko na sya mahigit isang taon ko na syang hindi na kikita,kamusta na kaya sya bakit bigla na lang sya umalis ng hindi nag papaalam"na lungkot ako pumapatak na naman ang mga luha nya sa tuwing naalala nya si taehyung or marinig lang ang v.

Nag kakasakit na si mom minsan ay baliw na sya walang oras na hindi na binabanggit ang salitang V at lagi nya itong hinahanap kung saan saan.

Madalas nya din itong ipagtanong sa mga kasambahay namin dito sa mansion.

"wag ka mag alala mom ok si V ok ang anak mo kaya wag ka ng mag alala makikita din natin sya,uuwi din sya dito---. teka kumain na ba sya?"tanong ko sa nag aalaga kay mom at nag titiis sa minsan ugaling pinapakita nito na pansin ko ang sugat nya sa kamay at gasgas sa kanyang pisngi at braso at sa ibang parte ng katawan nito.

"opo sir namjoon pero gaya parin ng dati subo lang ang ginagawa nya at gusto nya kasabay si sir taehyung  kumain- buti nga sir nauuto ko sya kaya minsan nakakain po sya ng maayos "sabi nito

naging ganto na si mom ng umalis si v ng walang sabi hindi ko na nga alam ang gagawin maski ako ay baliw na baliw na hanggang ngayon kung saan ko hahanapin ang kapatid ko.

Hindi lahat ng mayayaman nagagawa ang lahat ng gusto nilang naisin makuha or gawin sa buhay. kagaya na lang nitong kalagayan namin hindi sa pag mamalaki may pera kami at pwede mag sayang ng pera para mag hanap sa kapatid ko ngunit sadyang hindi talaga namin sya mahanap ewan ko ba kung piniperahan ns kami ng mga inutusan namin na hanapin ang kapatid ko dahil puro "wala"  na lang ang sagot nila or hindi kaya "ginawa na namin ang lahat pero hindi parin namin sya mahanap" at kinakabahan pa ako dahil baka may nang yari sa kapatid ko at wala na sa mundong ito. Sana naman hindi mang yari iyon.

"saan si V oh si v nan dyan na ba sya huh? sabihin mo na miss ko sya "tingin nya sa paligid at hinawakan ang kamay ko

Hindi ko maiwasan na mapaluha sa kalagayan ni mom bukod sa problema kay v problema din kay mom ang iniisip ko at sa problena sa companya namin.

Si mom kasi nag manage ng naiwan ni dad na company, pero ako ang nag manage ngayon dahil nga hindi okay si mom...

"wala po si sir v madam" sabi ng nagaalaga sa kanya

"nan dito si v nandito yun hindi yun aalis, tawagin nyo si v nadyan lang sya baka nag tatago sa kwarto nya!!" natulak nya ang babae sa galit nito kaya napa upo ito sa sahig tutulungan ko dapat sya ngunit agad din naman ito tumayo

" pasensyahan mo na si mom"saad ko

"ok lang po naiintindihan ko po kayo pati nama ang kalagayan ni madam"

MY HUSBAND BROTHER (MYGxPJM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon