||CHAPTER SEVEN||

86 3 8
                                    

||KIM TAEHYUNG||

" mom wag mo naman sakin gawin ito wag mo naman ilayo si abby sa akin pati ang anak namin"naka luhod ako sa kanya at naka hawak sa mahabang palda nya habang nag mamakaawa,

dapat sa oras na ito masaya kami dahil sa kaarawan ng anak ko pero hindi ito pinatuloy ni mom ayaw ko man gawin pero wala akong maga gawa dahil yung ang gusto nya

puro hikbi at iyak na lang ang naririnig ko kanina pa ako nag mamakaawa na tanggapin nya ang mag ina ko pero hindi nya parin ito tinatangap. kaya hindi ako susuko at ipaglalaban ko parin sila

eto ngayon si hyung namjoon na walang magawa sa mga ng yayari ngayon.naka tayo lang syang walang imik malapit sa gilid ni mom at pinapanood nya lang kami

"pumili ka na ngayon taehyung isa lang ang gusto kong marinig na sagot mo anak mo or si abby"ito na naman ang kanyang tanong pinapapili na naman nya ako

"mom ilan beses ko bang sasabihin sa inyo na silang dal--"na hinto

"isa lang taehyung!! isa lang!! pwes!,kung matigas yang ulo mo at ayaw mo akong sundin dadalhin na lang kita sa new york "pag babanta nya sa akin,ayoko ko dun ako tumira noong bata pa ako ayoko nang bumalik doon

ano ba ang isasagot ko parehas ko silang gusto,anak ko at si abby, hindi ko alam at hindi rin ako makapili ngayon kasi gulong gulo ako

pag pinili ko si abby hindi na ako mag papakita pa sa kanila pero kay mom ang anak ko at pag pinili ko ang anak ko si abby ay kakalimutan na kami at hindi na mag papakita pa saamin at iyon ang ayaw kong mang yari

alam ko na hindi tatanggapin ni abby pag iyon ang sinagot ko dahil alam ko na mas importante sa kanya ang anak namin,

"taehyung si taevy na lang yung piliin mo wag na ako kaya ko naman sarili ko"maiyak iyak nyang sabi,lumapit ako sa kanya at hinawakan ang kanyang kamay

"hindi! ano kaba! kayo parin ang pipiliin ko kahit anong manyari"sabi ko pinunasan ko ang mga luha nya

"narinig mo naman kung ano ang sinabi nya diba" rinig ko si mom

nag kasakit pala ito dahil sa akin nabaliw sya at puro nalang ako ang bukang bibig hindi ko alam sa pag alis ko nang walang paalam at mag kaka ganun sya kaya naiinis din ako sa aking sarili ngayon ko lang na laman ang lahat at ngayon din nila nalaman ang lahat kung bakit ako umalis at iniwan ang lahat nang sakin

"ok lang ako wag mo na lang akong intindihin tutal kaya ko naman sarili ko diba taehyung kailangan ba iulit ko saiyo"sabi nya at binitawan ako

"pumili ka na taehyung"inis na nyang sabi habang naka tingin lang sya sa ibaba hindi sya maka tingin sa amin at ayaw nyang humarap kay abby

"si baby na lang tutal hindi naman natin kaya maibigay yung mga pangangailangan nya,mas mainam na nandito sya sa inyo kasama mo para sa pag laki nya gumanda naman yung buhay nya diba "sabi nya bakit sya nag sasalita ng ganyan

"talaga gaganda ang buhay nang apo ko kaya nga gusto ko syang kunin" rinig ko iyon mula kay mom pero hindi ko sya pinansin

kaya nga pala kami narito ay umaga palang ay pinasundo na nila kami
para mag tungo dito sa mansion

"ano ba sinasabi mo ipaglalaban ko kayo sisiguraduhin ko na tatanggapin kayo ni mom gagawa ako ng paraan hindi kita isusuko ayaw ko na isa lang ang piliin ko paano kana pag wala na kami sa tabi mo alam kong hindi mo kaya ang sarili mo "sabi ko lumapit ako kay mom na kikinig lang sya sa mga sinasabi ko

"mom parang awa mo na kahit ano gawin mo sa akin tatangapin ko basta kasama ko lang ang mag ina ko kahit hindi mo na sa akin ipasa ang lahat ng pamana ni dad basta dito kami ng pamilya ko na mag kakasama" lakas loob ko yung sinabi,hindi naman importante ang mana ang importante sa akin si abby at si taevy

MY HUSBAND BROTHER (MYGxPJM)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon