Skryty Samobójca

Poranek

Każdy mój dzień od jakiegoś czasu zaczynał się tak samo. Pewnie spytacie jak lub dlaczego? Już wam mówię. Od kilku dni spałem tylko godzinę ewentualnie dwie a resztę nocy przesiedziałem na komputerze lub w telefonie grając w gry. Czułem się taki pusty od tych kilku dni i przez moją głowę przechodziły różne myśli. Zazwyczaj to są myśli samobójcze. Ale dlaczego skoro mam doskonałe życie? Od paru dniu mi właśnie czegoś brakuje. Rodziców,ciepła rodziny, zainteresowania? Nie wiem. Nigdy przecież na to nie narzekałem. Dzisiejszego poranka ciężko było mi wstać z łóżka. Nie chciałem iść do szkoły. Ostatnio nawet opuściłem się w nauce a jestem najlepszym uczniem z całej szkoły. Nie wiem może mam po prostu słaby dzień? No ale żeby tak od paru dni? Słyszałem rodziców na dole więc postanowiłem się spytać czy dzisiaj mogę zostać w domu. Ale to dziwne,że jeszcze nie są w pracy. Słyszałem jak się kłócą więc odpuściłem i wróciłem do pokoju. Nie chce ich bardziej denerwować. Szybko się ubrałem w czarne rurki z dziurami i czarną koszulkę z jakimś randomowym napisem. Udałem się do łazienki by ogarnąć włosy. Gdy byłem już gotowy biegiem wziąłem plecak i ruszyłem do szkoły. Nie miałem do niej daleko więc spokojnie mogę iść na nogach. Wystarczy,że przejdę przez park i już jestem na miejscu. Sprawdziłem plan lekcji przed wejściem do budynku. Eh matematyka. Nie lubie jej. Super zaczyna się dzień. Wszedłem do środka odrazu kierując się pod klase. Usiadłem na parapecie i wyciągnąłem telefon by zaraz zacząć na nim grać. Do lekcji mi zostało 10 minut więc bez problemu zdążę sobie pograć