Yaklaşma! :7:

9 3 0
                                    

"Sakin ol! O silahı indirir misin Sera?"

Karşımda bir ay önce beni terk edip gitmiş olan abim vardı.

Şu an onun kollarına atılıp öpmek istiyordum ama hesap vermek zorundaydı.

" Sen, neden şimdi geldin? Nerdeydin, neden gittin, neden bana bunu yaptın?"

" sakin olur musun? Önce şu silahı bırak!"

Birkaç adım öne geldi.

" yaklaşma!"

"Sera, bak her şeyi anlatıcam. Şu an her şeyi zorlaştırıyorsun!"

"Sana en ihtiyacım olduğu zaman yoktun! Beni bıraktın. Lanet bir günün sabahına yalnız uyandım ben! Ve şimdi gelmiş bana ne yapmam gedektiğini söylüyorsun! Hayır! Söyleyemezsin, buna hakkın yok!"

"John neler oluyor? Ah aman tanrım Sera! O silahı elinden bırakır mısın?"

Lara da mı onunlaydı, başka kimler vardı? Yinede beni bıraktıkları gerçeğini değiştirmezdi. Gece de birden bire havlamaya başladı ve gözleri ona kaydı.

"konuyu değiştirmeyin. Yaklaşmayın yoksa vururum."

" sen kimseyi vuramazsın Sera. Bu kadar cani değilsin sen!"

"ha öylemi bakalım kim cani değilmiş"

Tam önümüzden geçmek üzere olan bir fareyi nişan aldım ve tam kafasından vurdum. Özürdilerim küçük fare, hepsi bunların suçu...

"lanet olsun. Sera, ne yaptın? "

"john tek çare kaldı"

Neydi bu tek çare demeden üstüme atladılar ve kalktıklarında yerde uzanıyordum. Bu hareketleri nerden öğrenmişlerdi. Offf... başım yine ağrıyordu.

Dışarıdan bir ses geldi. Yalnız değillerdi.

"John gitmemiz lazım. Hava kararıyor."

Kimdi bu cırtlak ses?

"Sera bizimle gelmelisin?"

"neden? Tekrar beni bırak diye mi?"

"hiç değişmemişsin. Ne olur şu inadını kenara bıraksan biraz. Gidince herşeyi anlatırım. Hadi, lütfen?"

Direnicek gücüm kalmamıştı artık. Daha fazla yalnızda kalamazdım. Aslında kalırdım ama abimi çok özlemiştim. Lara yıda. Belliki başkalarıda vardı. Biraz insandan zarar gelmezdi. Gitmeye karar verdim.

"önce dolabı açmayacak mısın? "

Anahtarı elinde sallıyordu.

"anahtar neden sende ve neden bu dolap kilitli?"

"açınca öğrenirsin."

Anahtarı bana fırlatmıştı. Reflekslerim kuvvetli olduğu için kolay yakalamıştım. Yakalamasaydım Gecenin kafasına çarpıcaktı. Canım reflekslerim😊

Anahtarı kilide soktum. Yavaşça çevirdim. Açılma sesinin gelmesiyle kilit rere düştü. Dolabın kapağını açtım ve ne göreyim...

"silahlar! Neden burdalar?"

"onlar babamındı. Çocukluğundan beri silah koleksiyoncusuymuş. Bazılarıda babasından kalmış."

"neden kilitkiydi peki?"

"kendimize zarar vermeyelim diye. Senin biraz önce yaptığın şeyin olmaması için kilitlendi."

İnanamıyordum, bir sürü silah vardı. En küçükten en büyüğe... Neden daha önce bilmiyordum bunları?

Yeniden kilitleyip. Evden çıktık Geceyi de alıyordum. Onu burda bırakamazdım.

Dışarı çıktığımızda bir araba bizi bekliyordu. Askeri bir araçtı. Güvenli gözüküyordu. Etrafında iki kişi silahlı nöbetteydi.

" nereye gidiyoruz?"

" çok iyi bildiğin bir yere!"

SALGINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin