Chapter 1: Love of my Life

238 17 7
                                    

Grid P.O.V.

*

"Please! Let me go!," umiiyak na wika ni Kiana. Hawak siya nang dalawang tauhan ng hindi ko kilalang sindikato.

Humalakhak ang isang lalaki na galing sa may madilim na parte nang abandonadong shop na ito. Kanina ko pa nararamdaman ang presensya niya. Siya marahil ang tumatayong lider sa kanila. I can't help but stare, damn these monkeys.

"Let go of her," sabi ko ngunit tumawa lang ulit ang lider nila.

"If the information I gathered is correct, this must be the girl you love," nakangiting sabi nang lider nila.

At that moment, I saw Kiana turn her gaze at me. But she kept her mouth shut.

Shit how did they know? Tss! I'm pissed. But I won't let them get me.

"Yikes! Hahaha I don't even know what love is. Tapos sasabihin mong love ko siya? Are you nuts?" naka ngising saad ko.

Matalim na tumitig ang mga ito sa akin.

"Then do you mind explaining why you're here?" tanong ng lider nila.

Phew! That caught me. Ano na Grid? Think of an excuse.

"Oh! I saw a poster displaying three monkeys were missing. I think you three are the missing pets. When I saw you came here, I followed you." I said it in monotonous voice. Teng*nuh! Bakit ba'ko nag e explain?

"What do you want?" I asked, I'm tired of this sh*t. Halata naman kasing may kailangan sila sa'kin. Idinamay pa nila si Kiana.

"Who's your boss?" tanong nito, meh! I can't say. Limited lang ang nakaka alam sa identity ni Master.

"Boss? My ass, I can't tell. He's unknown to others by the way." wika ko at tinitigan lamang nila ako. As if namang may makukuha silang information sa'kin.

"Enough with the bullsh*t. You're wasting my time eh. And can you let her go?." wika ko sabay bunot ng baril at pinaputukan ang lider nila.

Nagulat at napatunganga lamang ang dalawang lalaki na may hawak kay Kiana. They didn't bother to fight me, bigla silang kumaripas nang takbo. Takot eh? I'll spare their lives for now.

Nilapitan ko si Kiana, may mga pasa siya sa magkabilang kamay. Dahil siguro ito sa higpit ng pagkaka hawak nung dalawa. Umiiyak siya, I feel sorry to her.

"I apologize Kiana, because of me your life is in danger." wika ko at nabigla ako sa sumunod na pangyayari.

She hugged me! Ang Kiana ko ay nakayakap sakin! Goodness! what a dream come true. Is this for real? Ginantihan korin siya nang yakap. Iniangat niya ang muka niya and she uttered the word 'thank you'.

Tinulungan ko siyang tumayo. I intertwined my fingers with her and we walk towards the door of this abandoned junk shop.

Ngunit bago kami makalabas ay tumigil si Kiana, that made me stop too. She smiled at bigla itong tumingkayad, unti - unti niyang inilapit ang mukha. With her eyes closed. I keep my eyes closed too, waiting for her lips to touch mine.

A Love Concealed by MafiaWhere stories live. Discover now