Τι θα γινόταν αν...

Η καρδιά στην άμμο

Κοιτούσε την καρδιά που είχε ζωγραφίσει στην άμμο. Τα κύματα έσκαγαν στην ακτή όμως δεν μπορούσαν να τη φτάσουν. Εκείνη καθόταν πάνω σε ένα βραχάκι, είχε κλείσει τα μάτια κι ένιωθε την αρμύρα να τη χαϊδεύει στο πρόσωπο. Μια έντονη αίσθηση ότι κάποιος την παρακολουθεί, την έκανε να τα ανοίξει απότομα και να κοιτάξει γύρω της. Δεν υπήρχε ψυχή κοντά της. Χαλάρωσε αμέσως και χαμήλωσε το βλέμμα. Τινάχτηκε απότομα όμως, μόλις διαπίστωσε ότι δίπλα της, είχαν εμφανιστεί βήματα στην άμμο﮲βήματα που ήταν σίγουρη πως δεν υπήρχαν πριν. Σηκώθηκε αμέσως και τα ακολούθησε. Προσπέρασε την καρδιά και βρέθηκε στην άλλη πλευρά της παραλίας. Κοίταξε συνοφρυωμένη το έδαφος. Τα βήματα σταματούσαν τόσο απότομα, λες και αυτός που είχε περπατήσει είχε πετάξει στον ουρανό. Νευρίασε με τον εαυτό της που είχε αφήσει να την κοροϊδέψουν κι επέστρεψε εκεί που ήταν πριν. Όταν πέρασε από το σημείο που είχε ζωγραφίσει την καρδιά, διαπίστωσε ότι τα κύματα είχαν δυναμώσει και περνούσαν πλέον από πάνω της. Έσκυψε για να δει σε τι κατάσταση ήταν κι αν είχε αρχίσει να σβήνει, αλλά διαπίστωσε έκπληκτη ότι γινόταν ακόμα πιο έντονη κάθε φορά που την ακουμπούσε το νερό. Συνοφρυώθηκε και κοίταξε γύρω της.

«Πού είσαι;», φώναξε. «Ξέρω ότι είσαι εδώ! Φανερώσου!»

Ένα μικρό παιχνιδιάρικο γέλιο την έκανε να στραφεί απότομα προς την άλλη πλευρά. Η μικρή χόρευε πίσω από τα κύματα και της χαμογελούσε πονηρά. Κρατούσε στα χέρια της ένα κοχύλι.

«Το θέλεις;», την ρώτησε με νόημα. «Μπορείς να ακούσεις τον ωκεανό μέσα από αυτό!», της φώναξε και το ακούμπησε στο πρόσωπό της. «Μπορείς να ακούς κι εμένα πιο δυνατά!», της είπε προκλητικά, ψιθυρίζοντας μέσα στο αυτί της λες και στεκόταν δίπλα της.

Εκείνη γύρισε απότομα να κοιτάξει, αλλά διαπίστωσε ότι η μικρή γοργόνα δεν είχε κουνηθεί από τη θέση της. Έπαιζε με τα κύματα ενώ πετούσε προκλητικά το κοχύλι ψηλά και το ξανάπιανε στα χέρια της. Απέστρεψε το βλέμμα και κάθισε στα βραχάκια γυρνώντας της την πλάτη.

«Έι!», φώναζε η μικρή γοργόνα. «Έι!», ακόμα πιο δυνατά αυτή τη φορά, αλλά εκείνη δεν την άκουγε.

Είχε κλείσει σφιχτά τα μάτια κι είχε καλύψει τα αυτιά με τα χέρια.

«Όσο κι αν προσπαθείς δεν μπορείς να με κάνεις να σωπάσω!», της πέταξε ψιθυρίζοντας και πάλι δίπλα στο αυτί της.