Prinses Celestia

Bij de rivieren

Hoofdstuk 9
Bij de rivieren

Toen we bij de rivieren aan kwamen was het heel anders dan we hadden gedacht in plaats van water was er ijs en in plaats van gras was er sneeuw. Het leek wel uitgestorven tot dat we iemand met een mantel op een rots zagen zitten. Wee liepen naar die gene toe, gelukkig hadden we onze mantel bij ons anders waren we nu in ijsjes veranderd. De persoon onder de mantel deed haar capuchon af en er kwamen lange bruine haren tevoorschijn. Ik herkende haar meteen dat was de Water mage Dalia. 'Normaal is het hier warmer, maar sinds hier een vloek heerts is het een en al ijs. Nu wist ik zeker dat zij het was haar stem is in al die jaren geen spat veranderd. Alleen nog nog de vraag wat is hier in hemelsnaam gebeurd? Hoi, Celestia. Hoi, Dalia. Wie heb je allemaal mee gebracht Cel? Ten eerste ik heet gewoon nog steeds Celestia en ten tweede dit zijn Marc, Eliza en Merina. Leuk jullie te ontmoeten ik ben Dalia. Dalia wat is er hier allemaal gebeurd en waar zijn de andere? Kijk maar in het ijs. Maar hoe... zijn ze.... Nee ze zijn wel in slaap maar ze leven. Moet daar behoorlijk koud zijn zo in het ijs. Dat wil ik best geloven. Kunnen we iets doen om de vloek op te heffen. Ja, maar dan moeten we naar de overkant en mijn magie is ook niet meer wat het was. Cel, wat zit je in de tassen te rommelen?! Ik weet dat het hier is.
Wat hier is? Schaatsen natuurlijk. Je bent de hele inhoud van de tas aan het leeg gooien voor schaatsen! Ja, anders kan ik ze toch niet vinden. Eh, ze is niks veranderd. Ah gevonden. Trouwens wat doen deze stenen in de tas. Afblijven Celestia! Hoezo Marc? Omdat dat iets van mij is. Oh oké. Heb je het van je vriendinnetje gekregen? Nee! Hoe kom je daar nou bij?! Eigelijk heeft hij er nog nooit een gehad. Merina! Ik moet maar weer eens gaan, bye. Kom terug hier! Ik krijg haar nog wel eens.