Her obsessed Suitor

CHAPTER SIX

Nasa malalim akong pag-iisip ng bumukas ang pintuan ng kwarto at iniluwa si Cleo na madiin ang titig sakin. Kinabahan ako sa klase ng kanyang tingin kaya gad akong umatras ng maglakad siya palapit.

"Nakapagpahinga kaba ng maayos Isabella?" Marahan niya akong hinigit palapit sa kanya. Hindi na ako nanlaban at tumango nalang.

"Mabuti kung ganun." Inangat niya ang mukha ko at mataman akong tinitigan.

"You're so beautiful Isabella. I'm lucky to have you. I will make you my queen." Inilihis niya ang strap ng sout kung damit at hinalikan ang balikat ko. Natigilan ako sa ginawa niya at nagsimula nanamang magpanick. Tumaas ang halik niya sa leeg ko kaya itinulak ko siya. Nagdilim ang kanyang anyo at madiing kumuyom ang kanyang kamao. Umigting ang kanyang panga na naghatid ng kakaibang takot sa boung katawan ko.

Muli akong umatras ngunit mabilis niyang nahanap ang aking kamay. Madiin niya itong hinawakan kaya napangiwi ako. He's terribly mad.

"I'm not happy with you walking away from me Isabella. Don't make me angry. Hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko kapag galit. I don't want to hurt you." Napayuko ako at kinontrol ang sarili ko.

"I'm sorry." Nauutal na saad ko. Lumuwag ang pagkakahawak niya sakin at ngumiti na tila ba walang nangyari. Niyakap niya ako at hinalikan sa noo. Kumunot ang noo ko sa pagbabago niya ng ekspresyon.

"That's right Isabella. I am head over heels with you and I don't want to hurt you so please be mindful about your actions." Mahinahon na ang kanyang tinig pero hindi parin nawawala ang takot sa puso ko.

Hindi parin ako mapakali sa kwartong ito. Nagulat ako sa sinabi saakin ni Cleo. Hindi ako bulag para hindi makita ang epekto ko sa kanya kung pano niya ko sundan noon at ang pagkuha niya saakin.

"Anong gusto mong gawin natin sa boung araw ngayon Isabella?" Hindi ko siya matingnan sa mata. I don't know, there's something in his eyes na nakakapanghina saakin. Tipid akong ngumiti at pinilit ang sariling makisabay sa kanya.

"Actually I want to ask you some questions. Pwedi ba?" Hinawakan niya ang baba ko at dinala ang mga mata sa kanya.

"I want you to look at me when you are talking Isabella. I find it disrespectful kung kinakausap mo ako habang nasa ibang bagay naman nakadirekta ang atensyon mo." Dahan dahan akong tumango bilang pagtugon at tiningnan ang kanyang mga mata.

"W-who are you? Why did you kidnap me? Bakit mo ako sinusundan non? W-what happened to my brother? Kinuha mo rin ba siya?" Sunod-sunod kung tanong dito. Gulong-gulo ako at hindi ko alam kung anong nangyayari. Tiningnan niya ako ng madiin at napabuntung-hininga.

"I'm Cleo honey. Matagal na kitang kilala noon pa man. And about your brother..." Kinabahan ako ng banggitin niya si kuya.

"What about him? Where is he? Andito rin ba siya?" Kinakabahan ako sa isiping baka may masamang nangyari sa kapatid ko.

"Yes. Kasama mo siyang dinala dito." Kinabahan ako. Gusto kong makita ang kapatid ko.

"Where is he? Can I see him? Is he alright?" Mabilis kung tanong sa kanya.

"You will see him soon, but not now."

"Why not now? I want to see my brother! Is he okey? Anong ginawa mo sa kanya?!" I harshly grab my hands away from him.

"Quit it Isabella! I think you're just tired. Sleep now." Napatiim bagang ako. Kanina ko pa kinokontrol ang sarili ko na hindi siya kalmutin sa mukha sa sobrang galit. How I hate this man!

"No! You said my brother is here! Anong ginawa mo sa kanya huh?! Did you hurt him?!" Malakas kung sigaw dahil sa galit. Kanina ko pa siya gustong pagsasampalin. How dare this man! Una, tinatakot niya ako, pangalawa kinuhanan niya ako ng masisilang larawan, and he kidnapped me! And now this?! He's hiding my brother!

Napatiim-bagang siya at dumilim ang mukha. He looks scary and mad but I won't back out. Not until he tell me about my brother.

"Rest Isabella. You're brother is fine, he's in a cabin." Mas lalong akong nagngitngit sa galit.

"Liar! Bakit ayaw mo kung papuntahin sa kanya huh?! Ano bang gusto mo sakin?!" Tinulak ko siya sa dibdib at galit na tiningnan siya. Mas lalo namang dumilim ang anyo nito at hinawakan ang braso ko ng mahigpit. I gulp.

"Forgive me Isabella but if you're not going to sleep now, then I'll make sure to kill you're brother so that you can sleep peacefully and not be bothered again by his safety.'' saad niyang puno ng pagbabanta. Natigilan ako at nanginig sa takot. This man.. he's very dangerous! nararamdaman kung tutuhanin niya ang sinabi niya sa oras na sumuway ako. Nagulat ako ng pangkuin niya ako at dinala sa kama. He stared at me before wiping the tears in my cheeks. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako.

"Don't make me repeat my words Isabella. Sleep." He kissed my forehead and went out the room.

Tumalikod ako ng higa at napaharap sa vanity mirror. There, I saw myself crying. I'm crying because I'm scared, I'm crying because I'm mad. Hindi ko maalala kung kailan ako huling umiyak ng ganito pagkatapos mamatay ng mga magulang ko. Hindi rin ako basta-basta natatakot. But now, I feel so pathetic.

Pinunasan ko ang luha ko at napagpasyahang matulog na.