ManHid

People often call him Mister Cold.

He's a tall with a fair skin guy that every girl in the school fantasizes.

Ironic, eh?

Cold pero pinapantasya ng kababaihan.

Hay, ewan ko ba. Ganyan na nga ata ngayon. Kung sino ang mukhang walang pakialam at cool tignan, siya na agad ang heartthrob.

Wala naman akong angal kasi sing-lakas talaga ng atomic bomb ang dating at kagwapuhan niya pero ako? Ayoko na e...

Since first year, gusto ko na siya. I was really hopeless romantic by that time so I believed that I fell in love at first sight with him.

Grabeng effort talaga ang ibinuhos ko para mapansin niya. Andyang mag-bake ako ng cake na never ko pang ginawa para sa kanya, mag-mukhang stalker para lang makilala siya. At ang pinaka-matindi, mag-confess sa harap ng maraming tao at sa harap niya.

Yes, you read it right.

My craziness leads me to confession in front of that guy. I swallowed my whole pride kasama ng embarrassment.

Hindi naman kasi ako pa-kiyemeng tipo ng babae kaya nagawa ko 'yun. Sikat din ako sa school kaya hindi ako takot ma-issue. Kahit i-issue nila 'ko, ikakasikat ko lang lalo 'yon.

After my confession drama, hindi pa rin ako tumigil hanggang... NGAYON.

Naturukan ata ng anesthesia 'yung lokong 'yun. Sobrang MANHID.

Biruin mo, harap-harapan na akong nagtapat pero ayun, wapakels pa rin siya.

Pero tulad nga ng sinabi ko kanina, ayoko na...

Sobra-sobra na ang naibigay ko. Hindi ako tanga para umasa. Atsaka ba't ako aasa kung ni mag-paasa nga 'di niya magawa kasi manhid siya?

Buti talaga at nagising na ako sa kahibangan ko sa Jino na 'yun.

"Cassie? Earth to Cassie... Uy, Cassie!"

"Ayy Cassie!" Halos mapatili ako sa gulat. Ano ba 'yan? "Ano ba?!"

"Ano'ng 'ano ba'? Kanina pa kita tinatawag, ayaw mo sumagot! Tulaley na naman. Tss."

H-ha? Did I space out again? Well, obviously. Darn it.

By the way, she's Emelisa or mas popular sa tawag na Em the bitch . Friend ko siya as well as Kcee na wala dito sa school dahil kahit ka-edad lang namin ni Em ay graduate na. Matalino e.

I told you, I'm kind of popular kaya pati bitch and well-known buds kaibigan ko. Mabait naman talaga 'yang si Em e. Sadyang lumalabas lang sa mga taong 'di niya feel ang ka-bitchy-han niya.

"G-gutom lang ako," sagot ko na lang. She knows me very well so technically she knows how I feel about Jino dati.

"Gutom? E ayan nga 'yung lunch mo, 'di pa nagagalaw. Lalangawin na nga oh! Tapos gutom 'te? Nakaka-busog ba ang pagtulala o..." Tumigil siya saglit saka tumingin sa bandang likuran ko. Bago pa man ako lumingon doon ay itinuloy na niya ang sinasabi "...pagtingin kay fafa Jino?"

"Fafa Jino ka jan! 'Di naman ako sa kanya nakatingin!" It was me being defensive. I know it's useless. Em knows me better. Even in lying.

"Naku, talaga lang ha?" See? Told ya'.

"Oo nga. Tss. Ayoko na nga nito," pag-iiba ko ng usapan sabay hawi ng pagkain kong 'di nga nagalaw. "I'll just buy a desert," pagpa-paalam ko.

The "gutom lang ako" part is true. Gutom na talaga ako kaya lang I can't take to eat heavy lunch anymore. Nasira ang gana ko kay Jino, the prince of kamanhidan. Naligaw na naman kasi sa utak ko, ayan tuloy nakarating na naman ako ng outer space kaka-isip. Kainis!