İkinci Görev

1.Bölüm #YaşamVsÖlüm

Ben Altay Hanoğlu, 24 yaşında hayatta hiçbir hedefi olmayan sadece ölmeyi bekleyen biriyim.

Hepimizin dönem dönem ölmek isteyip sadece ruhen öldüğü zamanlar vardır.

Ben galiba o zamanlardan birini yaşıyorum. Artık acıma son vermenin zamanı gelmişti ama bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum. Normal bir şekilde intihar edemezdim çünkü birde onun acısını çekmek istemiyordum. Biraz araştırma yaptıktan sonra ötenazi diye bir şey buldum. Bulduğum bu şey yasal değildi ve bunu burda yapmak mümkün değildi bende bu sebeplen eski bir dosttan yardım istemeye karar verdim. Aslı iyi bir kimyager di. Liseden uzun zaman geçmişti onu bayadır görmüyordum. Numarasını eski dostlardan alıp onu aradım ve buluşmak istedim.  Semt kafede buluştuk ve ben mevzuyu anlatmaya başladım;

Altay: Görmeyeli nasılsın Aslı? Uzun zaman oldu..

Aslı:  Ne yalan söyliyim eh iyi sayılırım. Peki sen?

Altay: İyi desem yalan söylemiş olur muyum :)

Aslı: Niye böyle dedin ki bir sıkıntımı var ve uzun zamandan sonra neden beni tekrar arayıp buluşmak istedin?

Altay: Anlatmaya bile dayanamadığım o kadar şey oldu ki bir bilsen.

Aslı: Ne gibi mesela?

Altay: Uzun hikaye sonra anlatırım. Mevzumuz şimdi tam olarak bu değil. Dertleşmeye veya muhabbet etmeye gelmedim. Senden uzun zaman sonra bir iyilik istemeye geldim.

Aslı: Hmm buyur yapabileceğim bir şeyse neden olmasın?

Altay: Ötenazi nedir biliyorsundur?

Aslı: hm evet bilirim de konumuzla ilgisi ne?

Altay: Aslı bana Ötenazi yapabilir misin?

Aslı: Ney! hiih. Sen kafayımı sıyırdın? Resmen bana beni öldür diyon. Altay iyimisin sen noluyor sana?

Altay: Sakin ol Aslı Sakin.

Aslı: Ne sakini Allah aşkına bende oturmuş seni ciddi ciddi dinliyorum. Şaka mı yapıyon ya?

Altay: Bu işin şakası yok Aslı, bu işin şakası yok!

Aslı: Peki neden bunu istiyorsun neden ya?

Altay: Herşeyi bitirmek için. Hayatın benim için bir anlamı kalmadı. Bu hayatta beni yaşatacak tüm sebeplerde, insanlarda öldü.

Aslı: Yoksa ailen?

Altay: Evet :(. Daha annemin ölümünü atlatamamışken babamı kaybettim. Annemin acısını babamla bir şekilde atlatmaya çalışıyordum. Babam bana hep güç veriyordu ama onu da daha geçtiğimiz hafta bir polis operasyonunda kaybettim.

Aslı: Baban polisti dimi?

Altay: Maalesef ki evet. O insanlara umut olmak, annemin hayalindeki insan olmak için bu mesleğe çok sıkı sarıldı.

Aslı: Levent abi(Altay'ın babası) iyi bir insandı polisliğini de aynı şekil sürdürdüğüne eminim. Ama o bugün burda olsaydı çok üzülürdü biliyormusun?

Altay: Neden çok üzülürdü ki neden?

Aslı: O sen ben ve daha birçok kişinin can güvenliği için mücadele eden biriydi. Hepimiz huzurlu olalım rahat yaşayalım diye bir mücadele sürdürüyordu. Ama bugün sen bu mücadeleyi boşa çıkarmak istiyorsun..

Altay: Ne mücadelesi Allah aşkına o gitti. Artık yok.

Aslı: O gitti evet artık yok ama sen halen varsın. Sevdiklerin ve seni sevenler  için varsın onlar için yaşamak zorundasın. Anlamıyor musun?