Dus Dit is een verhaal dat ik een tijdje geleden heb geschreven en benieuwd wat jullie er nu van vinden. Lach me vooral uit als het idioot is maar laat me even weten wat je er van vindt.
Alvast bedankt en veel plezier met lezen!!
Xx Me
______________________________________________________________________
Dit verhaal is fictie en bestaat uit fictieve karacters en kan in geen enkel opzicht met levende mensen worden verward. Ook gebeurtenissen gelijkend aan deze berust op puur toeval en kan in geen mogelijkheid verbonden zijn met dit verhaal.
Ik ben Jane, ik ben 16 jaar en ik woon samen met mijn zussen, Tori en Alyssa, al mijn hele leven in het landhuis van onze moeder. Van mama , farah, mogen we nooit naar buiten. Ze probeert ons stil te houden door ons alles te kopen wat we wouden, maar het enige wat we wilde was vrijheid, liefde ervaren en een prada jurk,maar dat doet er niet toe. Farah hield ons binnen omdat ze egoistisch was en wou alle mannen voor haar zichzelf en zei tegen ons “Het buitenleven is gevaarlijk en alle mannen zijn klootzakken.” Maar ze heeft het nooit gemeent.
“kinderen, het eten is klaar! Komen jullie?” het was tijd voor avondeten. Zoals elke avond gingen we met prachtige avondjurken zitten. We zagen dat de deur nog op een kiertje stond door mama die elke avond met een man aan het praten was, zoals wij dachten.
“kijk eens aan, ik ben het bestek vergeten. Blijf even zitten tot ik terug ben.” Zei mama tegen ons en we als zagen de kans om te ontsnappen en pakte die dan ook. We rennde zo snel als we konden en zo ver als onze voeten ons konden brengen.
Na 10 minuten rennen namen we een pauze en toen hoorde we het. Een gil zo schel en schor dat elke hond ervan ging blaffen. We liepen snel door in onze rodeloperjurken.
Maar het was iets te snel en toen we de hoek om liepen...
BOEM
We waren tegen 3 mensen aangelopen, ze waren knap maar leken totaal niet op meisjes want hadden kort haar. Ze waren ongeveer 17 jaar oud, dus nog aardig jong. We hadden vermoedens dat het jongens waren maar daar dachten we niet over na.
Jongen 1 was blond en had prachtige blauwe ogen. Hij was vollop tegen Tori aangelopen. Tori moest ervan blozen want ze besefte dat het de eerste vreemde mensen waren die ze ooit was tegengekomen.
Jongen 2 had zwarte haren, een stralende glimlach en fel blauwe ogen. Hij was tegen mij aangelopen en ik zag hoe hij bloosde en verlegen lachtte.
Jongen 3 had een mooie gezichtsvorm, lang blond haar dat in stekeltjes zat en had veel spieren. Hij was tegen Alyssa aangebotst maar leek er cool onder te blijven.
Ze begonnen alledrie te lachen met een onweerstaanbare glimlach en we lachtte terug.
“heey ik ben Jake, en deze schoonheid is..” zei hij tegen Tori en ze begon te giegelen. “ik ben Tori.” Bij die naam begon hij te lachen.
De tweede jongen was nerveus. “ehh,” hij stak zijn hand uit. “ik ben Mike, en jij bent?” hij pakte voorzichtig mijn hand en gaf me een kus erop.
“ik ben Jane.” En gaf hem een kus op zijn hand terug omdat ik niet wist wat het inhield.
Jongen 3 was wat vlotter. “ik ben David, en jij hebt vast een hemelse naam” zei hij terwijl hij Alyssa een schouderklopje gaf.
“ik ben Alyssa,.” Ze gaf een schouderklopje terug.
Opeens hoorde we de politie en we begonnen met rennen. De jongens kwamen achter ons aan.
