မသိဘူး ဘုမယ္​

အထက္တန္းလႊာရဲ႕ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္

အထက္တန္းလႊာရဲ႕ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္

mann pyae ထံမွကူးယူတင္ဆက္သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
နီယြန္မီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ လွပတ့ဲႂကြက္သားေတြေတြ....တပ္မက္စရာေကာင္းတဲ့ေကာက္ေၾကာင္းအလွေတြကို 
ဝတ္လစ္စားလစ္နွင့္ကျပေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြက က်ေတာ့္အတြက္စကၠန္႔နဲ႔အမ်ွ ရင္ခုန္စရာအျပည့္ပါ။ ပထမဆံုးေသာပြဲဦးထြက္ျဖစ္သလို ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ပြဲကလည္း တကယ့္အထက္တန္းလႊာေတြအတြက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ တက္ေရာက္လာတဲ့လူေတြကနယ္ပယ္အသီးအသီးမွာ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့သူေတြျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔ရဲ႕အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆို၊ အေနအထိုင္ေတြကေျပာျပေနၾကပါတယ္။ အမ်ားစုက မိန္းမလ်ာမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ခပ္ကဲကဲ မိန္းမပ်ိဳအခ်ိဳ႕လည္းပါဝင္ပါတယ္။ အခန္းရဲ႕အလယ္တည့္တည့္မွာ စတီးနဲ႔ျပဳလုပ္ထားတဲ့ တိုင္၂တိုင္ရွိၿပီး က်ေတာ္နဲ႔အတူ အျခားတေယာက္က ကျပအသံုးေတာ္ခံရမွာပါ။ ဖြားဖက္ေတာ္ကိုဖံုးရံုသာဖံုးထားတဲ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီန႔ဲ SEXYထက္ပိုတဲ့လိင္အသားေပးကကြက္ေတြကို ကျပေဖ်ာ္ေျဖတ့ဲအတြက္ ဆုေငြကထင္ထားတာထက္ပိုရေနပါတယ္။ ခပ္ကဲကဲမိန္းမလ်ာတခ်ိဳ႕က ဆုေငြကိုေဘာင္းဘီထဲထည့္ေပးသလိုန႔ဲ ဝင္နႈိ္က္သြားတာလည္းခံရပါေသးတယ္။ က်ေတာ္တို႔ေဖ်ာ္ေျဖတာၿပီးတာနဲ႔ သူတို႔စီစဥ္ေပးထားတဲ့ အခန္းမွာ ေခတၱာအနားယူရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တျခားေကာင္ေလးေတြကေဖ်ာ္ေျဖေနတာေပါ့ဗ်ာ။ က်ေတာ္ေရဗူးကိုေမာ့ေသာက္ရင္း ေဘာင္းဘီထဲကေငြေတြကိုထုတ္ယူလိုက္တယ္။ ေရတြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၂သိန္းေက်ာ္ေလာက္ရွိပါတယ္။ "အဟား...ငါေတာ့တြက္ေျခကိုက္ၿပီေဟ့...မင္းခ..မင္းေရာဘယ္ေလာက္ရလိုက္လဲ" "ငါကမင္းေလာက္မရပါဘူးကြာ....ၿပီးေတာ့အေႂကြးလည္းဆပ္ရဦးမယ္..မင္းကိုဂ်ာႀကီးေမးရင္ ၁သိန္းေလာက္ပဲရတယ္ေျပာေနာ္..သူ႔ကိုတဝက္ခြဲတမ္းေပးရတယ္ကြ" "အမ္..ဒါကေဘာနပ္ေလဟ...သူနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ..." "လ်ွာမရွည္နဲ႔ေဟ့ေကာင္...ငါေျပာခို္င္းသလိုေျပာ...မင္းအတြက္ေျပာတာ..." ခဏေနေတာ့ဂ်ာႀကီးနဲ႔ လူတေယာက္အခန္းထဲဝင္လာၿပီး "ေအာင္သူ.....ခဏလာဦး"ဆိုၿပီးက်ေတာ့္ကိုလွမ္းေခၚတယ္။ က်ေတာ္လည္းပိုက္ဆံေတြက္ိုျမန္ျမန္ေလးဖြက္ထားၿပီး သူတု႔ိဆီေလ်ွာက္သြားလိုက္တယ္။ "မင္းအတြက္သီးသန႔္အလုပ္ရွိတယ္။ " "ဗ်ာ...က်ေတာ္တို႔ကရမယ့္အလွည့္ရွိေသးတယ္ေလ.." "ထားလို္က္ကြာ...မင္းကစရာမလိုေတာ့ဘူး...ခုအလုပ္ကိုသာသြားလုပ္လိုက္ေတာ့..ok??????" "ဟုတ္ကဲ့" က်ေတာ္လည္းအေပၚကဂ်င္းပန္တထည္ကိုေကာက္စြပ္လိုက္ၿပီးအနက္ေရာင္suitကိုေသခ်ာက်နစြာဝတ္ထားတ့ဲေကာင္ေနာက္ကိုလိုက္သြားတယ္။ သူကအခန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုလွည့္ပတ္ေက်ာ္သြားၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာလမ္းခ်ဳိးတခုကိုေကြ႕လိုက္ၿပီး တံခါးကိုဖြင့္လိုက္တယ္။ သူ႔ေနာက္လိုက္ဝင္သြားေတာ့ နံရံ၂ဖက္လံုးမွာ လက္ရာေျမာက္ပန္းခ်ီကားေတြကို ညီညာစြာကပ္ထားတဲ့ လမ္းက်ဥ္းေလးတခု။ အဲလမ္းရဲ႕အဆံုးမွာ ေနာက္ထပ္တံခါးတခုထပ္ေတြ႕ရတယ္။က်ေတာ့္ကိုေခၚလာတ့ဲသူကတံခါးကိုဖြင့္ေပးရင္း "ဝင္သြားလိုက္..အထဲမွာမင္းကိုေစာင့္ေနတယ္။" က်ေတာ္လည္းပေဟဠိဆန္စြာန႔ဲ အခန္းထဲဝင္သြားလိုက္တယ္။ ဝါး အခန္းကအရမ္းခမ္းနားတယ္ဗ်....နံရံကစၿပီး ပရိေဘာဂေတြအထိအကုန္္လုံးေ႐ႊေရာင္န႔ဲအျဖဴေရာင္ေတြခ်ည္းပဲ..ေတာ္ေတာ္လည္းခမ္းနားထည္ဝါၿပီးကို္ယ့္ကိုကုိယ္ေတာင္သိမ္ငယ္သြားတယ္။ ဆက္တီစားပြဲခံုေတြ ..ဘီရိုေတြ....ၾကည့္မွန္ေတြအကုန္လံုးေက်ာ္ျဖတ္သြားၿပီးေတာ့မွာေနာက္ဆံုးမွာေတြ႕လို္က္ရတဲ့အရာက ကုတင္တလံုး။ ကုတင္ေထာင့္စြန္းေတြမွာတိုင္ေလးခုရွိၿပီး အဲအေပၚကေနအျဖဴေရာင္လိုက္ကာေတြခ်ထားတာကေတာ္ေတာ္လည္းစိတ္ကူးယဥ္ဆန္တယ္ဗ်။ "မင္းေရာက္လာၿပီလား" အသံလာရာဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကုလားထိုင္ေပၚအခန္႔သားထိုင္ၿပီး ဝီစကီတခြက္ကိုုဇိမ္ခံေသာက္ေနတဲ့ဘဲႀကီးတေဘြ။ "လာ..ထို္င္ေလကြာ"က်ေတာ္လည္းသူ႔ေရွ႕ကထို္င္ခံုမွာထိုင္လိုက္တယ္။ ဝီစကီတခြက္ကိုလွမ္းေပးရင္း "ပင္ပန္းေနေရာေပါ့...ေသာက္လိုက္" "ေတာ္ပါၿပီ...က်ေတာ့္မွာအလုပ္ေတြက်န္ပါေသးတယ္...မူးလ္ို႔မျဖစ္ေသးဘူး"ဆုိၿပီးျငင္းလိုက္တယ္။ "မင္းအတြက္အလုပ္ကဒါေနာက္ဆံုးပဲေလ..မင္းဒီအလုပ္ၿပီးရင္အိမ္ျပန္လို႔ရၿပီ" "က်ေတာ္ဘာလုပ္ရမလဲ....ျမန္ျမန္ေျပာပါဗ်ာ..." "ေအးေဆးေပါ့ကြာ..ေသာက္လိုက္"ဆိုၿပီးထပ္ကမ္းေပးေတာ့ က်ေတာ္လည္းမျငင္းသာေတာ့ဘူး။ ခြက္လွမ္းယူၿပီး နည္းနည္းေလးေသာက္လိုက္တယ္။ "က်ေတာ္ခင္ဗ်ားအတြက္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဗ်" "ဟား...ဟား..."သူရယ္လိုက္ရင္း ထို္င္ခံုမွထလိုက္တယ္။ က်ေတာ့္ဆီတလွမ္းခ်င္းလာရင္း က်ေတာ့္ေမးေစ့ကိုကိုင္လိုက္ၿပီး "မင္းနႈတ္ခမ္းေတြကေတာ္ေတာ္ေလးညိႈ႕ဓာတ္ျပင္းတာပဲကြာ..." က်ေတာ္ဘာလုပ္ရလဲဆိုတာရိပ္မိရံုေလးမွာပဲ သူကက်ေတာ့္ကိုဆတ္ခနဲထူလိုက္ၿပီး အနားမွာရွိတဲ့ ကုတင္ေပၚတြန္းခ်လို္က္ပါတယ္။ "ေဆာရီးဗ်...က်ေတာ္ကကခ်ည္သည္တေယာက္ထက္ပိုၿပီး ဘာမွမလုပ္ေပးနိုင္ပါဘူး...က်ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..." သူမ်က္နွာနည္းနည္းပ်က္သြားတယ္။ခ်က္ခ်င္းျပင္လိုက္ၿပီး "မင္းမွာေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္မရွိဘူးကြ..မင္းမန္ေနဂ်ာနဲ႔ငါေျပာထားၿပီးၿပီ" "ဒါဆိုသူလူေ႐ြးမွားတာေနမွာဗ်ာ...က်ေတာ္ဒီအလုပ္မလုပ္နိုင္ဘူး"ဆိုၿပီးထရပ္ေတာ့ သူကက်ေတာ့္ကိုမၾကည့္ဘဲ "မင္းရဲ႕ဘဝရပ္တည္ခ်က္ေပ်ာက္ခ်င္တယ္ဆိုထြက္သြားလို႔ရတယ္ကြ...."က်ေတာ္ေျခလွမ္းေတြတံု႔ဆိုင္းသြားတယ္။ ဘဝရပ္တည္ခ်က္....နိုး...နိုး..ဘယ္လိုမွအေပ်ာက္မခံနိုင္ဘူး...က်ေတာ့္ကိုမွီခိုေနတဲ့က်ေတာ့္မိသားစု...သူတို႔ရဲ႕အားကိုးတႀကီးအၾကည့္ေတြကိုက်ေတာ္ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မလဲ..."ဟင္း..ဟင္း...မင္းအတြက္မနစ္နာေစရပါဘူး...မင္းရဲ႕တလဝင္ေငြထက္ပိုေကာင္းတဲ့လစာကနာရီပိုင္းပဲၾကာမွာေနာ္...ေကာင္ေလး" က်ေတာ္ေနာက္ျပန္ဆုတ္ရပါၿပီ...အၿမဲလိုလိုျဖစ္ေနက်ေျခလွမ္းေတြပါ...သူကက်ေတာ့္ကိုထပ္ၿပီးကုတင္ေပၚတြန္းခ်လိုက္တယ္။ အေပၚဗလာက်င္းေနတဲ့က်ေတာ့္ကိုသူတပ္မက္စြာၾကည့္ရင္း နို႔သီးေခါင္းေလးကိုလွမ္းစို႔လိုက္တယ္။ ရင္အုပ္မို႔မို႔ေတြကိုလ်ွာနဲ႔ယက္ေပးရင္ ဗိုက္တေလ်ွာက္ဆင္းသြားတယ္။ ခ်က္နားကိုေရာက္ေတာ့လ်ွာထိုးကလိလိုက္ၿပီး တဝက္တပ်က္ေပၚေနတဲ့ဆီးခုံကိုခပ္ဖြဖြေလးအနမ္းေပးလိုက္တယ္။ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဖြင့္ၿပီး အတြင္းခံအေပၚကေန လ်ွက္ေပးတယ္။ မာစျပဳလာတဲ့လီးက အတြင္းခံေအာက္မွာႀကြၿပီး သူ႔လ်ွာေအာက္မွာလူးလိမ့္ေနတာေပါ့။ လ်ွက္ေနရင္း သူရပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့အနားမွာရွိတဲ့ဘီဒိုအံဆြဲကေန ပစၥည္းတခုထုတ္ယူလိုက္တယ္။ ေလးေထာင့္ပံုစံဖန္ပုလင္းေလးတခုဗ်။သူအဖံုးကိုဖြင့္ရင္း နွာေခါင္းဝမွာေတ့ၿပီး ရွဴလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့က်ေတာ့္ကိုကမ္းေပးတယ္။ က်ေတာ္မလုပ္ရဲဘူးဗ်။ ေဆးတခုုခုမ်ားလား...ေတြေဝေနတုန္း "သံုးလို္္က္...မင္းကိုတိမ္ေတြအထိေခၚသြားလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ဒါကဘိန္းလည္းမဟုတ္ဘူး...စိတ္ခ်သာရွဴလို္က္ပါကြာ" က်ေတာ္မဝံ့မရဲယူလိုက္ၿပီး ရွဴၾကည့္လိုက္တယ္။ ဒါကမိန္းေမာသြားေစမယ့္ေဆးတခုျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ သူအနားလာၿပီး kissingလာဆြဲတယ္။ သူကအသက္နည္းနည္းႀကီးေပမယ့္hotျဖစ္တုန္းပဲဗ်။ မုတ္ဆိတ္ေမႊးတိုတိုေလးေတြ နႈတ္ခမ္းေမႊးစိတ္စိတ္ကေလးေတြက က်ေတာ့္ကုိမရိုးမ႐ြျဖစ္ေစတယ္။ ေဆးသံုးထားတဲ့အစြမ္းကတျဖည္းျဖည္းျပလာၿပီ။ က်ေတာ္ထင္ထားတာနဲ႔လံုးဝကြာျခားတယ္။ မိန္းေမာေစမယ့္အစား စိတ္ေတြထၾကြေသာင္းက်န္းလာတယ္။ သူေပးတဲ့ညင္သာတဲ့အနမ္းေတြအစားခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအနမ္းေတြကိုပိုတပ္မက္လာတယ္။ သူ႔လည္ကိုေက်ာ့ယူလိုက္ၿပီး ၾကမ္းတမ္းတဲ့အနမ္းေတြေျခခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ေခါင္းကိုကုိင္ၿပီးေအာက္ဘက္ကိုအတင္းတြန္းပို႔လိုက္တယ္။ သူအလိုက္သင့္ပဲ ေအာက္ကိုဆင္းသြားၿပီး ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ၿပီး စုပ္လို္က္တယ္။ ထိပ္ေလးကိုငုံၿပီး စုပ္ေပးတယ္။ အဆံုထိေရာက္ေအာင္မစုပ္ဘဲ တဝက္ေလးကိုပဲအားရတဲ့အထိစုပ္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔နႈတ္ခမ္း၂လႊာၾကားမွာလီးထိပ္ကိုပြတ္ေပးရင္း ႏူးညံ့တဲ့အရသာကိုေပးစြမ္းေနတာေပါ့။ လီးကိုပါးမွာပြတ္ရင္း တခါတခါ သူ႔ပါးက္ုိဖြဖြေလးရိုက္ၿပီး စုပ္ေပးတယ္။ လီးပတ္ပတ္လည္ကိုလ်ွာနဲ႔ယက္ေပးရင္းဥေတြကိုငံုတယ္။သူ႔ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး ေအာက္ကေနပါးစပ္ကိုအရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔လိုးလိုက္တယ္။ သူေအာ့ထြက္သြားတဲအခ်ိန္ထိေပါ့။သူစိတ္ႀကိဳက္စုပ္ေပးၿပီးေတာ့က်ေတာ့္ကုိေမွာက္ခို္င္းတယ္။ ၿပီးေတာ့ဖင္ကိုလက္နဲ႔ၿဖဲၿပီး သူ႔လီးထိပ္ကိုက်ေတာ့္ဖင္ဝေလးမွာလာပြတ္တယ္။ အထက္ေအာက္ပြတ္ေနရင္း က်ေတာ့္စိတ္ေတြပိုေသာင္းက်န္းလာၿပီး ပိုေကာင္းတဲ့အရသာကိုလိုခ်င္ေနမိတာေပါ့ဗ်ာ။ "ခင္ဗ်ားႀကီး မနွိပ္စက္န႔ဲေတာ့ဗ်ာ..ဖင္ထဲထည့္လိုက္ပါေတာ့....က်ေတာ္အရမ္းခံခ်င္ေနၿပီ" လို႔ေျပာရဲတ့ဲအထိက်ေတာ့္စိတ္ေတြေသာင္းက်န္းေနၿပီဗ်ာ။ သူကရယ္ရင္း ဖင္ဝကိုgelခပ္မ်ားမ်ားေလာင္းလိုက္ၿပီးလက္ခလယ္န႔ဲဖင္ထဲထိုးထည့္တယ္။ ခဏေနေတာ့လီးကိုစထည့္တာေပါ့။သူျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္ေပးရင္း က်ေတာ့္နို႔ေတြကိုေႁခြေနတာေပါ့။ က်ေတာ္ပထမဆံုအႀကိမ္ဖင္ခံတာျဖ္ေပမယ့္သူ႔ရဲ႕က်ြမ္းက်င္လွတဲ့လိုးခ်က္ေတြေၾကာင့့္နာက်င္မႈတစံုတရာကိုမခံစားလိုက္ရဘူး။ သူတဆံုးထိေရာက္ေအာင္ထည့္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းေလးေမႊၿပီးလိုးေပးတယ္။ ပထမေတာ့ တမ်ဳိးႀကီးခံစားရေပမယ့္ေတာ္ေတာ္ေလးအေမႊခံလိုက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္အရသာကိုတျဖည္းျဖည္းေကာင္းလာတယ္။ သူလည္းနည္းနည္းစီျမန္ျမန္လႈပ္ရွားလာတယ္။ က်ေတာ့္ရဲ႕တင္းၿပီးက်စ္ေနတ႔ဲဖင္သားေတြကိုဆုပ္နယ္ၿပီး သူ႔လိုးခ်က္ေတြကိုအရွိန္ျမႇင့္လိုက္တယ္။ သူ႔ဆီးခုံနဲ႔က်ေတာ့္တင္ပါးရိုက္မိၿပီးထြက္လာတ့ဲအသံၾကားရေလေလ က်ေတာ္ပိုၿပင္းတ့ဲေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုလိုခ်င္လာေလေလပဲ။ အေတာ္ၾကာေမွာက္ရက္လိုးေပးၿပီးေတာ့မွ က်ေတာ့္ကိုေဘးေစာင္းအေနအထားန႔ဲေနေစတယ္။ ေပါင္တဖက္ကိုေျမႇာက္ၿပီးဒူးေခါင္းေအာက္ကေနသူ႔လက္န႔ဲထိန္းေပးထားတယ္။ ၿပီးေတာ့လီးကိုေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့ ဗိုက္ထဲေအာင့္တက္သြားတယ္။ က်ေတာ့္ကိုေနာက္ကေနနမ္းဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့က်ေတာ္လည္းေနာက္ျပန္လွည့္ေပးၿပီးစုပ္နမ္းလိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအနမ္းေတြနဲ႔အတူ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလိုက္ဖက္ညီစြာလႈပ္ရွားေနတယ္။ က်ေတာ္လည္းကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ထုရင္း သူလိုးေပးတာကိုခံေနတာေပါ့။ ဟန္ခ်က္ညီတဲ့လိုးခ်က္ေတြနဲ႔အတူက်ေတာ္ၿပီးခ်င္လာတယ္။၊က်ေတာ္လည္းဖင္ကိုက်ံဳ႕ေပးၿပီးျပင္းျပင္းေလးထုလိုက္တယ္။ အထြပ္အထိပ္ေရာက္ေနတဲ့သာယာမႈေတြက လရည္ေတြနဲ႔အတူပန္းထြက္ကုန္တယ္။ သူလည္း၅ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္အၿပီးမွာပ်စ္ခဲေနတဲ့လရည္ေတြကိုဖင္ထဲထည့္ေပးလိုက္တယ္။ သူကက်ေတာ့္ေက်ာကုန္းေပၚမွာေမွာက္အိပ္ရင္း ခဏတာအပန္းေျဖလိုက္တယ္။ 
~~~~~~~~~~~~~~
ကုိယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးထြက္လာေတာ့သူက ခံုေပၚမွာထိုင္ရင္း တခုခုကိုစဥ္းစားေနပံုရတယ္။ "က်ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္"လို႔ေျပာေတာ့ သူကအနားမွာရွိတဲ့ပိုက္ဆံအိပ္ထဲကခ်က္တေစာင္ကိုေရးၿပီးေပးလိုက္တယ္။ က်ေတာ့္လက္ေတြတုန္ရီေနတယ္။ ပထမဆုံးေသာလူပ်ိဳရည္န႔ဲ ပထမဆုံးအနမ္းေတြကိုေငြနဲ႔လဲလွယ္ရမယ္လို႔ဘယ္တုန္းကမွမစဥ္းစားမိခဲ့တဲ့က်ေတာ္က ခုမိသားစုအတြက္ေပးဆပ္လိုက္ရပါၿပီ။ ခ်က္ေပၚမွာေရးထားတဲ့ဂဏန္းေနာက္ကသုညေတြနဲ႔အတူက်ေတာ့္ခႏၶာက တန္ဖိုးတက္သြားတာလား....ဒါမွမဟုတ္....ေလ်ွာ႔သြားတာလား.....