Eve geldiğimde bizimkiler televizyonun karşısına oturmuş dizi izliyorlardı. Babam daha gelmemişti keşke hiç gelmese. Babamı hiç sevmiyordum. Baba sevilmez mi sen nasıl evlatsın demeyin. Babama olan neftetim saygım gibi sonsuz. Ben baba sevgisi nedir bilmem 17 yıldır babamla birlikteyim ama bir kez sarıldığımı hatırlamam. Bana hep uzak oldu beni hiç sevmedi başkasının kızı gibi soğuk oldu bana annemi çok üzdü defalrca aldattı. Hiç sevemedim babamı. Annemede anlam veremiyorum hem kendi çekiyor bu moruğu hem bize çektiriyor 5 yaşındaki kardeşim Yağız için boşanmıyormuş güya bence benden sakladığı başka bir şey var. Hep huzurlu bir aile olmayı hayal ettim ama yok olmadı. Olamadık. Babam sayesinde.
***
Annem beni görünce hemen sarıldı. "Kızım niye geciktin bu kadar merak ettim" Anneme gözlerimi devirerek "Anne ne gecikmesi daha saat sekiz buçuk" Annem kaşlarını çatarak "Normalde daha erken gelirdin" dedi. Ben annemi dinlemeyerek odama çıktım ve kendimi direk yatağa attım çok yorulmuştum. Hemen banyoya girip duş aldıktan sonra uyudum.
Sabah uyandığımda yatağım kenarında ki papatyalar dikkatimi çekti bunlar kim koydu lan buraya aha birde not buldum.
"Senin kadar güzel değiller. Günaydın şapşal kız :)
-Eymen"
Ah bu papatlayalar çok güzeller ben papatyaları çok severdim ama Eymen nerden biliyordu? O.o Yatagımdan tam kalkacakken telefonum çaldı tabikide arayan Eymen'di. Hemen açtım.
-Günaydın şapşal kız
-Yaa Eymeeğğn şapşal sensin. Sanada günaydın.
-Hazırlan hadi Prenses.
-Nereye
-Kahvaltıyı beraber yapcaz çok güzel bir yer biliyorum hadi hazırlan 1 saate sizdeyim.
Bunu duyan ben hemen hazırlandım 1 saat olmuştu bile Eymen kapıda beni bekliyordu. Çok güzel bir cafeye gittik yine kahvalti yaptıktan sonra konusmaya başlamıştık. Eymen gözlerimin içine bakarak " Benimsin artık" dedi ne diyeceğimi bilemedim elim ayağım titriyordu ilk defa böyle olmuştum bana yaklaştı ve elini yüzüme doğru getirerek alnımdan öptü. İstemedim o an onunla birlikte olmak istemedim bağlanıcak hissi vardı ben kaybedemezdim ben yalnızken çok iyiydim şimdi dogru düzgün tanımadığım bir adam geliyor ve hayatım merkezi olmaya çalışıyor. O an gözlerim dolmuştu Eymen geri çekildi ve
-Ağlama.
-Ya kaybedersem?
-Kaybetmiceksin.
-Ya bağlanırsam sana sende beni bırakıp gidersen? Eymen biz arkadaş kalalım bak benim rahatımı bozma adam gibi sahiplenemeyeceksen gelme hayatıma ben böyle bir şeyi bir kez yaşadım ikincide kaldıramam.
-Hayalim, sen benimsin bak çok mutlu olucaz korkma ben hep senin yanındayım sil göz yaşlarını.
Çok farklı olmuştum. Ondan sonra ilk defa Eymen'de ağlamıştım duygularımı ilk defa onda hissetmiştim. İlk defa Eymen'in yanında kendim olmustum.
O günde öyle bittikten sonra beni eve bıraktı. Eve geldiğimde yine herzaman ki gibi annemle babam kavga ediyordu artık tahammülüm kalmamıştı onlara sustum ve odama gidip uyudum.
Geç yazdım bu bölümü sınavlar falan başladı hepsini bir arada yapamıyorum. Yazım hatalarım varsa özür dilerim. Yeni bölüm en kısa zamanda gelecek.. :)
