İki Yabancı

2.2K 78 4
                                    

- ateşş dur ateşş.

***

Arabayı o kadar hızlı sürüyodu ki önündeki koca ağacı görmüyordu. Ellerimle gözlerimi kapadım. Bir sarsılma hissettim. Korkuyordum ateş sarhoştu, duman kokuları geliyordu başımda ıslak yapışkan sıvı akıyordu. Başımı yavaşça yana çevirdim. Gözlerim kararmaya başladı herşey yavaş çekimdeydi. Ateşin yere serilmiş bedeni kaldı aklımda... Ondan sonrası karanlık...

Gözlerimi açacak takatim yoktu. Sanki tonlarca ağırlığı gözlerim taşıyordu. Burnumu sızlatan bir koku vardı , sanki bütün vucudumu sarmıştı bu koku, nefret ederdim annemde babamda bilirledi ; hastane kokusu... Sesler geliyordu. Duyuyordum , hıckıriklar birbirine karismis boguk sesler olusturuyordu. Ölmüşmüydüm ben yoksa bilinç altımin oynadigi bir oyunmuydu bu.

Ölmediğime eminim yoksa bu koku bu sesler... Elim karıncalanıyomu yoksa bana mı öyle geliyo. Elektirik akimina uğramıs gibiyim , tüylerim ürperiyor bu hissi en çok bana ateş hissettirir , o nerde peki ne oldu ? İstemsizce ağzimdan " ateş" ismi döküldü.

- hasta kendine gelmeye başladı, doktor bey.

O ne cırtlak sestir ya , gözlerimi yavaşca açtım. Karşımda ateşi görmek isterken doktor çıkıverdi. Bu nedir ya. Hemşire nerede , kapı kırılcasina acildi. Aha da annem babam bunlar nerden biliyo sıçtığımın resmidir.

Annem:

-  doktor bey ne zaman taburcu olur , kızım derken bana sinirli birsekilde bakiyodu. Anlaşilan beni cok kotu seyler bekliyor.

- hanımefendi bu gün taburcu , ama kendisine dikkat etmeli.

- tamam doktor bey.

Doktor bey ve babam sessizce odadan çıktı. Annemde bana getirdiği eşyaları çıkarırken:

-  o araba ne işin vardi kainat ?

Al gelde cevap ver.

- an-nne ben ateşle birlikteyim.

-  kainat  ne olacakları sende benden iyi biliyorsun, al şunları giyin kızım.

Annem odadan çikarken tam

- anne o iyimi ?

Annem bana şöyle bir baktı sonrada odanin kapisini acip gitti. Neler oluyordu hiçbirşeyden haberim yoktu.

Ne oluyordu ? Biz bir kaza geçirdik ve ben şuan iyi durumda sayılırım. Ama ateş en son yere serili bedeni aklımda. Kalksaydı yanıma gelirdi. Yoksa ona bişey mi oldu. Allel acele üstümü giyindim. Annem eşorfman takımı getirmiş. Odadan çıktığımda üzgün bir annemle karşılaştım, babam yoktu işlemleri hallediyordu.

-anne ateş nerede ?

- kainat sus.

- ne sus ya nerde ona bisey mi oldu?

Annem benden biseyler saklıyordu. Hızlı adimlarla danişmaya gittim. Ateşin hangi odada olduğunu sordum. Aldiğim cevap ise;

- o hastamız erkenden taburcu oldu, hastaneden ayrıldılar.

Yüzüm donuklaşmıştı. Ne demek gitmişti. Annem neden ôyleydi. Bunu demek bu kadar zor olamazdı. Bu şeyin altında başka şeylerde vardı. Bende kaza geçirmiştim. Ateş sarhoştu ve sinirliydi ama neden gitti yoksa kimsenin bilmesini istemeyip gitti mi ? İki yabancı gibi!?

Aklım şaştı neyin nereye neler olup bittiğini bilmek istemedim. Yürüdükçe bastığım yer kayıyordu ayaklarım altından annem bir oyana bi buyana gidiyordu. Başima sanki odunla vurmuşlar gibi çatlıyodu ,yere yığıldım. Hemsireler yanima üşüstüklerinde annem elini ağzina bastirarak hungur hungur aglamaya basladi. Bir hickirik kacti agzimdan boguk bir sekilde. Anneme sakinleştirici verdiler. Bu saçma salak halimle hemşireleri itip kalkmaya çalışıyodum. Kalktığımda halüsünasyon gibi bir etkinin içindeydim. Her taraf sallanıyordu, gitmişti ama neden ..? Hiçbirşeyin farkında olamamak canımi fazlasıyla yakıyordu. Annemin bana  hiçbirsey söylememesi... 

Hastanenin kapısına  tutundum bir süre sonra kendime doğru çekip dışarıya çıktım. Rüzgar yüzüme vurduğu an içimdeki yangın hafifte olsa dinmişti. Hızlı adımlarla yürümeye  başladım. Hastanenin otoparkında hareketlilik vardı. Saçları savrulup teninin kokusu buralara kadar geliyordu oydu iśte karşimdaki...

- ateşş

Ayaklari birbirine dolandi sanki dönmekle dönmemek arasında kaldı. Peki neden ?

Sesimin orada duyulmasıyla arabanın arka kapısından mini elbiseli sarışın bir kadın çıktı. Bu da neyin nesi ?

Sarışın ateşe bakarak:

- Bu kim aşkım.

- kimse...

Varla yok arası söylemişti sanki.

- HADİ AŞKIM BEBEĞİMİZ ACIKTI.

bebek mi ? Nasıl? Ateş kısır ama...

***
Biliyorum bölüm hem geç birazda kısa oldu. Bu arada bütün okuyucularıma mutlu yıllar dilerim.
İnşallah mutlu, para , huzur ,aşk, başarı... dolu bir yıl geçiririz. :))

TÖRE  •düzenleniyor •Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin