Birkaç saat geçtikten sonra doktor ameliyatın bittiğini ve içeri girebileceğimizi söyledi. İçeri girmeye ne kadar korksamda sesini,kokusunu,bakışını çok özlemiştim. Onun için içeri ben girdim. İçeri girer girmez ayşenin kokusunun bütün odayı sarmış olduğunu farkettim.
"Kerem" dedi yorgunca "kendini suçlamaya kalkarsan bidaha asla seninle konuşmam" diye devam ettiğinde hafifçe güldüm.
"Yorma kendini bitanem" dedim saçını ellerimin arasında gezdirirken.
"Bebeğimiz de burda" dedi "öyle dimi kerem hı"
"Burda güzelim burda" dedim elimi karnın üstüne koyarak.
"Hissetmiştim zaten"
"Öyle mi?" dedim gülerek.
"Öyle. Kerem ben seni çok özledim"
"Bende seni çok özledim"
"Yanıma yat" dedi kendinden emince
"Olmaz sen Hastasın"
"Sen benim ilacımsın kerem neolur bu serum beni iyleştirmez sen gelirsen iyleşirim"
"Eğer ağrın olursa söyle"
"Olmaz çünkü o da seni çok özledim"
"Öyle mii"
"Öyle diyor"
Yavaşça yanına yattım. Ve konuşmaya başladım.
"Ayşe ben özür dilerim. Size bunları yaşattığım için."
"Şştt kerem ya" dediğinde sustum.
2 gün sonra...
Ayşeden:
Bu gün taburcu oldum. Eve geldik ve şu an yatakta sıkıntıdan patlıyorum. Kapı çaldı ve kerem gelince çorbayla geldi.
"Kerem ya lütfen içmiyim"
"Olmaz öyle içiyosun bunu"
"I-ı"
"Yok öyle ayşecim bunu içiyoruz. Ben içiriyorum"
"Sen mi içiriyosun?"
"Evet, hadi aç ağzını"
"Yine kandırdın beni"
"Bu gün sahile gitmek ister misin? Evde yat yat sıkıldın"
"En ciddi misin? Yalvarırım gidelim kerem neolur"
"Tamam gidicez ama önce bu çorba bitiyor"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynanın karşısına geçtiğimde karnımın hafifçe şişmiş olduğunu gördüm.
"Kerem benim göbeğim çıkmış dimi"
"Hayır sevgilim hiçte çıkmamış"dedi gülerek
"Yalancı görebiliyoruz herhalde"dedim
" takma kafaya sen her halinle güzelsin"
"Kerem keşke 9 ay beklemesek hemen gelse kucağımıza alsak sevsek"
"Ee şurda ne kaldı 7 buçuk ay var"
"Daha çoook varmışş" dediğimde kerem güldü ve yanağımdan makas aldı
"Hadi prenses gidiyoruz"
"Gidelim prensim"
Sahile geldiğimizde ordqki banklara oturmak yerine deniz kenarında yürümeyi tercih ettim. Ayakkabılarımı çıkarıp elime aldım.
Keremden:
Ayşe çok mutlu ben ona nasıl açıklıycağımı bilmiyorum. Ben o bu kadar mutluyken ona nasıl bizim bebeğimizin ölü ya da engelli doğma ihtimali var diyebilirim ki.
"Kerem"
"Söyle güzelim"
"Tatile mi gitsek. Gonca ve volkanla beraber."
"A-a çok güzel olur. Ama kendini yorma sen"
"Tamam sen merak etme."
"Ayşe benim sana bi-" tam söyliycekken ayşe lafımı böldü.
"Kerem anlıyorum korkuyorsun ama korkma. Bebeğimiz sağlıklı bir şekilde doğacak. Kucağımıza alıcaz."
Dediğinde kalbime sanki koca bir taş koymuşlar da onunla nefes almaya çalışıyormuşum gibi hissettim.
"E-evet bitanem sağlıklı bir şekilde doğacak."
"Kerem sen bişey söylüyordun"
"Hı"
"Birşey söylüyordun ya ben böldüm lafını."
"Ha ne zaman gidiyoruz diycektim. Ben bir volkanı arıyım sorıyım sen bekle beni burda"
"Kerem sen benden birşey saklıyorsun. Kerem, söyleme bana o sakladığın şeyi duymak istemiyorum kötü birşey çünkü volkan,gonca,annem,abim,muhsin baba herkes biliyor dimi. Kerem sakın abna söyleme bak ben bu yaşadıklarımdan daha fazlasını kaldıramam."
Gözleri dolmuştu. Ona derin derin baktım.
"Seni seviyorum.." dedim ve dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Birkaç dakika öpüştükten sonra ayrıldık.
"Git konuş volkanla ben de goncayı arıyım."
"Ayşe ama bunu senin bilen lazım. Tamam zor am-"
"Kerem yaşamak istemiyorum anladın mı? Zor geliyor sanki uyanmıycak bir uykuda olmak beni herşeyden kurtarır gibi geliyor. Gözümü kapatıp bir daha açmak istemiyorum."
"Ayşe sakın bir daha böyle birşey düşünme bak ben varım bebeğimiz var."
"Kerem.. Git konuş artık"
Ayşeden:
Bakın yine yanılmıştı insanoğlu. İnsan ne zaman kaybedermiş biliyormusunuz? Kendine ' neden burda duruyorum ben? Niye bunlar oluyor?' dediğinde kaybedermiş, tutunacak bir el bulamadığında. Kerem var yanında dediğinizi duyar gibiyim. Ama ben ondan bahsetmiyorum. Kendinde tutunacak bir parça bulamayıp yokluğa sürüklendiğini bile bile yaşamaktan bahsediyorum.
Bazı insanlar vardır, ölürler arkasından ağlarsınız,kahrolursunuz. Çok üzülürsünüz belki ama; insanın kendi ölümünü izlemesi daha çok acıtır canını. İşte sorun da bu ya insanlar çok mutlu. Nasıl mutlular bilmiyorum.. Hiç mi yorulmamışlar? Oyunculukları gerçekten mütiş bu insanların.
Şunu unutmayın; bir insanın 'seni seviyorum" demesi çok kolaydır ama bir insanın sevmesi çok zordur. Sevmeyi herkes haketmez sadece başarabilenler hakeder. Sevgi, çabadır çok zordur bir insana ' seni seviyorum' diyip kestirip katılabilecek birşey değildir. 'Seni seviyorum.' cümlesi çok kutsaldır. Sevmeyi bilmeyen insanların kullanmaması gereken bir cümledir ' seni seviyorum'
Evett o çok beklediğiniz bölüm geldiiii. Umarım sevmiştirsiniz elimden geleni yapmaya çalışıyorum bundan emin olabilirsiniz. Karakterleri uydurabilmek ve değiştirememeye çok dikkat ediyorum. Yorumlarda da istediğiniz şeyleri belirtirseniz herşey daha kolaylaşabilir😊 teşekkürler..
