"kendinden nefret etmek"

1K 49 56
                                    

Keremden:

Sinirle evden çıkıp volkanı aradım. Arada fazla mı abarttım diye düşünsem de kazanan gururun oluyordu. Aklıma gelen düşünceler arasında 'niye bu ilişkide bütün yük bende!' gibi şeylerde vardı. Telefonunun ekranı ı açtım açar açmaz karşıma ayşeyle fotoğrafımız geldi. Kapak resimde bu vardı

Bir süre baktıktan sonra volkanı aradım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir süre baktıktan sonra volkanı aradım.
Fazla sürmeden açtı.

Volkan:efendim bro
Kerem: bizim kulübe gelsene
Volkan: ayşe izin verdi mi?
Kerem: gel işte gelince anlatırım
Volkan:tamam 15 dakikaya ordayım

Volkanın gelmesini kulübün dışınd arabanın içinde bekledim. telefonun çaldı "ayşe'm" kişisi arıyor.. Telefonun başında biraz bekledikten sonra telefonunu kapattım. Ve volkan geldi içeri geçtik

Volkan: ayşe ne dedi.
Kerem: biz kavga ettik ayşeyle.
Volkan:ne?niye? Ne yaptın oğlum kıza?
Kerem: bana ceydaya çok yakınsın dedi.
Volkan:sen de çıkıp kulübe geldin.
Kerem:evet,niye gelmiyim ki?
Volkan: oğlum kız hamile zaten riskli değilmi kavga filan görmesi sen direk kavga etmişsin
Kerem:aaa ayşe hamile
Volkan: Yuh lan öküz çocuğunu mu unuttum bide yetmezmiş gibi klüpe mi geldin
Kerem:oğlum sıkıntı o değil bu çok riskli kanaması olabilir dedi doktor. Ayşe de beni aradı az önce
Volkan:ne?(!) çıkalım hadi yolda ararız

Ordan hemen arabaya gittik. Eğer bebeğe bişey olursa kendimi asla affetmem. Ayşe de affetmez zaten .hemen telefonu öıkarıp ayşeyi aradım ama açılmıyordu sonra samet abimi aradım

Volkan: bak ben yine strese girdim bişey olacak
Kerem:sus volkan eğer olursa kendimi asla affedemem ben
Volkan: ayşe de affetmez zaten çocuğunuz oğlum.

Abim telefonu açtı

Kerem: abi ayşeye bi bakar mısın?
Samet: sen evde değil misin?
Kerem: hayır, bir bak sen
Samet: biz evde değiliz ki sen babamı ara
Kerem:tamam

Kapatıp babamı aradım.

Kerem:baba hemen ayşeye bak bişey olmuş olabilir soru sorma lütfen
Muhsin:iyi de oğlum biz evde değiliz annenin zoruyla davete geldik.
Kerem:ne?
Muhsin:hemen çıkıyorum.

Telefonu kapattım ve daha hızlı gitmeye başladım

Volkan:ne oldu
Kerem:evde kimse yok

Eve geldim hızlıca anahtarımla kapıyı açtım ve bizim odamıza indim. Allah kahretsin en son görmek istediğim görüntüyle karşılaştım.ayşe yerde kanlar içinde yatıyordu

Kerem:ayşe,ayşe uyan güzelim nolur uyan
Volkan:oğlum bu ne?bu kadar ciddi miydi doktor ben seni gaza getirmek için söyledim bişey olmuş mudur

Volkanı duymadan ayşeyi kucağıma alıp arabaya götürdüm volkan arabayı sürüyordu ben ayşeyi arkaya yatırıp başını bacaklarının üstüne koydum

Kerem:ayşe ben geldim bak burdayım ben bebeğimiz de Burdan merak etme.

Dediğimde gözleri hafif aralanır gibi oldu.

Kerem:ayşe,ayşe tamam sakın gözlerini kapatma tamam mı bebeğimiz de Burdan ben de burdayım

Zorlanarak ağzını açtı

Ayşe:n-niye
Kerem:tamam boşver zorlama kendini

Dediğimde ben de ağlıyordum

Ayşe:g-gitmesin kerem lütfen g-gitmesin ben onun varlığını hissetmeyi özledim

Dediğinde içimde fırtınalar koptu

Ayşeden:

İnsanoğlu herşeyden yanıldığı gibi bunda da yanılmış; insan her zaman yaşamak istemezmiş meğer,insan ölmek istermiş bazen dermiş ki 'şimdi yaşmama vakti,işte şimdi ölme vakti. Var olmsam ne olur ki?yaşasam ne olur?' der bazen insan. Bazıları şöyle düşünürmüş ; 'sadece kaybetmeyi bilmeyenler,yaşamayanlar kaybedince kahrolur kaybetmey bilenlere birşey olmaz' asıl gerçek kaybedenlerin kaybetmeye alışıp kahrolması değilmiş. Kaybedenler ikinci,üçüncü kez kaybedince daha fazla hissederlermiş acıyı önce yaşadık şimdi kolay geliyor değil yaşadıklarımız öncekinden çok farklı çünkü..
Bunları düşünürken gözlerimi kapattım. Dayanamadım çünkü bu düşüncelere.hani derler ya sık dişini az kaldı diye, hayır yanlış o,dişini sıktıkça kaybediyormuş insan meğer dayandıa,dayanmaya çalıştıkça batıyormuş insan

Keremden:

Ayşe gözlerini arabanın tavanına dikmiş bişeyler düşünüyordı. Canının çok yanıdığını biliyorum doktor söylemişti gözünden birkaç damla yaş aktığında akan yaşlarını sildim.

Kerem:sık dişini güzelim geçicek.

Dediğimde yavaş yavaş gözlerini kapattı

Kerem:hayır,hayır ayşe aç gözünü ayşe lütfen
Volkan:geldik hadi

İndik ve ayşeyi ameliyata aldılar ayşeinin annesi ve bizimkiler geldi

Melehat:bebeğe bişey olursa ayşe yaşayamaz vallaha
Muhsin: bişey olmıycak ikisi de sağlıklı olucak inşallah hem ayşe dayanıklı kızdır

Dediğinde içerden hemşire çıktı

Kerem:bakar mısınız?ayşe iyi mi?
Hemşire: bebek iyi
Kerem:ohh be
Melehat:şükürler olsun
Yelda:ohhh
Samet:iyi olucak iyi
Hülya:ay sametim bak bebek iyiymiş ölmemiş
Rıza:anne duydum mu

Hemşire gidiyordu durdurdum

Kerem:ayşe'm iyi mi
Hemşire:ayşe hanımın ölüm riski var. Ama her iki türlü de bebeğin ölü veya engelli doğma ihtimali var.
Kerem:n-ne diyorsunuz siz?



Evet arkadaşlar bölüm sonunda geldi. Bu günlük bu kadar diğer iki kitabımada bölüm atıcam çünkü..

Ayşeye bişey olacak mı?

İstediğiniz şeyler?

Önerdiğiniz kitap varmı wattpad/normal?

Bebek ne olucak?

Karantina nasıl gidiyor evdeyiz değil mii
#evdekal

Sınır:20 oy 100 okuma 20 yorum

Afili AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin