-"Bunlar da kim böyle ?"
-"Yeni arkadaşlarım"
-''Saçmalama, bunlar daha çok katile benziyor."
-"Evet birazdan bıçaklarınıda çıkaracaklar." Dedi ve kahkaha attı.
-"İyi ama ben gelmiycem."
-''Senin tercihin." Dedi ve onlara doğru gitti. Bende binanın arkasından onları izliyordum. O sırada 5-6 kişi Ron ve arkadaşlarına yöneldi. Bunu gören Ron'un "yeni arkadaşları"ndan biri "A-ama biz o-onları beklemiyordu-duk." Dedi. Ardından o 5-6 kişilik grup onlara yönelip sopalarla vurmaya başladılar. Hayır! Biri Ron'u dövüyordu.
Ona bunların kötü şeylere bulaşmış olabileceğini söylemiştim ama beni dinleyen kim? Oraya doğru koştum ve bağırmaya başladım;
-"Onu rahat bırakın onun hiçbir suçu yok. O sadece oradan geçiyordu."
O sırada karşı gruptan biri kolumu tuttu ve beni kendi ile duvar arasına aldı. Bende ona bir yumruk attım ve ittim. Ama çok fazlalardı ve hepsine bunu yapmaya ne gücüm ne de cesaretim vardı. O sırada biri geldi ve tüm adamları pataklamaya başladı. Ron ise ah tanrım o çok kötü durumda. Ron'un göğsüne başımı yasladım ve ölmemesi için dua etmeye başladım. Göz yaşlarımın akma isteği her an daha da çoğalıyordu. Sesler kesilince kafamı kaldırdım ve hiç kimsenin orada olmadığını fark ettim. Ambulans geldi ve onu götürdüler. Ben de hastaneye gidecektim ama lanet olsun ki hastanenin adını sormayı unuttum. Eve gittim ve sıcak bir duştan sonra kendimi yatağımın yumuşak ellerine bıraktım.
Sabah her zamanki gibi 5'te kalktım. Dişlerimi fırçaladım ve adidas taytım, askılı t-shirtüm ve adidas pembe eşofman üstümü giyip sabah koşusuna çıktım. Bu bana iyi gelecekti. Bu saatte herkes uyur ve dışarıda kimse olmaz. Bu yüzden önüme bakma gereği duymam. O sırada aklıma dünkü olay geldi. Sonradan gelen kahramanı düşünüyordum. Herkezi hiç yardım almadan patakladı. Belki o yetişmeseydi Ron şimdi ölmüştü. Kahramanın yüzünü görmedim. Sadece gözleri, evet gözleri mavinin en güzel tonuydu. Ahh!! Hayatım boyunca o gözlerin içinde kaybolmak istiyorum. O sırada birine çarptım. Aslında ben suçluydum ama o anki şaşkınlıkla
-"Dikkat etsene öküz!!" Dedim. O da aynı anda -"Dikkat etsene biraz!" Dedi. O bana bir şeyler söylüyordu ama ben onu takmadım ve ondan sıyrılıp yoluma devam ettim. Arkadan bana saydırmaya devam ediyordu. Belki de ona yanlışlıkla "öküz" dedim ama iyi olmuş. Bir çarptım diye bu kadar saydırılır mı ? Hem zaten sarışın ve mavi gözlü yani bayağı bencil ve kendini beğenmiş biri gibi. O sırada telefonumun sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.
-Alo?
-Ben Blonde Blear hastanesinden Kiara Mrena. Cameron Pello adlı hastanın yakını mısınız?
-Evet. O iyi mi?
-Lütfen hastaneye gelir misiniz?
-P-peki.
Gördüğüm ilk taksiyi durdurdum ve hastaneyi söyledim. (Bu arada Ron Cameron'a taktığım isim ve son 3 harfi.) Hastaneye geldiğimde Ron'un... Ah hayır
Lütfen bunun gerçek olmadığını söyleyin.
