DESTINY SERIES 1: Worked by Destiny

Chapter 7

PAGKALABAS na pagkalabas ko sa airport nilangap ko agad ang kakaibang amoy ng Pilipinas, I miss this feeling. Di ko kasi inamoy ang airport sa Singapore kaya di ko alam.
"Ate" isang tili ang nagpalingon sakin at doon ko nakita sila Papa kasama ang mga kaibigan ko
"Pa, Ma" tuwang-tuwa kong wika habang tumatakbo hila-hila ang gamit ko
"Pumuti ka ata Lau" pang aasar sakin ni Kaye, paanong di ako puputi dun hindi naman ako nalabas sa mansion na yon bukod sa wala akong pera baka maligaw pa ko
"Perks of aircon" sarcastic at pairap kong saad dito kinuha ni Papa ang bagahe ko saka kami pumasok sa van na inarkila ata nila
"Did you meet their son?" nang-uusa na tanong ni Mama na nakapag patigil sakin. Is she talking to Lime?
"Rock?" kunot noo akong lumingon
"Yes" naghihintay si Mama ng reaction ko
"Yeah I saw him. Why?" balewala kong wika saka pumikit na dahil ayokong alalahin ang taong yun iniwan ko na ang nararamdaman ko sa lalaking yon simula ng umalis ako sa mansion na iyon dahil alam kong isang pagkakamali ang mahulog dito. Di ko namalayan nakatulog na ko nagising ako saktong nasa tapat na ng bahay namin
"Nandito na tayo,Ate" bumaba na kami at pumasok sa bahay dumeretso ako kwarto hila-hila ang mga bagahe ko, ang bigat
"Kakain ka muna ba, Ate" tanong ni Mama kaya napahinto ako sa pag-akyat
"Mamaya na siguro Ma matutulog muna lang ako" paalam ko bago umakyat.

THE WHOLE mansion is silent and in that I know she's not here anymore the atmosphere says it
"Don't be sad Lime she'll be back" nakangiting wika ni Mom na parang alam ang iniisip ko
"She's different" it's not a question, it's a fact
"Yes, she's different dahil hindi muna nasubaybayan ang paglaki niya" I know Mom is sad it that idea we don't want to go here in the first place but my grandfather died and my father is the successor
"If we find them as soon as possible maybe were not forgotten, that was the last thing I didn't do" sadness is written in my words while saying that
"Then find way para maka-bawi ka anak" now he know want to do when she'll be back
"I'll go to my room" it doesn't need to answer because I'll do it, just for now I need to take a rest..

THREE weeks na kong nasa Pilipinas at malapit na ulit akong bumalik sa Singapore para dun na tuluyang mag-aral. Sa buong tatlong lingo wala kaming ginawa kundi lumibot o kaya pumunta sa taniman gusto ko lang sulitin na kasama ko sila Mama at para mawala din ang atensyon ko sa pag-iisip sa kanya, kung kumain na ba ito o nagpapahinga ba ito but yung mukha ng linta biglang lilitaw kaya nasisira ang mood ko
"Ate, iaayos mo na yun mga gamit mong dadalhin" utos ni Mama mula sa kusina
"Ayaw niyo na ba ko dito parang pinapalayas niyo na ko" naknguso kong wika kahit hindi naman nito nakikita nasa sala kasi ako
"Aba naman ayusin mo na kasi susunduin ka ng Tita Maurice at Tito Tyrone mo" susunduin pa talaga ako
"Kelan ba sila dadating? Dun na lang ako mag aayos ng gamit" napangiwi agad ako ng lumabas si Mama mula sa kusina
"Ito na Ma" tili ko sabay takbo papuntang kwarto mga damit muna siguro saka yung iba pag nandyan na sila bulong ko sa sarili ko.

Pagbaba ko sa sala may mga nakaupo doon at napatingin sakin ang pares ng mata na kay tagal kong di nakita
"Ang aga niyo naman po" magalang kong saad kila Tita at iniwasan ang mapanuri ng isang lalaki na sa paraan ng kanyang mga tingin, naka fit na damit naman ako at paldang mahaba pero parang wala para sa kanya
"Let's eat before talking" aya ni Mama saka gusto ko na ding kumain
"Pa kelan nga pala yung sinasabi mong designers chuchu" pagsasalita ko habang kumakain
"You'll study Business Adminstration first then you apply as a designer as your freedom to choose what you want" saad ni Papa kaya napapalakpak ako sa tuwa
"Really papayagan niyo kung sa Paris mag-aral mag-isa" so much happiness is what I feel now
"Yes, your 25 that time you can have your life but don't forget the rules" I know why Papa is protective
"Yes, no boyfriend until I already fulfill my dream" saka tuloy-tuloy kumain hindi pinansin ang mga mata na nakatingin sakin
"Nga pala anak she's Liyne Rhesi Montallana anak din sya nila Tito mo" pakilala ni Mama sa isang babae nakasama nila Rock, so kapatid niya pala mukhang kasing edad ito ng bunso namin
"Hi ate" nahihiyang wika nito
"Hello I'm Lauren Eize Alcantara by the way" proud kong pagpapakilala saka tinuloy ang pagkain.
"Nakaready ka na ba iha" tanong ni Tito ng nasa sala na kami pagkatapos kumain
"Ay hindi pa pala Tito" saka ako bumalik sa kwarto para dagdagan ang dadalhin ko, maya maya pumasok ang pimilyar na pabango
"Where are you doing here?" sikmat ko dito
"I'm here to help you" di ko na lang ito pinansin saka pinapatuloy ang ginagawa ko, biglang nahulog ang ballpen na nasa lamesa ko dahil sa lalaking tutulong daw pero nakatayo lang dun at wala balak pulitin ang gumulong na gamit ko sa ilalim ng kama, kaya tinignan ko ito ng masama
"Get it" matalim kong wika kasabay ng matalim na tingin
"What?" bakas sa mukha ang gulat parang hindi pa ito na utusan
"Kunin mo yun" nanggigigil na ko dito
"How?" hayyy wala akong choice kundi ako ang kumuha yumuko at inabot ito buti na lang nasa malapit lang ng makuha ko tatayo na sana ako ng may nakita ako parang teady bear sa ilalim at damit ata yun basta pero di ko maabot kaya tumayo ako at tinulak ang higaan ko na isang pag-kakamali because my nightmare is there, tinitigan ko ito ng matagal at muling nanariwa ang sakit at pait ng nakaraan
"This is the doll I gave this to you before we left" hearing his voice makes me feel the pain
"GET LOST,I DON'T WANT TO SEE YOU" I shouted while crying, and all in the people of the house come to my room.

AN✓
<Sorry kung may wrong grammar>

••••••
WRITTEN BY desire_ekah
Don't Repost or Plagiarize it.