zawgyi
• ေ႐ြ႕လ်ားေနတ႔ဲ နာရီလက္တံေတြကို ကိုယ္သေဘာမက်ဘူး ငယ္။ သူတို႔ တစ္ပတ္ေ႐ြ႕ၿပီးတိုင္း ကိုယ္န႔ဲငယ္ မိုင္၁၀၀ေလာက္ ေ၀းသြားသလို ခံစားရသည္။ ကိုယ့္စိတ္ထင္ေနတာေတြ မဟုတ္ပါေစန႔ဲငယ္ရယ္။ •
A U T U M N
မနက္ခင္းရ႕ဲ ေနေရာင္ျခည္တို႔က မ်က္လံုးေပၚက်ေရာက္လာေတာ့မွ XiaoZhan နိုးသည္။ ညက အရက္ေသာက္ထားသည့္ အရိွန္ေၾကာင့္ မူးေ၀ေနေသာေခါင္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းခါလိုက္ရင္း ခုတင္ေပၚမွ ထလိုက္သည္။ ယေန႔ေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း 'ဦး´ ဆိုၿပီး ငယ္က လာမနွိုးေတာ့ပါ။
စားပြဲေပၚမွာ တုန္ခါသြားေသာ ဖုန္းေၾကာင့္ ေကယက္ကိုင္ကာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ LeeBin ဆီမွ messageတစ္ခု။ ဒီေကာင္ေလး YiHong န႔ဲ ရန္ျဖစ္ျပန္ၿပီလား။
*ဦးေလးကို အစ္ကိုYiBoက တအားခ်စ္တာ..
ကြၽန္ေတာ္ကိုလည္း ကိုကိုက ထားခ့ဲဖူးတာမို႔
ထားခ့ဲခံရတ႕ဲ ခံစားခ်က္ကို နားလည္ပါတယ္
ဦးေလးကို ကြၽန္ေတာ္နားလည္ေပမ့ဲ
အစ္ကိုYiBo ေျပာခ့ဲတာက အမွန္ေတြပါ
အစ္ကိုက ဦးေလးကို မဆြဲထားနိုင္ေတာ့လို႔
အေ၀းကို ထြက္သြားၿပီ
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အစ္ကိုYiBoကို လိုက္ရွာေစခ်င္တယ္
သူအရမ္း၀မ္းနည္းေနမွာ*
ဖုန္းထဲသို႔ LeeBinဆီမွ ၀င္လာေသာ Messageက ေမ်ွာ္လင့္ထားသလို မဟုတ္သည့္တြက္ XiaoZhan ေခါင္းေတြေတာင္ ေနာက္က်ိသြားသည္။ ယိမ္းယိုင္သြားေသာ ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ရသည္။ ငယ္ကထြက္သြားၿပီ။ မဟုတ္ဘူး။ ငယ္က သူ႔ကိုထားၿပီး ဘယ္မွသြားမွာမဟုတ္ဘူး။
ကေယာင္ကတမ္းနွင့္ မ်က္ရည္ေတြပင္ က်မိသည္။ သူမွားခ့ဲတာ။ သူသာ ငယ့္ကို ခါးသီးစြာမေျပာခ့ဲရင္ဆိုတ႔ဲ အသိက နွလံုးသားကို အဆတစ္ရာမက နာၾကင္ေစသည္။ ေပ်ာ့ညံ့လြန္းတ့ဲ ငယ္က ခါးသီးတ့ဲ စကားေတြကို မခံနိုင္တာသိေပမ့ဲ သူေျပာခ့ဲမိသည္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ငယ္ရယ္။ ကိုယ္သာ ငယ့္ကို မုန္းေနေပမ့ဲ ကိုယ့္နွလံုးသားကေတာ့ ခ်စ္တယ္ကြာ။
XiaoZhan အခန္းထဲမွ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို လ်ွင္ျမန္စြာ ေျပးဆင္းလာလိုက္သည္။ အိမ္အကူ၀တ္စံုေတြနွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ အိမ္အကူေတြကိုသာ ေတြ႕ရသည္။ အရင္ေန႔ေတြကလို ဧည့္ခန္းမွာ ဆိုဖာေပၚ ေျခေထာက္ခ်ိန္ထိုင္ကာ သူ႔ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနမ႔ဲ ငယ္,မရိွေတာ့ပါ။ ေနာက္,ေနတာမလား။ ဟုတ္တယ္ သူတို႔အားလံုး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေနာက္,ေနၾကတာ။
YOU ARE READING
MY AUTUMN ( Completed )
Fanfictionကိုယ့်ရင်ထဲက အမုန်းသစ်ရွက်တွေကို ကြွေစေတဲ့ မင်းကို Autumnလို့ ခေါ်မယ်။ ကိုယ့္ရင္ထဲက အမုန္းသစ္႐ြက္ေတြကို ေႁကြေစတ့ဲ မင္းကို Autumnလို႔ ေခၚမယ္။
