Şila'yı Özledim

949 42 34
                                    

𝕋𝕦𝕘𝕜𝕒𝕟-𝕊𝕖𝕟𝕚 ℂ𝕠𝕜 𝕆𝕫𝕝𝕦𝕪𝕠𝕣𝕦𝕞♫︎

    Babannem'in ısrarı üzerine gece eve gelmiştim.Hala inanmak istemiyorum . İnanmam saçma olurdu zaten. O benim dedem nokta yani bu kadar. Ondan nefret etme hakkına sahip değilim ilk olarak. Nasıl edebilirim ki babam olsaydı ne düşünürdü böyle yapsam.

    Beynimin içinde yine ve yine o küçük kızın sesi yankılandı "Peki deden hakkında ne düşünürdü deden!" Bu kız aklıma karıştırıyor sürekli. Haklı gibi ama ne değişir ki. Ben söyleyeyim hiçbir şey.

    Balkondan içeri girdim . Zaten bu soğuk havada neden balkona çıktım onu da bilmiyorum ama neyse. Telefonu şarja taktım ve istikamet yatak.
 
     Evet bu evi sevmiyor olabilirim ama odamı seviyorum. En azından buna izin vermişlerdi. Odamı kendim dekore etmiştim . Bence çok hoş olmuştu.

   Bana uygun gözükmüyor ama kendim uğraşmıştım bu oda için. Küçükken ayı izlerken anneme hep anlatırdım büyüyünce odamdaki duvarları kendim boyamak istiyorum diye. Şimdi de güzel bir anısı kalsın diye ay resmi vardı. Genel olarak sadeydi zaten.

    Sabah kahvaltısında dedemi görmek istemediğimden  dolayı telefona alarm kurmuştum ,en azından koşuya çıkarım diye. Normalde aşırı sportif değilim ama burada kimseyle muhatap olamamak için her yolu deniyorum işte.

     Yastıkların yerini değiştirerek ay resmine döndüm. Ve güzel olmasını istediğim bir uykuya bıraktım kendimi.

✰︎✰︎✰︎✰︎✰︎✰︎✰︎

    Alarmın sesi kulaklarımı doldurdu ilk olarak. Yavaşça yataktan kalktım ve pandalı terliklerimi giydim . Odanın içindeki lavaboya girip yüzümü yıkadım ve açıkçası soğuk suydu ve ben gerçek anlamda dondum. Dişimi de fırçalayıp gardırobun önüne geçtim.Üstüme gri ve bol bir sweatshirt giyip altıma da siyah tayt giydim. Bir sır vereyim sweatshirt in altında uzun kollu vardı. Ne yani donarak ölmek istemem .

 Ne yani donarak ölmek istemem

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


      Telefonumu , kulaklığımı ve biraz da para alıp evden çıktım. Pek bilmediğim sokaklarda dolanıp durdum. Sonunda sakin bir yer buldum çok şükür.

     Kulaklığımı taktım telefonumu elime aldım ve son olarak da daha yeni keşfettiğim hatta ilk beğenmeyip sonradan hoşuma giden  Gökcan Sanlımen'ın yeter şarkısını açtım. Kulaklarımı melodi doldururken yavaş tempoyla da koşmaya başlamıştm bir yandan.
       
   Ah bugün eve bakacaktım normalde ama dün Çiçekle halletmiştik. Onların yan evi boştu ve ben dedemin evinden gerçekten tamamen ayrılmak istiyordum. Yani zorlanacağımı da pek sanmıyorum. Temizliği severdim , yemek yapmayı da az çok becerebiliyordum , sabah kendim uyanabilirim ve okul da o eve yakınmış. Para konusu da sıkıntı olmuyor dedem olmasa bile babamdan kalan ayrı bir şirket vardı.

    Dedemle ilişkimiz gerçek anlamda garipti. Birbirimizin herşeyini bilen iki yabancı mı desem düşman mı desem bilmiyorum ama iyi birşey olmadığı kesindi.

KüçüğümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin