Bi takım olaylar

694 48 46
                                    

Ayşe 'den ;

Duyduklarımla birlikte elektrikler yeniden gelmişti. Karşımda duran adamı görünce daha bi şaşırdım. Çünkü karşımdaki Muhsin amcanın Amerika'dan gelen oğluydu.

"Be- ben özür dilerim görmedim sizi. Kusura bakmayın "

Cevap vermesini beklemeden yanından geçeceğim sırada ışıklar tekrar söndü. Şaka mıydı bu.

İstemsizce çığlığı bastım. Ve önümdeki merdivene basıp tam düşeceğim derken iki kol beni tuttu.

" Sen yürümeyi bilmiyor musun ? "

Düşmediğim için içimden şükürler ederken sorusuyla toparlanıp kolundan çıktım. Şansa elektrikler gelmişti . Derin bir nefes alıp konuştum.

"Ne alakası var her yer karanlıktı ayağımın bir yerlere takılması çok normal. Ayrıca tutmak zorunda değildiniz tutmasaydınız . Tut diyen mi oldu?"

Ne saçmalıyorum ya adam resmen hayatımı kurtarmıştı. Elektriklerin gelmesi saçma bi özgüven vermişti bana.

"Ne kızıyorsun ya iyilik yapanda kabahat "

Diye haklıca konuştu.

"Yapma!
..yın iyilik yapmayın o zaman "

Iflah olmayan bi yapım var sanırım.

" İyi çekil de aşağı ineyim o zaman "

Yüzümde sahte gülümsemeyle kenara çekildim.

Ve bingo !

Işıklar tekrar söndü :(

Kerem Yiğiter hiç istifini bozmadan yanımdan geçmeye çalıştı. Bu arada onda da ışık falan yoktu ama karanlık onu zerre etkilemiyordu.

Hayır ya gitmemeli . Karanlıkta tek başıma kalamam ben . Lanet elektrikler bu nasıl olurdu ki , 1 dakika bile geçmeden nasıl bu kadar hızlı gidip gelirdi ?
Artık birinin ışıklarla oynadığına 100%100 emindim.

Yanımdan geçerken kolundan tuttum.

"Dur !

Gitme nolur, çok korkuyorum "

Kolunu iyice sıkıyordum.

"Hiç karanlıktan korkan bi tip gibi konuşmuyordun az önce , esip gürlüyordun "

Tamam adam yine haklı.

"Haklısın , özür dilerim gitme lütfen "

Kolunu elimden çıkarıp

"Üzgünüm az önce insanlara iyilik yapmama kararı aldım "

Dedi .

Dudaklarımı büzdüm . Tabi o görmüyordu.

Olduğum yere çöktüm, elektriklerin tekrar gelmesini bekleyecektim .

Kerem Yiğiter ise hala inmemişti. Merdivenin başına oturduğumu fark edince halime acıdı sanırım.

" Tamam gel indireyim ben seni aşağı "

Hızlıca kalkarken

"Teşekkür ederim " dedim sadece.

Kolunu uzattı

"Tutun bana " dedi.

Ben de dediğini yaptım. Birbirimize daha doğrusu ben ona daha çok tutunarak aşağı indik .

"Arkadaşların falan varsa seslen ya da burda bekle ben şu ışıklarla kim oynuyor ona bakacağım " dedi.

"Bende gelsem . Gerçekten , kalamıyorum tek "

Afili Aşkım/AykerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin