Potter ikizi-karanlığın kraliçesi-

💫Gerçekler💫

~o günü hiç yaşamamış olmayı tercih ederdim
                   ~ Sonya Lavina Potter~

Duyduğum seslerle kalktım. Sanırım annem ile babam gene bir şeyler tartışıyorlardı. Açelya'ya döndüğümde hâlâ kalkmamıştı. Her zamanki gibi bu tür şeylere karışmak istemeyip geri yatmıştı. Göz devirip odadan çıktım. Seslerin geldiği yöne doğru gittiğimde annem ve babam 2 erkekle tartışıyorlardı ve en garip olanı harry potterdeki gibi birbirlerine asa çekmişlerdi. Kalakaldım. Bu bir rüyamıydı? Eğer değilse ne yapmalıydım? Karar verdim ne konuştuklarını dinleyecektim.

Sarışın olan malfoya benzeyen adam konuşmaya başladı. "Lavina bizle gelecek, gerçek dünyasına" dedi wtf Lavina benim?

"Bas git Malfoy Lavina bizimle kalacak. Fleamont bana güvendi." Dedi babam. Dur bir dakika onlar james potterin babası olan fleamont potterden bahsetmiyordur değil mi?

Malfoy kahkaha attı. "Hadi ama Williams onlar bunağa inanıp saçma bir kehanet yüzünden kızlarını sana bıraktılar. Onlar kızlarını seviyor diye mi düşünüyorsun. Onlar Lavina ile uğraşmak istemeyeyip size bıraktı. Küçük potter gerçekleri öğrenince napcak? O bir safkan bizim yanımızda olmak isteyecek." B-bunları kaldıramıyorum. Be-beni istemeyip bırakmışlar mı? Gözümden bir damla yaş aktığını hissedip hızla silip içeri girdim. Herkesin bakışı bana döndü.

Gerçek ailem sandığım sahte aileme döndüm.
"Bunlar gerçek mi?" Diye sordum

Yüzüme bakmadılar. Diğer iki adama döndüm. "Ben gerçekte kimim?"

Malfoy denen adam "Sonya Lavina Potter. Potter ailesinin tek kızı james potterin ikizi." Dedi.

"Peki ben neden bunlarla yaşıyorum?"

Derin bir nefes aldı. "Bunak senin hakkında bir kehanet duymuş ve sonra potter ailesi ile konuşmuş sözde seni korumak için büyücülük dünyasından uzaklaştırmış ve (iğrenerek) muggleler ile yaşayan bir büyücü ailesine bırakmış. Fakat lordumuz hep sizi aradı ve sonunda buldu. Şimdi size soruyorum miss. Potter bu muggleler ile yaşayan aile ile mi kalacaksınız yoksa bizimle beraber büyücülük dünyasına mı geleceksiniz?" İşte o zor karar anı. Düşündüm. İkizim ile beraber büyüyebilirdim. Ailem ile Quidich oynayabilirdim. Büyü öğrenebilirdim. Ama beni muggle dünyasına kapttılar. Beni yanlarında istemediler mi yani? Ben de onların çocuğu değil miydim? Sadece bir kehanet çocuklarını bırakmaya yetmiş miydi?

Gözlerim dolmuş ağlıyordum. Sanırım bu yükler bana fazla gelmişti.

Ama sinirlenmistim.

Gerçek ailem beni hiç miş gibi başka birilerine vermiş beni kendilerinden uzaklaştırmış ve kendi dünyadan koparıp göndermişlerdi.

Sadece erkek çocuklarını mı seviyorlardı? Biz aynı kanı taşıyoruz aynı anda doğduk. Neden sadece bir kehanet uğruna beni başkalarına bırakmışlardı?

Anlamıyorum.

Asla da anlamayacağım.

İçimde bir intikam hissi oluşmuştu.

Eğer onlar beni istemiyorlarsa ben de onları istemiyorum.

Fakat en istemedikleri kişi olarak karşılarına çıkacağım.

Onları kararlarından pişman edeceğim.

Onlara eğer bırakmasalardı böyle şeyler olmayacağını iyi öğreteceğim.

Malfoy'a döndüm.

"Sizinleyim"

İşte geliyorum

Sizlerin karanlığı olmaya.

Eveeet 1. Bölüm bitti. Uzun zamandır bir şeyler yazmak istiyordum ama elim gitmedi. Şimdi yazdımm. İnş okuyan olur hevesim kaçınca yazamam ://. Okuyan varsa çok teşekkür ederim🥺. Bu benim yazdığım ilk hikayem sayılır yanlışlarım varda kusura bakmayın.

-düzwnlemis sonyanin yazisi-

olm önceden yazdiklarim cok anlamsiz ve yazdiklarim biraz evrenler ile cakismis.

bir okuyucu sağ olsun öğrendim o yüzden hikaye biraz değişebilir belki??

ve bazı seyleri düzgün anlayamadan gecmisim💃🏼💃🏼

HADİ BİSMİLLAH EY AHALİİ