ေန႔လည္စာတူတူစားတဲ့ေန႔ကေနစၿပီး
Sehunနဲ႔သူသိပ္မစိမ္းေတာ့။
စကား၀ိုင္းကို ကိုယ္ကဦးေဆာင္ရေပမဲ့
Sehunဘက္ကတခါတေလေတာ့
စကားျပန္ေျပာတတ္သည္။
Sehunကသူ႔ကိုသာ ခပ္တန္းတန္းေနတာ
တျခားအတန္းေဖာ္ေတြနဲ႔ အရမ္းရင္းႏွီးတာေ
ၾကာင့္ JongInမွာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။
သူကပဲ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာလိုအပ္ေနတာလား။
_____________________________
စာေမးပြဲသာေျဖသြားတယ္။
Answer the question ပဲဖတ္တတ္တယ္။
ေအာ္ ေမ့လို႔ေမ့လို႔။ေဘးကနံပါတ္လည္း
ဖတ္တတ္တယ္။ေဘးကဟိုအေခ်ေကာင္
ကေတာ့ ကုန္းေျဖေနတာမ်ား ေမးခြန္းႀကိဳသ္ိထားတဲ့အတိုင္းပဲ။
'Ting Ting Ting'
"ေျဖခ်ိန္တစ္၀က္ျပည့္ၿပီကေလးေတြ။
ေျဖလႊာအပ္ခ်င္ရင္ လာအပ္လို႔ရၿပီေနာ္။"
အခန္းေစာင့္ဆရာမေျပာေျပာခ်င္း ေျဖလႊာအပ္တာက JongIn။ ဘာလဲ တစ္ခန္းလုံးငါပဲ
ကြက္ေတာ္ေနတာလား?
ဆက္ထိုင္ေနလည္းဖင္ပူမဲ့အတူတူ
ေနာက္တစ္ဘာသာအတြက္ပဲ ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့မည္။ဒီဘာသာအတြက္ ၆ပုဒ္ကို၄ပုဒ္
ရတယ္ ေတာ္ၿပီေပါ့။
"ေျဖႏိုင္လား အလွေလး"
အေနာက္လွမ္းလွမ္းကေန အသံကေခြးခ်ီေတာင္မေမ့ဘဲ ဟိုအားတိုင္းေခ်ဆယ္ဟြန္းအသံ။
ေကာ္ရစ္တာတေလ်ွာက္လုံး JongInပဲ႐ွိတဲ့အတြက္ ဒီတခါေတာ့သူလွည့္ၾကည့္လည္းအ႐ွက္ကြဲ မည္မဟုတ္။
"မင္း ဘာျငင္းခ်င္ေသးလဲ"
ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚေအာင္ျပံဳးရင္းလွည့္ေမးလိုက္ေတာ့ အိုဆယ္ဟြန္းေလးကဖုန္းကင္မရာေလးဖြင့္ၿပီးၾကည့္ေနေလသည္။
ခံလိုက္ ဂ်ံဳအင္။ ခံလိုက္စမ္း။
"ဘာေတြလာေရာင္းေနတာလဲ
မေျဖႏိုင္လို႔ စိတ္ဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ေနတာလား။"
