Love Triangle ( dutch )

Deel 1

"Hey, wakker worden Abby".
Ik hoorde de stem van mijn moeder. Ik opende mijn ogen om te zien wat er gebeurde. "We zijn aangekomen". Zei ze met een lach. "Oh...". Zei ik met teleurstelling in mijn stem. Ik moest alles achterlaten om naar hier te komen, mijn vrienden, familie en oude school. Nu ben ik hier in Californië.

We waren net aangekomen maar het was al laat. "We zullen morgen wel alles uitpakken, pak alles wat je nu nodig vind en dan gaan we naar bed". Zei mijn vader met een vermoeide stem. Ik pakte alles wat ik nodig had en ging naar mijn nieuwe kamer die ik deelde met mijn zusje, Chloe.

BOEM

Ik schoot wakker door het luide geluid dat ik in de gang hoorde. "Huh, waar ben ik". Opeens herrinerde ik me mijn nieuwe huis weer. "Hey slaapkop wij zijn al aan het uitpakken, kom je ook helpen?" Zei mijn zusje. "Ja ja, ik kom eraan. Mag ik me eerst even omkleden?" Vroeg ik. Chloe keek me aan met een blik die zei dat ik moest voort doen.

3 uur later

"Eindelijk!" Riep ik terwijl ik me uitrekte. We waren klaar met uitpakken. Ik keek op de klok om te zien hoe laat het was. "Het is 15u". Zei ik luidop. Opeens deed mijn moeder de deur open. "Abby, Chloe, waarom gaan jullie niet samen even de nieuwe stad ontdekken, probeer wel voor 17:30u thuis te zijn zodat we kunnen eten". Mijn zus keek mij aan met een blij gezicht. "Ok dan, we gaan". Zei ik.

Onderweg waren we aangekomen in een park. Er waren niet zoveel mensen. Chloe was een ijsje gaan halen met het geld dat ze van mama had gekregen. Ik ging zitten op een bankje en keek naar de vijver vlak voor me, ik moest denken aan mijn vrienden in Florida.

"Hallo?" Ik schrok toen ik opeens een stem naast me hoorde. "Hallo ik ben Mia, je zag er een beetje triest uit. Is er iets gebeurt?" Vroeg ze me met een bezorgde blik. "Alles is ok hoor". Zei ik om haat gerust te stellen. "Ik ben Abby trouwens, ik woon hier nog maar net". Zei ik met een lach op mijn gezicht. "Oh, dat is tof. Naar welke school ga je gaan?" Vroeg ze. "Naar Wildwood High". Zei ik met een onzeker stem. "Dat is de school waar ik zit! In welk jaar ga je zitten?" Vroeg ze me met een lach op haar gezicht. "Het laatste, ik ben 17". Antwoorde ik op haar vraag. "Ik ook!" Zo bleven we dus nog even voortpraten.

"Dus zullen we morgen afspreken voor de poort, ik kan je ook een rondleiding geven als je dat wilt". Zei ze. "Dat zou ik heel fijn vinden, dan ga ik ook minder nerveus zijn om binnen te gaan". Zei ik met een verlegen glimlach op mijn gezicht. Toen opeens herinnerde ik me dat ik hier was met mijn zus, waar is ze? Opeens zag ik haar in de verte.

"Waar bleef je?" Vroeg ik aan Chloe met mijn armen gekruist. "Ik was even gaan rondkijken in een winkeltje". Zei ze met een glimlach. "Je had me ook een bericht kunnen sturen!" Zei ik tegen haar. "Ik was wel bezorgd hé!" Ik keek haar aan met een boos gezicht. "Sorry...". Zei ze. Het was duidelijk dat ze spijt had.

Mia keek me even raar aan en en toen naar mijn zusje. "Ah ja, dit is mijn zusje Chloe". Zei ik met een glimlach. Mia stak haat hand uit om de hand van Chloe te shudden maar ze werd afgewezen. "CHLOE! WEES EENS VRIENDELIJK!!" Riep ik. Ze pakte de hand van Mia met tegenzin.

Ik gaf Mia een afscheidsknuffel. "Tot morgen!" Riep ze nog toen we waren aan het wandelen. Morgen begint de eerste dag op de nieuwe school, bedacht ik me opeens. "Hoe heb jij al vrienden kunnen maken?" Vroeg mijn zusje terwijl ze aan haar ijsje was aan het lekken. "Hehehe, zei begin opeens tegen mij te praten, ik ga morgen met haar afspreken bij de school". Zei ik met zekerheid in mijn stem. "Ze vraagt te veel vragen". Was het enige dat Chloe zei.

We kwamen thuis en roken de geur van... aangebrand eten? "Papa zal weer gekoont hebben". Zei Chloe met een geïrriteerde stem.

Na het eten

Na het eten ging ik weer naar mijn kamer en pakte ik mijn gsm.
*4 gemiste oproepen en 29 berichten*
Het waren mijn vrienden van in Florida. Ik moest een traan wegvegen toen ik aan ze dacht. "Ik hoop dat alles morgen goed verloopt op mijn nieuwe school". Fluisterde ik.

Een paar uur later viel ik in slaap en droomde ik over wat er morgen kon gebeuren. Iedereen lachte me uit. Ik begon te huilen en de mensen in mijn droom noemde mij een baby. Opeens schoot ik wakker. "Aaaaaaah!" Riep ik. "Kan je niet wat stiller zijn". Zei mijn zus terwijl ze nog half slaapte. Zei zag er niet zo nerveus uit als ik. Ik keek op de klok en het was 2u. Ik legde mezelf neer en probeerde er niet aan te denken. Toen dacht ik opeens aan Mia, zei gaat er ook zijn morgen!

Ik ging weer slapen met een glimlach toen ik dacht aan de vriendin die ik gisteren had gemaakt in het park. Die nacht sliep ik verder als een roosje.
_____________________________________

bericht van de schrijver
_____________________________________

Alvast bedankt om dit te lezen, dit is mijn eerste verhaal en ik schreef 898 woorden! Ik ga proberen om dagen te vinden waarop ik elke week een nieuwe deel zal publiceren. Ik hoom dat jullie dit al leuk vinden!