Hoofdstuk 2
"Ik had toen ik nog in dat dorp woonde een goede vriendin, nee ze was mijn beste vriendin. Haar naam was Bella. Ik kende haar als sinds ik 5 was. Ze woonde in de boerderij naas ons. Toen ik ouder was merkte ik dat het veder ging dan vriendschap. Ik was helemaal verliefd op haar. Ze is overleden toen ik 15 was en ik heb haar nooit durven te vertellen dat ik verliefd op haar was". Alex keek me alleen aan. "vind je me nu raar"? was mijn vraag na een minuut stilte. Ze schudde haar hoofd. "waar aan is ze overleden"? vroeg Alex. ze had nog steeds haar hand op mijn knie liggen. Ze is verongelukt met de auto. Haar vader en zij waren tegen een boom aangereden omdat haar vader dronken achter het stuur was gekropen. Ik kon hem daarna niet meer zien zonder boos op hem te worden. Ook een van de redens dat ik daar weg wilde" zei ik in een adem. "niemand wilde ooit meer over Bella praten en durfde haar vader te straffen.
Alex stond nu op en kwam naast me zitten. Ze sloeg een arm om me heen. Ik legde mijn hoofd op haar schouder.
"op de begrafenis wilde ik echt iets tegen haar vader zeggen, maar ik durfde gewoon niet" . Alex stond op en schonk mijn glas nog eens vol.
"weten veel mensen dat je verlieft was op Bella"? vroeg ze toen. Ik schudde mijn hofd, "er waren mensen die het vermoeden". Ik pakte het glas van het glas van de tafel en nam een slok. "wil je nog wel weg gaan, of wil je liever hier blijven" ? vroeg alex. " ik wil gewoon gaan. Het is toch al een paar jaar geleden". Ik ronk mijn glas in een keer leeg en stond op. Liep nog een keer langs de spiegel om te kijken of mijn make-up nog goed zat. "is dat ook de reden dat niet met mannen meer naar huis gaat"? Alex was achter me komen staan en deed nog een beetje parfum op. Ik haalde mijn schouders op. "Ik voel me niet aangetrokken tot mannen" . Ik pakte de parfum van Alex over en spoot ook een beetje op.
Alex was onze tassen gaan pakken en ik deed mijn schoenen no aan. Ik liep daarna Alex achterna Het appartemend uit.
We gingen naar een van de duurste cafes van de wijk waar we woonden. Het was er al best druk, Alex trok me aan mijn hand mee naar de bar.
Ik had een jurk aan met een mooie blote rug en mijn rode hakken die perfect pasten bij mijn rode lippen. "Amber wat wil je drinken"? vroeg ze. Ik keek haar met een blik aan, alof ze dat nog moest vragen. Ze draaiden zich weer naar de barman en bestelde ons drinken. Alex had een mooie wijn rode jurk aan. Dat paste echt mooi bij haar donkere haren en donkere huid. Ze tekende altijd een moedervlek boven haar lip. Ze schoof een stoel naar achter en liet mij zitten. Ze ging teggen over me ziitten en keek rond. De volgende zangeres kwam net het podium op lopen. Dit was echt het cafe waar iedereen uiteindelijk wilde zingen. Je verdiende hier echt goed. Ik had snel op de poster gekeken voor we nar binnnen waren gelopen en zag dat Diamond nu op het podium stond. Ze had platinum blonde haren geverft en rode lippen. Haar blonde haren waren echt wat ik wilde hebben. Nu had ik echt assblond haar.
Ze begon te zingen, tuurlijk diamonds are a girls best friend. Ze had ook echt iets weg van Marilyn Monroe ook met stem.
Ik keek van Diamond naar Alex en zag dat Alex met een grote lach naar me zat te kijken. Ik trok een wenkbrauw op.
"ik wist wel dat je Daimond kon warderen" zei ze met een knipoog. Ik keek weer terug naar het podium. Diomond was nu op de piano gaan zitten.
Ik hoopte echt dat ze even het cafe in zou komen als ze klaar was met optreden, en dat ik even een praatje met haar kon maken. Vanaf ht moment dat ze af gelopen was, was ik alleen maar naar de deur aan het kijken. elke keer als de deur open ging maakte mijn hart een klein sprongetje en werd ik teeleurgesteld als het niet Diamond was.
Alex was ondertussen nog eens drinken voor ons gaan halen, en ik begon de wiskey toch alaardig te voelen. Ik dronk normaal niet zo veel en zeker niet zo snel achter elkaar.
Ik was wel heel blij dat Alex er zo cool op reageerde, dat ik verliefd was op mijn beste vriendin. Al wist ik dat ze me zou nemen zo als ik was, omdat ik haar keuzes ook helemaal accepteerde.
De deur ging alweer open, en dit keer kwam Diamond echt naar buiten. Er liepen meteen allemaal mannen op haar af. Maar ze liep meteen naar de bar en bestelde wat te drinken. Ze ging op een bar kruk zitten en keek het cafe rond toen ze ondertussen aan haar wijn aan het nippen was. Haar ogen bleven even op die van mij hangen, en voor een halve minuut keken we elkaar aan. Het liefst wild ik meteen op staan om naar haar toe te lopen. Maar zo veel lef had ik helaas niet.
"ga jij anders nog eens drinken voor ons halen" hoorde ik Alex naast me zeggen.Ik twijfelde even maar stond toen toch op en liep naar de bar. Diamond keek me nog eens aan en knipoogde naar me.
JE LEEST
a red stone in Paris
RomanceAmber is een meisje van 17 bijna 18 die verhuisd is van het platteland naar Parijs. Ze woont daar samen met Alex haar beste vriendin samen en zingt in een klein café waar ze heel erg geliefd is bij de mannen. Het speelt zich af in 1956.