Pinuntahan ko na mga kaklase ko sa classroom pero wala na sila. May nag text sa akin sa akin at ang nakasabi ay “Bro, labas kana diyan. Lahat ng kaklase mo ay nasa labas na. Get out as soon as possible.” Si kuya pala ang nag message sa akin.
A/N: So guys para di kayo malito (“”) messages, ("") characters talking, ('') thoughts, ([]) Skills,({}) Ultimate move, (**) Emotions(yung parang mga *ack* or *sigh* gets niyo?) . K that's it continuo reading.
Hinanap ko presence ni Jake para makalabas ako ng mabilis "Carlo! Mabuti at nandiyan kana! Sorry kung iniwan ka namin. Wala kaming choice eh." Muntikan nang umiyak si Jake pero pinilit niyang wag nang umiyak
Sir Alex's POV
'Bwiset! Ang lakas niya! Pano ba to' "HAHAHAHAHA! DI MO NA KAYA NO!!?? HAHAHAHAHA!! DIEEEEEEE!!!!!!!!!" Iniwasan ito ni Alex. Muntikan na siyang matamaan ng atake. [Suntok ni Bathala!] Walang alinlangang sinuntik ni Alex ang kalaban niya. Napatalsik ang villain sa labas ng kwarto papunta sa mismong labasan ng paaralan
"Kayong mga heroes! Kayo ang sumisira sa mundong itooooo!!!! DAPAT KAYONG MAWALA!!! AHHHHHHHH!!!!!![AXION DESTRUCTION!] The skies suddenly turned red, as if it's the end of the world."*ACK* BWESITT!!! BAKIT NGAYON PA!!!!???. BABALIK KAMI. KAYA MAGHANDA NA KAYO." Black smoke suddenly comes out from thin air and they were gone without a trace "Finally, it's done." 'I feel so dizzy... Fuck'
When I woke up I saw a white ceiling. The lights were kinda blinding me. I look at my side and I saw one of my former sidekick resting on my bed "Lakas gising ka na pala! Ummm kukunan lng kita ng tubig. Teka lang" She is red as a tomato.
Carl's POV
Lahat kami ay pinauwi ng maaga dahil sa nangyari. Di ko alam kung ano ba talaga ang gusto ng mga villains sa akin. As of now sabi ni kuya ang UA ay kailangan palakasin ang security system "KUYAAA!!! OK KA LANG BA!!?? NASAKTAN KA BA?!!!" *bounce* 'ah shit kahit nakakabatang kapatid ko siya ang laki niya' habang yinayakap ako ng kapatid ko ay lumabas naman ang dalawa kong ate na umiiyak kaka worry sa akin "Carlo... Mabuti at ayos ka. *sob* alalang alala kami sayo." nilapitan ako ng mga ate ko at niyakap. 'Sarap talaga ng may nag aalala sayo' Pumasok kami sa bahay at kumain.
"Naka uwi na na si kuya?" tanong ko sa kay ate "mmm si kuya wala pa. Sabi niya malelate daw siya" habang nag uusap kami about sa kanya ay bigla lang pumasok si kuya sa bahay "Speaking of the devil nan diyan na siya. Hi kain na" nagulat ako sa pag dating ni kuya at MUNTIKAN NA AKONG MAMATAY DAHIL NAILUNOK KO ANG PAGKAIN ANO BA KUYA!!! "Hi haha sige mauna na kayo maliligo muna ako" biglang umaakyat si kuya sa kwarto niya at na ligo.
After namin kumain ay bumaba na si kuya "Carl, bukas papasok na kayo ulit, pero dun na kayo mag stay. So mag ayos ka na ng gamit mo ok." 'what? First day of school at gusto na kami istay sa school dorms!?' I was shock like literally well I guess it's for the best. I got inside my room to fix all my stuffs until one of my classmates sent me a message "Oh it's Daine. But why though? I mean we just met. Well there's no problem with that." the message was read “Yo Carlo. I know na na receive mo yung permissions para sa dorms and I also knew na sa dorms ka I mean after all what happened sino na ang hindi matatakot sa pamilya mo. But hey I'd rather stay at the dorms than in my house haha. Anyways bye”
And so I laughed and continued on fixing my stuff until I saw a photo of my mom and dad. Kaunting luha ang lumabas sa aking mata. They were one of the great heroes. They died protecting our little sister. Even though di naman sila heroes talaga but they were our heroes. Malapit na akong umiyak pero nahuli ako ng isa kong ate, si Rina "Carlo... Alam kong namimiss mo sila. Wala tayong magagawa eh. Wala na sila. Di na natin ma turn back ang time. Wala quirk na ganun. Carlo it's not your fault, it's the villain's faul. Please. Stop crying, ayokong nakikita kang umiiyak." ngumiti ako sa kaniya and gave her a hug.
Unknown POV
'My heart is throbbing so hard I feel like moaning!' " AHHHH-" I quickly covered my mouth para di sila magulat sa sigaw ko. 'Carlo... I love you so bad!! Fuck Im going to cum again!!!' *moans*"HHHHNNNGGGGG AHHHHHH HYAAHH!!!!" sa sobrang sarap parang gusto ko nang matulog "*heavy breathing* hah❤️ hah❤️ Carlo... I love you."
A/N: So guys if you like this chapter make sure to vote for it. Is there something like that? Hey Carlo meron bang votings dito
Carlo: Idk men. I feel like kung gusto mo ma vote ka make more chapters.
Jun: Ahhhhh ok... Well Carlo... Do you have any clue on who was that???
Carlo: I thought UA:PH was supposed to be for idk probably below 18???
Jun: Well that's the one mistake you got there.
Carlo: Ok then. Do I have an 18+ scene in the future?
Jun: Probably.
YOU ARE READING
UA:PH
ActionBased on Kohei Horikoshi's My Hero Academia Sa istoryang ito makikilala natin ang batang si Carlo Magsaysay, isang normal middle schooler sa kanyang lugar. Nang mag bukas ang UA (isang hero school based on Japan) ng tatlong branch sa Philippines at...
