Öğretmenimin o sözlerinden sonra her şey çok hızlı geçti sanki.Dersim bitti,şimdi evde yatağımda oturmuş,saatlerdir ne yazacağımı düşünüyorum.Aşırı mutluydum,belki de hayatımın en mutlu günüydü-tabii 1 ay önce gitmeseydi hala kedim olan Şila'nın eve geldiği ilk günü saymazsak-ama güzel bir hikaye yazamamaktan korkuyordum.Bana güvenen insanların umudunu boşa çıkarmaktan daha doğrusu...
''Belki de hazır değilimdir böyle bir sorumluluk almaya,daha çok kitap okumalıyımdır.''Kendime başaramayacağımı söylemeye devam edersem hiçbir şey yazamayacağım kesin.Yataktan kalktığım anda kapı zilinin çalmasıyla merdivenlere yöneldim.Kapıyı açtığımda okuldan arkadaşım İrem ile karşılaştım.En yakın arkadaşım diyemem,aslında hiçbir arkadaşım benim için ''en'' değil.Sadece evimizin birkaç sokak ötesinde oturduğu için çok muhabbetimiz var.En yakın arkadaşa karşıma gerçekten benim gibi biri çıkana kadar da ihtiyacım olduğunu sanmıyorum.
''Merhaba Mira!Müsaitsen şu Fen ödevini tamamlayalım mı?Mesaj attım ama görmedin sanırım.''Bu kız nefes almadan kaç cümle kurabiliyor acaba?
''Tabii,olur.İçeri gelsene.''Sanırım bugün hiçbir şey yazamayacağım.
İrem ,salonun kapısından başını uzatıp anneme selam verdi.Annem de bayılır İrem'e,hemen ayağa kalkıp yanımıza geldi.
''Hoş geldin kızım,Nasılsın?''Bana bile bu kadar içtenlikle kızım dediğini görmedim.Neyse kıskançlık yok.
''İyiyim teşekkür ederim sen nasılsın Senem teyzeciğim?''
''Ben de iyiyim canım.Ödev yapacaksınız galiba ben sizi meşgul etmiyim.Acıkırsanız söyleyin bir şeyler hazırladım.''
''Sağol anne,şuan aç değiliz.Biz odama çıkıyoruz.''Annem başını sallayıp salona geri döndü.
''Bugün okul nasıl geçti?Edebiyat hocasının seni yanına çağırdığını gördüm bir sorun yok değil mi?''Dedi İrem.
''Yok hayır,sorun yok.Reyhan Hoca okuması için verdiğim hikayemi çok beğendiğini,devam etmem gerektiğini söyledi.''Çok şaşırmışa benziyordu.
''İnanmıyorum!Hikaye yazdığından hiç haberim yoktu.Yazacak mısın peki?''
''Evet,öğretmen hariç kimseye söylemedim ama sanırım artık herkesin öğrenme zamanı geldi.Yazacağım''Az önceki endişelerimden eser yoktu.Artık kesin ve netti.Kitap yazacağım.Ne olursa olsun vazgeçmeyeceğim.
''Senin adına çok sevindim Mira.''Sonra aniden ayağı kalktı.''Benim çok acil bir işim çıktı,başka zaman tamamlarız projeyi.Yarın okulda görüşürüz.''
''Olur tabiki sen işini hallet,görüşürüz İrem.''Bu seferki konuşmamızın kısa sürmesine hayret ettim.
Akşam yemeği için aşağı indim.Annemle babam da masada oturmuş beni bekliyorlardı.Bu an gerçekten çok güzeldi.Annem,babam,ben beraberdik.Bu bana güç veriyordu diyebilirim.
''Bugün okul nasıl geçti kızım?''İşte beklediğim an.Eminim çok sevinecekler.
''Çok güzel geçti vee size harika bir haberim var.''Böyle güzel şeyleri meraklandırarak söylemek çok hoşuma gidiyor.
''Ne oldu kızım,söyle hadi meraklandırma bizi.''
''Ben bir hikaye yazmıştım ve onu edebiyat öğretmenime vermiştim.Öğretmenim bugün okuduğunu, çok beğendiğini söyledi.''İkisinin de gözlerindeki mutluluğu görebiliyorum.''Ben de yazmaya devam edeceğimi söyledim.Hatta belki bir gün kitap bile olabilirr!''Tepkileri beklediğim gibi oldu.Sıkı sıkı sarıldık birbirimize.
''Çok sevindim güzel kızım ,senin başarabileceğine de inanıyoruz.''Bu sözleri babamdan duymak beni motive etmişti.Sonra annem bana döndü.
''Yazar bir kızım olmasını çok isterim canım benim.Sen başaracaksın bunu biliyorum.''Annem bana karşı hep soğuktu babama göre.Belki de ben öyle hissediyordum,bilmiyorum.Ama şuan öyle değil.Bana güveniyor,destekliyor.O yüzden her şey çok güzel...
Sabah erkenden kalktım.Saat tam olarak 06.15.Ne kadar erken kalkmayı sevmesem de okul buna mecbur kılıyor.Hazırlandıktan sonra kahvaltımı yapıp çıktım.Benden başka uyanık olan yoktu zaten.
Okul girişinde 11.sınıflardan iki kız bana doğru gülüp,kendi aralarında konuşmaya başladılar.Neden güldükleri hakkında hiçbir fikrim yok,çok da umurumda değil.Yürüyüp yanlarından geçtim.Sınıftan arkadaşım Ayaz yanıma geldi.''Hikaye yazdığını duydum.Gerçekten sen yazabileceğine inanıyormusun ya?''Dedi alaycı bir gülümsemeyle.Şimdi anlaşıldı neden güldükleri.
''Evet yazıyorum ve tahmin edemeyeceğin kadar da yazabileceğime inanıyorum.Bir problem mi var?''Ayaz yanımdan gülerek uzaklaştı.''İrem beklediğim gibi herkese yaymış.''Söylemeyi unuttum.Bir de bizim okulun dalga geçme olayı meşhurdur.Sanırım sıra bana gelmiş.Ayaz'dan beklenir zaten,o,okulda en popüler olduğu için dalga geçmese olmaz.Popülerlik demek popüler olmayanlarla dalga geçmek demekmiş onlara göre.Hahahah.Sanki popüler olunca dünyaya hükmediyorsun.
-----
Herkese iyi akşamlar.Geçen hafta hikayemin 1.bölümünü yayınlamıştım ve beklediğimden daha fazla kişi okudu.Bu beni inanılmaz mutlu etti.Aslında 2 kişi de okusa benim için çok büyük bir mutluluk.Sonuçta ne kadar güzel bir şey insanların senin yazdıklarını okumaları.Gurur verici gerçekten.Hikayemi okuyanlara sonsuz kez teşekkür ederim.Bir hikaye yazmak en büyük hayalimdi ve şimdi ben hayalimi gerçekleştiriyorum.Bu harika bir şey.
Umarım bu bölümü severek okumuşsunuzdur.Bölümler biraz kısa farkındayım ama daha fazla olursa sıkıcı olur diye düşünüyorum.İlk bölümler genelde sıkıcı oluyor.İlerleyen bölümlerde daha uzun yazmaya çalışacağım.
..1.bölümde bahsettiğim Once Upon A Time parçasını yukarı koydum,isterseniz dinleyebilirsinizz.
