SATANİZM'DEKİ TANRILAR

LEYDİ ASTAROTH

Astaroth, hem insanlar, hem de Demon'lar için bir rehber öğretmendir. Çoğunlukla insanların meseleleriyle ilgilenir.Astaroth, aynı zamanda Hell'in Hazinedarıdır.
Leydi Astaroth, çok kadim bir Tanrıçadır. Tıpkı Şeytan ve Beelzebub gibi, insanlığın başından beri bizlerle birlikte olmuştur. Astaroth, Şeytan'ın kızıdır. Bu gerçeğin yakın geçmişe kadar bilinmesini istemiyordu. Kendisi her zaman için "tapınıldığı" bölgelerde çok popüler, sevilen ve saygı duyulan bir Tanrıça olmuştur. Bizimle en başından beri birlikte olduğu için pek çok farklı isimle anılmaktadır, zira kendisi pek çok farklı bölge ve kültürde Baş Tanrıça olmuştur. Leydi Astaroth; Doğurganlık/Bereket, Aşk ve Savaş Tanrıçası olarak bilinmiştir.
"Astaroth, muazzam ve devasa bir aurayla geliyor. Aurasının çok yumuşak bir mavi rengi var; ama yumuşaklığı güç değil, güzellik açısından yumuşak. Astaroth'un enerjisi canlandırıcı ve rahatlatıcıdır, gerçekten her anlamda çok güzel. Uzun, altın saçları var, oldukça uzun boylu ve parlak bir beyaz-altın [enerji] ile çevrilidir. Du'at'ın 4 Veliaht Prensi'ni invoke ederken en çok Onu hissediyorum. Kendimi kaybolmuş hissettiğimde veya mücadele içinde olduğumda bana rehberlik etmek için hep orada oluyor. Sesi çok güçlü. Astaroth çok şefkatlidir, ama beni yönlendirirken çok açık ve vecizdir. Bana çok yardımcı oluyor, ve Ona her şey için çok minnettarım."
Mühründeki yıldızların uçlarındaki 3 nokta grupları çok kadimdir, ve onun yüksek ruhani rütbesini belirtir. Kendisinin mührü; ters haç katılmış Venüs glifiyle sembolize edilmiş, hayati önem taşıyan Güneş Çakrasından ve her iki tarafta da bulunan ruhun sütunlarından da görülebileceği üzere, insan ruhunun önemli noktalarını da betimlemektedir.
Sümer Tanrıçası "Inanna" olarak kudretli bir savaşçı olarak bilinirdi, ve kutsal hayvanı aslandı. Aşağıda Nimrud'daki tapınağını koruyan Aslanların resimleri bulunmaktadır.Onun kutsal şehri, Sümer'in en eski şehirlerinden biri olan, Kendi tapınağı olduğu Uruk'tu. Resimde bu şehrin harabelerini görebilirsiniz. Astaroth'un yönetimi altında, Sümer halkı ve toplumları gelişti ve serpildi. Antik Ortadoğuda pek çok şehirde, Astaroth'un tapınakları ve mabetleri vardı.
Onun Sümerlerdeki ünvanı olan "Cennetin Kraliçesi", Hristiyanlar tarafından çalınıp sahtekar ve düzmece "Bakire Meryem"leri için kullanılmıştır.
Astaroth aynı zamanda Babil Tanrıçası İştar'dı. Babil yazıtları ona "Dünyanın Işığı", "Tanrıçaların Tanrıçası" ve "Kuvvet Bahşeden" gibi lakaplar atfetmiştir.M.Ö. 575 yılı civarında inşa edilen İştar Kapısı, Babil'in ana girişiydi. Şehrin iç kısmının 8 kapısından biri ve şehrin ana girişiydi. Babil Kralı 2. Nebukatnezar, bu kapıyı İştar'a adamıştır. Eski Yakın Doğu'daki en etkileyici abidelerinden biriydi. İştar Kapısı ejderhalarla, boğalarla ve aslanlarla dekore edilmiştir. Yahudi-Hristiyanlık bölgeye geldikten sonra EA [Şeytan] ve Enlil [Beelzebub] ile birlikte, Du'at'ın en yüksek Veliaht Prenslerinden biri olarak düşman grimoire'larında bahsi geçmiştir.
Bu üçü, Orta Doğu'daki en popüler ve iyi tanınan Tanrılardı. Ama düşman programlarından ötürü itibarları yokeldi; kendilerine vahşice saldırıldı, küfredildi, isimleri lekelendi, canavar gibi gösterilmeye çalışıldı ve "kötü" olarak yaftalandılar.
"Sidon'un saygıdeğer [bir şehir] olmasına karşın, onun Tanrıçasının Ashtart olduğunu unutmamak gerek. İsrailli bir katip, bu ismi 'strt' olarak, 5 sessiz harfle yazmış ve bu harfleri sesli harflerle seslendirirken, İbranice'deki "utanç/namussuz" kelimesinin sesli harflerini kullanarak, Sidon'un bu Tanrıçasının ismini bozarak Astoreth gibi göstermiştir."
–James B. Pritchard'dan "Recovering Sarepta, A Phoenician City", 1978.
"İsmin çeşitli yazılış biçimleri arasında, Astarte, Tel Amara mektupları arasında bulunmuştur. İbranice Astoreth'in ortaya çıktığı vakit, hahamların 6. Yüzyıl Massorete ekolünün yazılı İbranice'de sesli harf olmamasını telafi etmek için basmakalıp bir sistem benimsemeye, ve aynı zamanda da yabancı Tanrıların isimlerine yerleştirdikleri sesli harfleri "iğrenç/nefret edilen şey" anlamına gelen "boshet" kelimesinin sesli harflerinden almaya karar verdikleri vakittir."
–Egerton Sykes'tan "Who's Who Non-Classical Mythology", 1993