queen ➷ lalisa + jungkook

𝟎𝟏 : 𝐒𝐢𝐧𝐠𝐥𝐞 𝐁𝐨𝐬𝐬

Yıllardan 1835 : Bangkok ve Seoul

Tayland Kralı ve Kraliçe'sinin evliliklerinden bu yana ilk defa bir çocukları olmuştu. Kral çocuğunun erkek doğmasını istese de kız çocukları olmuştu. Bu durum kralı endişelendirmişti , ülkenin kralının kız çocuğu vardı. Kral ölünce herşey prensese mi kalacaktı? Kral bunu istemiyordu. Kral erkek bir çocuğunun olmasını ve büyüdüğü zaman bir kızla evlendirip bütün mirasını ona bırakmak istiyordu. Fakat bu gerçekleşmemişti. Kral mutlu gibi davransa da karısına ve halka pişman olduğunu belli ettirmiyordu. İyi bir oyuncuydu. Fakat kızını sevmeliydi , karısı çok mutluydu. O bir kız çocuğu istiyordu. Zaten kız çocukları olmuştu.

Kız büyüyüp on yedi yaşına
gelince kraliçe vefat etti. Kraliçe ölünce Kral kendisinin ölümünün yaklaştığını anlayıp bütün mirasını bırakacağı kızını evlendirmeye koyuldu. Kız böyle bir şey istemediğini milyon kez dile getirse de kral dinlemeyip kızına uygun bir prens bulmak için çabalamaya devam etti.

Kral sonunda kızına uygun
bir prens bulduğunda anlaşma yapmak için rakip krallıkların ülkesini ziyaret ettiler. Burası Koreydi... Tayland kralının imrendiği bir krallıktı. Kore kralının iki tane oğlu vardı. Jeon JungKook ve Jeon JungHyun. Kral kızını Tayland kralının büyük oğluna verecekti. Kızının bundan haberi yoktu, fakat itiraz etse bile kabul etmeyecekti. Kızı istemediği biri ile evleneceği için belki çok pişman olacaktı , belki üzülecekti fakat Tayland krallığının soyunun devam etmesi için buna gerek vardı. Sonunda Kore'ye vardıklarında Kral kızına söylemişti. Kız merak ediyordu prensi. Daha önce görmemişti. Fakat çok fazla duymuştu Kore Krallığının Prenslerini. Herkesin ağızında dolaşırdı onların yakışıklılığı. Kız heyecanlıydı , sadece... korkuyordu. Ya yanlış bir şey yaparsa diye korkuyordu. Ya prensi istemezse , babasına ne diyecekti diye korkuyordu.

  Sonunda Kore Kralının sarayına vardıklarında herkes onları karşıladı. Geçtikleri yola gül serptiler hizmetliler. Herkes gülümsüyordu. Prenses ne kadar güzel diye düşündü. En sonunda Kral ve Prenslerin olduğu odaya geldiklerinde kız kalbini tuttu. Heyecanını indirmek için derin bir nefes verdi. Sürgülü kapıdan içeriye girer girmez gözleri yerde bağdaş kurmuş kıza derince bakan adamı buldu. Omuydu kızın prensi? Evleneceği adam? Hangisinin evleneceği adam olduğunu bilmiyordu. Fakat eğer o ise seve seve evlenirdi. Gerçekten halkın dilinde dolaşılacak kadar güzel bir yüzü vardı. Oğlana bakmayı sürdürdü kız. Fakat oğlan kıza aynı mutlulukla bakmıyordu. İçinde hüzün vardı sanki...sanki pişman gibiydi. Kral diğer Kral ile selamlaşıp yere oturdu. Fakat kız ayakta kalmıştı. Babasına çevirdi bu sefer başını. Ardından kızın elini biri tuttu. Kız kimin tuttuğunu anlamak için başını çevirdi bu sefer. Başka bir adamdı. "Merhaba , Leydim." dedi kızın elini tutan kişi.

    Kız anlamıştı. Evleneceği kişi onun baktığı kişi değil , elini tutan kişi idi. Kız büyük bir hâyâl kırıklığına bıraktı bedenini. Ne yapmalıydı? Baktığı kişidemi prensti? Peki kız gerçekten kalbini kime vermişti? Tekrardan baktı ona. Oğlan daha derin bakıyordu kıza. Çenesindeki kemikler kasılmıştı , elini sımsıkı sıkmış , yumruk yapmıştı. Sinirli gözüküyordu. Kız biliyordu , evleneceği kişinin de kendisinin de birbirlerini sevmeyeceğini. Sevdiği biri ile evlense ne olurdu sanki? Fakat babası dinlememişti kızı. Kız bu sefer karşısındaki yalan adama , yalandan gülümsedi. Ardından yere oturdular.

"Hoşgeldiniz. Sarayımızı ziyaret etmeniz ne kadar hoş."

"Ziyaretimizin bir sebebi vardır."

"Bilirim. Ne kadar mutlu oldum bilemezsiniz. Jung Hyun ile Lalisa'nın evleneceği aklımdan geçmezdi. Fakat hem krallıklar açısından hem de çocuklar açısından iyi bir eyleme başvurdunuz kralım."

"Bende çok mutlu oldum. Çok geçmeden anlaşıp düğünü gerçekleştiririz umarım."

Kız istemiyordu. Korktuğu şey
gerçek olmuştu içte. O an , oğlanla buluştu gözleri. Oğlan kafasını iki yana salladı. Birşey anlatmak istiyordu. Kızın evlenmesini istemiyordu. Aynı kızın istediği gibi...