My Wicked Girl

Chapter 21

Chapter 21

[Stupid]

Dale POV

Dale:”Wala kana ba talagang alam kundi makipag away… kababae mong tao, ang hilig hilig mong manakit!! !@#$!!! Pati mas bata sayo pinapatulan mo… Bat ba naging girlfriend pa kita?! Nakakahiya ka!!!”

Rainne:”Fine…from now on… wala ka nang NAKAKAHIYANG GIRLFRIEND!!!”

That was two days ago... Umalis si rainne bigla. Tinapos na nya kung anuman ang meron sa amin! Alam ko masakit yung mga nasabi ko sa kanya, pero nabigla lang talaga ako nung makita ko sya in actual na nambubugbog... and worst babae pa!! Kaya nagalit talaga ako!!    

Ang akala ko kasi magsisimula na syang magbago for the better… magsisimula na ding maging ok yung relasyon namin… magiging ordinaryong couple na kame. Pero nung nakita ko syang nananakit… wala… puro akala lang pala ako.

Dalawang araw na syang hindi pumapasok since that ‘effing day. I'm so worried about her… I didn’t mean everything that I’ve said.

Now, I'm gonna swallow my pride once again… hindi ko kayang makipag tiisan kay Rainne… Sa huli, ako pa din naman ang talo. I admit I am at fault! Namalayan ko na lang na andito na pala ako sa tapat nang gate nang bahay nila Rainne.

Nagdoorbell ako… lumabas si len, yung galing sa probinsya na katulong nila.

Dale:”Si Rainne…?”

Ngumiti sya nang alanganin.

Len:”koya… hendi kase poydi(pwede) magpapasuk nang besita sela mam e” with bisaya accent.

Dale:”Kahit ako?? Gusto ko lang makausap si Rainne… sabihin mo andito ako!” medyo nag-pout pa ako… kelangan gamitan nang charm ‘to!   

Len:”Wit(wait) lang koya ah” then pumasok sya sa loob. Hindi pa pwedeng papasukin muna ako??! tsk!  

Effective naman ang pangungumbinsi ko!! ^__^ I leaned on the wall while waiting for the maid to comeback.

~ Siguro nasa Photography Room na naman yun si Rainne…naiisip nya kaya ako?!   

Namimiss?!    

Nalulungkot kaya sya??    

Well, I did!~    

Biglang bumukas yung gate… lumabas ni Len.

Len:”Ay Koya… hendi po talaga poydi(pwede) keta papasoken eh! Bawal po tomanggap nang beseta si mam… ayaw pu nya kayu maketa! Suri(sorry) pu!” pumasok na uli sya.

Bumagsak yung balikat ko. Ang higpit din nang bantay dito nila Rainne eh… Kung aakyatin ko naman yung pader, baka mapagkamalan pa akong magnanakaw. Hindi ko naman pwedeng pwersahin ang mga katulong, baka mawalan nang trabaho nang dahil sakin.

I decided to call her instead.

She didn’t pick up.

I texted her.

No reply.

I tried to call her again.

Off na ang phone nya!!

~ WTF!! Ano bang gagawin ko?! ~

Pagtingin ko sa relo ko… Almost 7:00pm na! Dumating ako dito nang 5:30 cause 5:00pm ang uwian and 30min yung paglalakad ko mula sa school. Isang oras at kalahati na pala ako dito! Isa’t kalahating oras na din akong mukang tanga… mukang kawawa! I'm such a looser… how pathetic I get because of her!