Nefes: Peki Mehmet Bey neden aynı ev? Mehmet: Korkmanıza gerek yok gayet beyefendilerdir ama sürekli evi dağıtır birilerini getirirler ve bunun da değişmesini istiyorum. Kızlar ağızları açık bir şekilde birbirlerine bakıyorlardı. Ve göz bakışıyla verecekleri cevaba karar verdiler. Hepsi aynı fikirdeydi. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Mehmet büyük bir merakla kızların vereceği cevabı bekliyordu, Kızlar hep bir ağızdan evet kabul ediyoruz Mehmet Bey dediler. Mehmet çok mutlu olmuştu çünkü bu Kızlar diğer görüştüklerine hiç benzemiyordu ve çok iyilerdi onların torunları için en iyi seçim olduğunu düşünüyordu. Mehmet: Kızlar beni ne kadar mutlu ettiniz anlatamam. Bugüne kadar bir sürü kişi ile görüştüm ama hiçbiri sizin gibi değildi. Kızlar: Teşekkür ederiz Mehmet Bey dediler. Mehmet: Şimdi Kızlar siz gidin eşyalarını toplayın ve hazırlanın. Akşamüstü gibi sizi gelip alacağım ve o dediğim büyük eve götüreceğim. Çocuklar zaten o saatte evde olmaz rahatça hazırlanır ve yerleşirsiniz. Kızlar: Tamamdır Mehmet Bey Mehmet: Hadi gidin hazırlanın akşamüstü sizi alacağım Kızlar şirketten çıkıp eve gittiler. İlk önce konuşacaklar ve sonra da eşyalarını hazırlayacaklardı. Reyyan: Kızlar ne düşünüyorsunuz? Sizce doğru yaptık mı? Nefes: Bilmiyorum Öykü: Umarın iyi biridirler Selin: Umarım ama iyi olsa bize niye ihtiyaç duysunlarki Öykü: O da doğru Reyyan: Hadi valizleri hazırlayalım ancak hazırlanırız. Kızların hepsi odalarına çıktılar hazırlanmak için. Hepsi bavullarına her şeylerini koydular çünkü ne zaman buraya bir daha gelirlerdi bilmiyorlardı. Hepsi aşağı indi ve Mehmet Bey'e beklediler ve aynı zaman da sohbet ediyorlardı. Birbirlerine bir söz verdiler. Ne olursa olsun, ne kadar yoğun okurlarsa olsunlar birbirlerini hiç ihmal etmeyeceklerdi. Sonra kapı çaldı ve Mehmet Bey'in şöförü ve en sadık çalışanı Mehmet Bey'in arabada onları beklediklerini söylediler. Kızlar eşyalarını alıp evleri vedalaşıp arabaya bindiler. Mehmet Bey hem kızları daha iyi tanımak için onlarla sohbet ediyor ve onlara sorular soruyordu. Mehmet Bey aslında merak ediyordu ve lafın arasında sormaya karar verdi. Mehmet: Kızlar sevgiliniz var mı? Diye sordu Kızlar da ona olmadığını söylediler. Mehmet Bey çaktırmasa da aslında çok mutlu olmuştu çünkü onun hayallerinin önüne bir engel çıkacak diye çok korkmuştu ama neyseki hiçbir sorun kalmamıştı. Eve geldiklerinde Kızlar arabadan indiler. Evin güzel ve büyük bir yer olduğunu biliyorlardı ama bu kadar güzel ve büyük bir yer ile karşılaşmayı beklemiyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mehmet Bey'in yardımcıları kızlara odalarını gösterdi. Hepsinin kendine özel kocaman bir odaları vardı. Odaların dizaynı da çok özel ve güzeldi. Kızlar bu kadar ilgi beklemiyorlardı çünkü onlar kendilerini sadece bu eve çalışmaya gelmiş olarak görüyordu. Hepsi eşyalarını odalarına koyup Mehmet Bey'in yanına geldiler. Mehmet Bey salonda onları bekliyordu. Mehmet: Kızlar evi ve odalarını beğendiniz değil mi? Bir eksik yoktur umarım Öykü: Ne eksiği Mehmet Bey fazlası bile var. Teşekkür ederiz ama gerçekten bu kadar şeye gerek yoktu. Mehmet: Gerek vardı var. Şimdi hepiniz yanınızdaki odalar neresi diye merak ediyorsunuzdur. Reyyan'ın yanındaki oda Miran'ın, Selin'in yanındaki oda Murat'ın, Öykü'nün yanındaki oda Serkan'ın ve son olarak Nefes'in yanındaki oda Tahir'in. Ve Kızlar size çok önemli bir şey söyleyeceğim asla ama asla size çalışan gibi davranmalarına izin vermeyin. Onlar arkadaşlarınız gibi konuşabilirsiniz yani onlara Bey demenize gerek yok. Size bir kabalık ederlerse istediğinizi yapabilirsiniz. Yani anlayacağınız kendinizi ezdirmeyin ve üzdürmeyin. Mehmet Bey bize görüşürüz diyip gitti biz de kızlarla odalarımıza yerleşip sonra salona gittik ve konuşmaya başladık. Nefes: Yaa Mehmet Bey ne kadar iyi biri bize dedi ki kendinizi üzdürmeyin onlarla arkadaş gibi davranın. Biraz da olsun rahatladım. Öykü: Al benden de o kadar. Reyyan: Kızlar benim telefonum odamda kalmış hemen alıp geliyorum. diyip gitti. Reyyan hemen kızların yanına geri dönmek için koşuyordu ki birden birine çarptı ve ikisi de yere yuvarlandılar. Reyyan tanımıyordu ama Reyyan'ın çarptığı adam Miran Aslanbeydi. Reyyan altta kalmış Miran ise üstünde ellerinin üzerinde duruyordu. Reyyan düşerken bir çığlık atmış ve kızlar ve diğer kuzenlerin hepsi buraya toplanmıştı. Reyyanla Miran bir süre gözlerinin içine bakmışlardı taa ki diğerleri gelene kadar. Tahir: Miran hayırdır napıyorsun kızın üstünde ve kim bu kız? Serkan ve Murat da gülmeye başlamışlardı. Reyyan: Kalksana be üstümden hayvan Miran: Hayvan mı? Ben mi? Reyyan: Kalk artık! Miran hemen Reyyan'ın üzerinden kalktı. Ardından Reyyan da kalktı. Sonra erkekler diğer kızları görmesiyle gülmeyi bıraktı. Herkes birbirine bakıyordu. Erkeklerin ise aklında tek bir soru vardı: Kim bu kızlar?
