Love Is Dead (L.S one shot)

Dear Beautiful Mom

Resimde ben bengisu ve fidan varız afsfsf
Neyse işte bir kaç kişi yüzünden yazdım bu bölümü gene kısa sgsgsh
Louis' POV (Harry'nin intihar ettiği gün)
Zorlukla gözümü açtım.Yeni bir gün ye-Gözlerimi büyülttüm.O orada yatan harry mi? Hani yüzüstü.Aklına hemen kötü şeyler getirme louis o sadece o uyuyor değil mi?Neden her onu uyurken gördüğünde öldüğünü düşünürsün ki? Neyse yanına gittim ve çocukların uyanabilme olasılığına karşın onu ayağıma dürtükledim.Uyanıp onu nazikçe uyandırdığımı görseler iyi olmazdı değil mi?."Hadi Harry uyan" hareket yok.Karnının altına ayağımı koydum ve düz çevirdim.O an çığlık atabilirdim.Suratı bembeyazdı ve elinde bir hap kutusu vardı.Kalbim sıkışıyordu aynı zaman da boğazımda oluşan yumru.Onların hepsini içmedi değil mi?Üşüyormuş gibi oluyordum.Çok soğuktu sanki oda.Onu anlıyordum her ne kadar bahar da olsakta hava soğuktu ve benim meleğim evet evet küçük meleğim kim bilir bu soğukta nasıl üşümüştü o etekle.Ama beni bırakıp gitmeyebilirdi.Tamam kurduğum cümle çok bencilceydi biliyorum.Bir insan acı çekerken neden yaşamak istesin ki?Ama iki üç gün sonra yemek almak için bir adaya uğrayacaktık o zamana kadar bekleseydi kaçıracaktım ben onu.Beraber bir aile kuracaktık.Yetimhaneden çocuk kaçıracaktık.Tabi bunu ona söyleseydim.Bunların hepsi hayal.Uyumadan önce kurduğum hayaller.Gözlerim yaşardı.Tanrım bunu ona söylemeliydim.Korkaktım ben lanet olası bir korkak.Onun her gün acı çekmesini izlemiş ve hiç bir bok yapmamıştım.Gerizekalıyım ben.Eğildim ve her şeye rağmen açık olan gözlerinin önüne elimi kapattım çektiğimde gözlerini kapatmıştı.Zorlukla nefes aldım.Elindeki kaleme baktım ve kaşlarımı çattım.Ne işi olabilirdiki kalemle o an orada duran kağıdı gördüm ve yavaşça elime aldım.Hafif silik mürekkebe baktım.Hadi ama okumalımıyım.Korkuyorum.Pekala okuyacağım.Gözlerim yavaşça satırlarda dolaşıyor ve doluyorlardı.Derin bir nefes aldım ve kaşlarımı iyice çattım.Mektup mu?Ben görmemiştim.Mektubu bırakın öldüğü için parti vereceğimi mi düşünüyor?Tanrım ciddi olamaz.Olabilir tabi ona onu sevdiğini söylemedin ki Louis.O acı çekerken bir şey yapmadın sadece izledin Louis.Hatta sende ona acı çektirdin Louis.Ne bekleyebilirsin?Gerçekten Harry benim için çok değerli hem hapları ona vereni de öldüreceğim.Tamam o ölmedi ben bunu biliyorum biliyorum Değil mi? Ölmedi ölemez melekler ölmez.Olduğum durumun yeni farkına varıyordum.Annesi ondan nefret mi ediyordu?Cidden mi?Ah bebeğim kim bilir bunları unutmak için gelmiştir buraya.Bebeğim ciddi misin Louis?.Ölü bedenin yanına gittim.Göz yaşlarım onun suratına ve yanaklarına damlarken dudaklarına öpücük kondurdum.Sonra ise dileğini gerçekleştirmek için yatağımın yanına düşen mektuba uzandım.Onu yeni görmüştüm.Üstünde anneme yazıyordu.Bunu annesine ulaştırdıktan sonra bende onun yanı- Bir dakika ben cehenneme gidecektim o ise cennetteydi değil mi?İmkansız bu bir daha beraber olmamız.Keşke karşı koysaydım.Keşke savaşsaydım.Bir de üstüne ben acı çektirmeseydim meleğime keşke......
Gemma' POV
Derin bir nefes aldım ve çalan kapıyı açmak için gittim.Bugün savaşçıların dönüş günüydü.Harold benim minik kardeşim o mu gelmişti acaba savaşta kahramanca savaştığına eminim.Umarım annem ona gene evlâtlıkmış gibi davranmazdı.Kapıya doğru gittim.Derin bir nefes aldım ve o olması umuduyla suratıma büyük bir gülümseme yerleştirdim ve kapıyı açtım.Kapıyı açtığımda hayal kırıklığına uğradım.Benim yaşlarımda bir centilmen vardı karşımda.Sağ kolu yoktu."Buyrun" dedim.Sinirle bana baktı ve suratıma bir kağıt fırlattı tam ona bir şeyler söyliycektim ki söylediği sözler yere düşmemi sağladı.Tanrım ciddi olamazdı.Kafayı yiyecektim."Siz sizin yüzünüzden Harold o gemideydi.Sizin yüzünüzden intihar etti sizin yüzünüzden öldü.Umarım sizde geberirsiniz acılı yollarla acı çekerek"Kulaklarımda sözcükler tekrar tekrar yankılanıyordu.Kucağımdaki mektuba baktım ona bakmazken "Senden kimsin?" dedim.Cevap gelmeyince başımı kaldırdım ve onun orda olmadığını gördüm.Derin bir nefes aldım.O ölmüştü Haroldum.Nasıl bağırıp çağırmıyordum anlamıyorum.Bunu yapmam lazım.Ama buradan kalkacak halim bile yoktu sanki.Yavaşça mektubu açtım ve okumaya başladım.Hiçbir şey umurumda değildi dışardan nasıl göründüğüm sadece ağlayarak satırları okuyordum.Büyük ihtimalle de makyajı akmış kıyafetleri dağılmış ve edepsiz bir biçimde oturmuş bir kız olarak görünüyordum.
Sevgili güzel annem,
Seni çok ama çok seviyorum sen beni sevmesende.Umarım bir gün beni seversin.Eğer bana ulaşmak istiyorsan bir şişenin ne içine bana söyleyeceklerini yazıp denize atabilirsin.Görürüm belki.Bana hep sana güvenmemem gerektiğini anlatırsın ya da bir kağıt parçasına haklıydın.Bir kağıt parçasına mavi gözlerin aşığı olduğumu yazdım.Sonra sonra ise bana tecavüz ettiler anne sonra dövdüler beni.Sonra ise bana saçma kıyafetler giydirdiler.Dayanamadım anne üzgünüm bunda da güçlü olamadım.Çok üzgünüm hemde çok.Keşke kızlardan hoşlanabilseydim.Ama olmuyo.Bunu sana Louis getirecek büyük ihtimalle benden nefret ediyor o.Ama ben onun mavi gözlerine aşığım.Her hücresine.Umarım babamı ve beni unutur ve mutlu bir hayat yaşayabilirsin.Gemmaya onu herkesten daha çok sevdiğimi söyle.Sakın üstüne alınma anne ben sana aşığım sen benim güzel biricik annemsin.
-Harry Styles