"Let's make a baby."
"Let's make a baby."
"Let's make a baby."
"Let's make a baby."
"Let's make a baby."
Wtf. Gusto niya kaming gumawa ng bata?
Parang nahilo ako sa mga pinagsasabi nitong si Cas.
"Wait, bakit pa tayo gagawa kung maghihiwalay din naman tayo?" I asked in a monotone voice.
"It's for our parents, they badly want." Cold namang saad niya. Bumalik na siya sa kanyang gawi.
Ano bang iniisip ng lalakeng to? Akala niya ba madaling mabuntis. NAKAKAINIS! I am just 21.
Dumating na ang pagkain. At tila nawalan na akong gana kumain dahil sa mga pinag-iisip ng lalaking to.
Nasa kalagitnaan kami ng pagkain nang magsalita si Cas.
"Do you have a boyfriend?"
"Wala."
"Good."
Ayaw ko na siyang makausap at ang gusto ko nalang mangyari ay mahiga sa kama at matulog. Hindi parin kasi ako makamove on sa "Let's make a baby" segway niya.
"By the way, mom will be in the Philippines for three weeks at balak niyang sa bahay muna magstay."
Pagkarinig ko noon ay napainom ako ng kalahating basong wine. Putekkk! Akala ko tubig yung nakuha ko. Kulay puti naman kasi.
Nakita kong parang matatawa si Cas, kung kaya ay tiningnan ko siya nang masama.
"What?" Asik na tanong naman niya.
"Ano kamo?"
"I don't wanna repeat myself again. I know you heard it complete and right."
"Bakit sa bahay pa?"
"I'm asking her exactly the same question. Did you know what she answered me? Because she missed you. So, for your information that was clearly your responsibility to welcome my mom in our house for three weeks." Mahabang litanya nya habang hinihiwa ang steak.
Napanganga nalang ako sa sobrang daming impormasyon ang nakuha ko ngayong araw. Arghwtf!
PERO
Ano bang pinagsasasabi ng taong to?
Akala niya ba madali lang 'yong gusto niyang mangyari!?
Nakakairita.
ANO KAMO NIYA ? Gumawa ng bata? Puteknayan. Nawawala yata pinag-aralan ko sa kaswapangan ng lalaking 'to. Haynaku!
Tahimik kaming kumakain nang sinabi kong
"Parang malabo yata ang gusto mong mangyaring magkaanak tayo."
"What? Don't you think that's the better way for us to separate?" hambog na sabi niya.
"Alam ko ang ibig mong sabihin pero hindi ba mas magandang huwag nalang? Alam mo yun, maghihiwalay din tayo. Gusto mo pang mandamay ng inosenteng bata sa sitwasyon natin." Mahabang litanya ko at mukhang natauhan naman sa pinagsasabi.
Hindi siya kumibo at nagkibit lamang ng balikat.
Naiinis ako. At gusto ko nalang umuwi, matulog, at 'di siya kausapin.
Nakakainis.
Wala kaming kibuan hanggang sa makauwi kami ng bahay.
We have separate rooms and we are living in his condo unit which is good for two persons. kasi dalawa lang naman ang kwarto.
Tsk.
Itong si mama talaga, ang dami namang pera pero 'bat dito pa makikituloy? Pwede naman siyang magbook nalang ng hotel. Hays.
*****
