MARRAH’S POV
Naalimpungatan ako nung pumasok si kuya sa kwarto. Nang yakapin ako ni kuya, nakatulog na ulit ako. Pero dahil sa nagutom ako, bumaba ulit ako.
Habang nasa hagdan ako, napansin kong may tao sa CR. O________________O
PUTEEEEEEK. KINABAHAN AKO EH KAMI LANG NAMAN NI KUYA DITO.
Binilisan kong pagbaba…. Nang makababa ako sumilip ako sa stairs… may nag lalakad papuntang guestroom. Mag pa house blessing na kaya kami?? O_O Hays. Asar naman. Natakot na tuloy ako tapos may biglang KUMALABOG.
“AAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!”
Pagkasigaw ko, MAY NAKITA AKONG PABABA.
“Uy! Bakit anong nangyari???”
“KYLE?!! ANONG GINAGAWA MO DITO?????”
“Hindi ba sinabi sayo ni Aron? Dito na muna ako hanggat di pa umuuwi mommy nyo”
“Tt-teka… alam mo…?" O.O *GASP* OMG (A/n:yak. di bagay)
“Oo. Matagal nang sinabi ni Aron.”
“Ah.. ganon ba?”
Hay nako..
“Pero okay lang. di naman ako chismoso.”
“Dapat lang! kasi kapag kumalat, hindi ka na makakalabas dito ng BUHAY.”
“Tsk. Corny mo. Matulog ka na”
Naasar na ako kaya nag walk out ako. Hay. Makatulog na nga.
* * *
“Huyy marrah. Gising na. kain na, may pasok pa.” ARGH. Si kyle
“Tabi! Nasan si Aron?”
“Umalis na. nauna na.”
“HAH? Nanon ah. Bakit daw??”
“Ewan ko. Susunduin daw si anika. Bagal mod aw kumilos eh.”
Ogag yun. Inuna pa nililigawan kesa sakin. Makaligo na nga.
- - - - -
Pag kababa ko, nakahanda na lahat sa mesa.
“Nag hire ba s kuya ng katulong?”
“Hindi. Ako may gawa nyan.”
“Wow ah! Sweldo you like?” : >
“Hindi na bali. Maaki utang na loob ko sa kapatid mo. Tsaka hindi ako ganong klaseng tao.”
