Zifiri bir karanlığın içindeyim,
Kimse yok, ben ve onun hayalî...
Dudaklarımda buruk bir gülümseme,
Kalbim de ise acı.
Sokaktaki insanlar, arabalar...
Hiçbirini duymuyorum.
Sadece ben ve hayalimdeki ses;
Gözlerim her yeri görüyor,
Lakin her yerde o.
Zemheri de gibi hissediyorum,
Onu düşündükçe yok oluyorum.
Onsuz kaldıkça ruhum beni terk ediyor,
Geriye ise; ben ve ölü bedenim kalıyor.
-Elif DEMİRBACAK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızların Altında
PoesíaSöyleyemediğimiz sözleri, yazıyla dile getiririz bazen.. hatta belki de yazının en güzel tonu olan şiirle. Birbirinden farklı ve güzel elli ton şiir sizlerle!
