Telefonun çalmasıyla uyandım. Arayan annemdi uyanıp uyanmadığımı sormak için aradığını direkt olarak anlamıştım aslında.
- Alo Cemre kızım uyandın değil mi?
+Evet anne kraliçe uzaktasın ama, ensemdeymiş gibi hissediyorum.
- Olması gerektiği gibi yani. Neyse Cemre okuldan sonra Büyükannene gitmeyi unutma iki gün tatil boyunca orada olucaksın ben döndüğümde seni alacağım.
- Tamam anneciğim ama önce eve gelir duş alır valizimi hazırlarım.
+ Tamam. Kahvaltı yapmayı unutma, dedi ve kapattı.
Annem işinden dolayı seyahat etmişti ama iki gün sonra burada olucaktı. Hazırlanıp bir kaç şey atıştırdıktan sonra okula gitmek için evden çıktım. Okula geldiğimde bizim tayfayı kapını girişinde buldum.
Ali;
- Günaydın Cemre. Dedi ve sınıfı işaret etti.
Bende;
+ Günaydın Ali başkan. Sınıftayım ben ,dedim ve sınıfa geçtim.
Baya bir zaman sonra matematşi dersi gelmişti bile. Son dersti hem yorgun hemde beynim dolumuştu bile. Burcu sınıfa gelip "matematik öğretmeni gelmemiş." Dedi bu habere o kadar mutlu olmuştum ki. Hemen çantamı alıp çıktım. Kapıda Ali kolumdan tuttup "nereye?" dedi bende "eve gideceğim daha büyükanneme uğrayacağım."dedim kafasını tamam şeklinde sallayınca yola koyuldum. Eve geldiğimde çantamı odama katıp banyoya geçtim. Saçlarımı kurulayıp hazırlandım. Annemi arayıp haber vereyim dedim ve aradım ama açmamıştı işinden dolayı pek ilgilenemiyordu telefon ile. Telefonu şarja takıp valizimi hazırlamak için işe koyulmuştum çantamı hazırlayıp tekrar annemi aramak için telefonu elime almıştım 3 cevapsız arama vardı ikisi babam biri ise annemdi. İlk önce babamı aradım.
- Babacığım.
+Kızım. Nasılsın kelebeğim.
-İyiyim babacığım. Çok özlemişim seni ya.
+ Pazartesi günü annen ile geleceğiz, dedi bende bir oh çekip.
- Bu çok iyi bir haber, dedim. Ve sonra babam işi olduğu için kapatmak zorunda kaldı. Babamdan sonra annemi aradım. Açmayınca bende mesaj bıraktım " Ben hazırım çıkacağım haberin olsun." diye sonra çıktım. Telefon çalınca durdum ve arayanın annem olduğunu görünce hemen açtım.
-Çıktın mı Cemre.
+Evet anneciğim neden?
-Bekle Emre seni bırakacak.
+ Ne alaka? Ben yalnızda gidebilirim.
- Cemre çocuk evin önünde ve seni bekliyor dedi. Bende oflayıp tamam dedim ve telefonu kapattım. Emre annemin arkadaşı Züleyha ablanın tek oğluydu.
Evin oraya geldiğimde Emreyi kapıyı çalarken gördüm. Arkadan "buradayım" diye seslendim, oda bana dönüp "hazırlanmışsın" dedi bende "gidicekmiyiz?" dedim o da" başlasın yolculuk" dedi ve güldü. Arabada bir süre sessizdik fakat Emre;
- Okul nasıldı? diye sormadan önce.
+Güzeldi. Senin günün nasıldı?
- Güzel. Annenlerin evde olmadığını bilmiyordum.
+ Bir hafta oldu zaten. Pazartesi gelecekler. Dedim o da bana bakıp.
- Anlat bir şeyler susma dedi. Bende birden;
+ Çağladan neden ayrıldın? Üzdümü seni? demiştim. ah cemre napıyorsun çat diye mi sorulur o soru dedim kendi kendime ama emre naif bir erkek olduğu için hiç kırmadan cevap vermişti.
- Çağla bana göre bir kız değildi Cemre bunu en iyi sen biliyorsun, dedi. Ve bana bakıp, devam etti. Senin nasıl gidiyor özel hayattın dedi. Bende;
+ Aynı yalnızlık içersinde devam ediyorum dedim. O da;
- Kapatmışmısın yoksa olabilir mi? dedi. Bende;
+ Şuan yalnızım hayır kapatmadım ama yalnızlık güzel geliyor bana. Dedim o da;
- Korkuyorsun dedi büyükannemin evine gelmiştik bende;
+Getirdiğin için teşekkür ederim . Ha! bu arada korkmuyorum. Aşık olmak güzel şey fakat yerinde zamanında ve doğru insan ile dedim. O da gülümseyip;
- Önemli değil. Babasının kelebeği dedi. Ve sonra görüşürüz diyip gitti.
Büyükannemin kapısını çaldığım zaman kuzenim Mert kapıyı açmıştı.
